Bulgaristan'da insan hakları

Bulgaristan 2007'de Avrupa Birliği'ne katıldı[1] ancak insan hakları normlarına uyumu mükemmel olmaktan çok uzaktı. Medyanın tarafsızlığına dair bir rapor kaydı olmasına rağmen,[2] Bulgaristan'ın medyayı devlet müdahalesinden koruyan özel mevzuat eksikliği teoriksel bir zayıflıktır. Bulgaristan'ın aşırı kalabalık cezaevlerindeki koşullar genellikle kötüdür. 2005'in ortalarında geçici bir reformunun hapishanelerin aşırı kalabalıklaşmasını hafifletmesi bekleniyordu.

Polis, mahkumları kötüye kullanmak ve yasadışı soruşturma yöntemleri uygulamakla suçlanıyor ve kurumsal teşvikler birçok suçun tam olarak bildirilmesini ve soruşturulmasını caydırıyor. Anayasa din özgürlüğünü garanti etmekle birlikte yerel yönetimler, tarihsel olarak tam koruma hakkına sahip olmadığı belirlenen bazı gruplar için özel kayıt şartlarını uygulamaya çalışmıştır. Bulgar Ortodoks Kilisesi'nin yanı sıra, bu şekilde belirlenen inançlar Yahudi, Müslüman ve Roma Katoliğidir. Mahkemelerin iş yükleri ve zayıf mahkeme idaresi, sanıkların anayasal haklarının korunmasını bazı durumlarda sorunlu hale getirmektedir.[2]

Zihinsel engelli çocuklar ve yetişkinler için kurumlar

Bulgaristan'ın zihinsel engelli çocuklar ve yetişkinler için kurumlar ağındaki koşullar endişe yaratmaktadır. Zihinsel Engellilik Savunuculuğu Merkezi, Çalışma ve Sosyal Politika Bakanlığı tarafından işletilen sosyal bakım evlerinde çocuklara eğitim verilmemesi konusunda Avrupa Sosyal Haklar Komitesi kapsamında toplu bir şikayet başlatmıştır ve şu anda Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi'nde yetişkin kurumlarında insanlık dışı ve onur kırıcı muamelenin soruşturulmaması iddiasıyla ilgili bir dava devam etmektedir. "Bulgaristan'ın Terkedilmiş Çocukları" (TrueVision, 2007) belgeseli Eylül 2007'de İngiltere'de BBC Four'da yayınlandı ve Mogilino'daki kurumdaki çocukların gıda, sağlık ve eğitimden mahrum bırakıldığını gösteriyor. Bulgaristan'da çocuk kurumlarının yaygınlaşmasının çocuğun çıkarlarıyla tutarlı olması pek olası değildir çocuğun yüksek yararı ile tutarlı olması olası değildir ve Çocuk Hakları Sözleşmesi'nin 23. maddesini ve Uluslararası Ekonomik, Sosyal ve Kültürel Haklar Sözleşmesi'nin (ICESCR) 11, 12 ve 13. maddelerini neredeyse kesinlikle ihlal etmektedir.[3]

Makedon azınlığı

Bulgaristan'ın Blagoevgrad eyaletinde etnik Makedon olarak tanımlanan az sayıda kişi var. 2001 nüfus sayımında sayıları 5.071 iken, diğer kaynaklar 3.000 ile 25.000 arasında atıfta bulunmaktadır. Greek Helsinki Monitor, ''Bulgar devleti ve kamuoyunun benzer şekilde kimlik doğrulama haklarını reddettiğini" ve "Bulgaristan'daki Makedon kimliğinin kamuya açıklanmasına ilişkin her türlü eylemin az ya da çok doğrudan bir şekilde bastırılmasına ve reddine" maruz kaldığını bildirdi.[4] Bu göz önüne alındığında, Makedon nüfus sayımında milliyet için bir seçenek olarak verilmektedir. Bulgarların çoğunluğu (basın dahil) Bulgaristan'da yaşayan Makedonları 'saf' Bulgarlar olarak görüyor.

Makedonlar, Bulgar anayasasına aykırı bir "yabancı bir hükümet tarafından finanse edilen etnik ayrılıkçı bir örgüt" olduğu gerekçesiyle siyasi partilerini kaydetme hakkını kaybetti. Ancak anayasa mahkemesi, etnik partiler olarak kabul edilen Evroroma (Евророма) ve MRF (ДПС) partilerini yasaklamamıştır. Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi, "oybirliğiyle, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin 11. maddesinin (toplanma ve örgütlenme özgürlüğü) ihlal edildiğine karar verdi.[5][6]

Romanlar

Roman nüfusuna Bulgar polisi tarafından kötü muamele yapılması konusunda birçok davaya atıfta bulunuldu. Bulgar toplumunda Romanlara karşı yaygın bir ayrımcılık var ve 2006 itibarıyla, Bulgar hükümeti, Romanların ayrımcılığına karşı herhangi bir yasalaştırmayı uygulamamıştır.[7] Bulgar devlet güvenlik güçlerinin Roman etnik kökenine sahip sokak çocuklarını keyfi olarak tutukladığı ve görevlerini kötüye kullandığı biliniyor.[8] Romanlar, Bulgaristan'da ordu askerlerinin tacizi ve Romanlara karşı işlenen suçlarda kötü polis tepkileri de dahil olmak üzere birçok tacize maruz kalıyorlar. Roman çocukların büyük bir yüzdesi hem yoksulluk hem de kendi ana dillerini konuşan öğretmen eksikliği nedeniyle okula gitmiyor.

Öte yandan, Özgür Bulgaristan Partisi çoğunlukla etnik Romanların seçimlere katılmasına izin verdi ve bazı başarılar elde etti.[9]

İnsan kaçakçılığı

Avrupa'da insan hakları meselesi olarak insan ticareti konusunda artan bir farkındalık vardır. Komünizmin sona ermesi insan kaçakçılığının artmasına katkıda bulundu, kurbanların çoğunluğu fuhuşa zorlanan kadınlardı.[10][11] Bulgaristan, başta kadın ve çocuklar olmak üzere, cinsel istismar amacıyla ticareti yapılan kişiler için bir başlangıç ve geçiş ülkesidir. Bulgar hükümeti kaçakçılıkla mücadele konusunda bazı taahhütlerde bulunmuş, ancak mağdurların korunmasında kolluk kuvvetleri etkili önlemler geliştiremediği için eleştirilmiştir.[12][13]

İnanç özgürlüğü

Anayasa din özgürlüğü sağlar; ancak yasa, kayıtlı olmayan grupların dini kamusal uygulamasını yasaklamaktadır. Anayasa aynı zamanda Doğu Ortodoks Hristiyanlığını "geleneksel" din olarak tanımlamaktadır. Dini inanç veya pratiğe dayalı toplumsal istismarlar veya ayrımcılık hakkında bazı raporlar vardır.[14][15] Bazı dini gruplar için özellikle medyada ayrımcılık, taciz ve genel bir kamu hoşgörüsüzlüğü aralıklı bir sorun olmaya devam etti.

Uluslararası eleştiri

Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi çoğu zaman Bulgaristan'ın Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'ni ihlal ettiğini iddia etmektedir. Mahkeme 2015 yılında Bulgaristan'ın adalet sisteminin sistematik sorununa adanmış özel bir basın açıklaması yayınladı: "Bulgaristan'a karşı 45'in üzerinde kararda... yetkililerin etkili bir soruşturma yapma yükümlülüklerine uymadıklarının" altını çizdi.[16] Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi ayrıca Bulgaristan aleyhindeki pilot kararları - mahkeme, benzer gerçeklerle ilgili bir dizi başvuruyu tanımladığında teslim edilir - verdi. Örneğin, Neshkov/Bulgaristan pilot kararında mahkeme Bulgaristan'a hapishane koşullarının iyileştirilmesi için 18 ay süre verdi.[17] Sosyal aktivistler, Bulgaristan'ın sivil hakların ve özgürlüklerin korunmasını ölçen bir dizi uluslararası endekste diğer Avrupa Birliği üye devletlerinin gerisinde kaldığı endişesini dile getirdiler.[18] Avrupa Konseyi, Bulgaristan'ın ihlal ettiği hukukun üstünlüğü konusunda da endişelerini dile getirdi.[19]

Ayrıca bakınız

Kaynakça
  1. HADJIYSKA (1 Ocak 2007). "Bulgaria, Romania Join European Union". Associated Press via Washington Post. 23 Mayıs 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2015.
  2. Text used in this cited section originally came from: Bulgaria (June 2005) profile 24 Temmuz 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. from the Library of Congress Country Studies project.
  3. "Convention on the Rights of the Child". 4 Mart 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2015.
  4. "Minorities in southeast Europe: Macedonians in Bulgaria". 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ağustos 2006.
  5. "IWPR'S BALKAN CRISIS REPORT, No. 581". Tharwa Foundation. 28 Ekim 2005. 18 Mayıs 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2015. courtesy Archive.org
  6. "UMD Dismayed at CoE Committee of Ministers Resolution to Override ECHR Judgement". United Macedonian Diaspora. 2 Aralık 2009. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2015.
  7. "Human Rights Developments in Bulgaria 2001". 31 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mayıs 2020.
  8. "Bulgaria. Country Reports on Human Rights Practices". 23 Şubat 2001. 16 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2015.
  9. "Bulgaria: Country Reports on Human Rights Practices". 16 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mayıs 2020.
  10. "Slaves at the heart of Europe". Council of Europe. 7 Mart 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2015. courtesy Archive.org
  11. "A modern slave's brutal odyssey". BBC. 3 Kasım 2004. 3 Ocak 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2015.
  12. "Trafficking in Persons Report". 3 Haziran 2005. 10 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mayıs 2020.
  13. "Bulgaria Factbook". Coalition Against Trafficking in Women. 16 Temmuz 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2015. courtesy Archive.org
  14. "Bulgaria". Christian Solidarity Worldwide. 20 Mayıs 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2015.
  15. "Pastor Charged with Criminal Child Abuse Over Home Education". HSLDA. 1 Haziran 2012. 24 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2015.
  16. "Report on Progress in Bulgaria under the Cooperation and Verification Mechanism {SWD(2016) 15 final}". European Commission. 27 Ocak 2016. 1 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Kasım 2017.
  17. "Bulgaria Given 18 Months to Improve Prison Conditions". Liberties. 9 Eylül 2015. 1 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Kasım 2017.
  18. "Bulgaria's Failed Democracy". bulgarianmagnitsky.com. 25 Kasım 2017. 1 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Kasım 2017.
  19. "PACE, worried about threats to the rule of law, points to recent developments in five states". Parliamentary Assembly of the Council of Europe. 12 Ekim 2017. 1 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Kasım 2017.

Dış bağlantılar

  Bu madde Kongre Kütüphanesi kamu malı materyali içermektedir. 

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.