Camille Pissarro

Jacob-Abraham-Camille Pissarro[1], (10 Temmuz 1830, St. Thomas, Charlotte Amalie, ABD Virgin Adaları - 13 Kasım 1903, Paris, Fransa) izlenimci Fransız ressam. İzlenimcilik ve Art izlenimcilik akımlarına yaptığı katkıların dışında meslektaşlarına özellikle de Paul Cézanne ve Paul Gauguin'e verdiği destekle tanınır.

Camille Pissarro
Otoportresi - 1873
Genel bilgiler
Doğum adı Jacob-Abraham-Camille Pissarro
Doğum 10 Temmuz 1830(1830-07-10)
Charlotte Amalie, ABD Virgin Adaları
Ölüm 13 Aralık 1903 (73 yaşında)
Paris, Fransa
Uyruk Fransız
Alanı Resim
Katıldığı akımlar İzlenimcilik, Art izlenimcilik
Etkiledikleri Paul Cézanne, Paul Gauguin
İmzası

Akımın diğer önemli isimleri olan Claude Monet ve Alfred Sisley gibi isimlerin aksine su ve ışığın sudaki yansımalarının etkisi yerine kuru yerleri resmeden ressam renkten çok yapı ve biçim üzerinde durdu.[2] Köy ve kırsal yaşam ise tablolarındaki ana temalardı.

Gençlik günleri ve ilk çalışmaları

Camille Pissarro, Virgin Adaları'nın başkenti olan Charlotte Amalie'de dünyaya geldi.[3] Babası Portekiz kökenli Fransız bir seferad olan Abraham Gabriel Pissarro, annesi ise Dominik Cumhuriyeti vatandaşı Rachel Manzano-Pomié idi. On iki yaşına kadar doğduğu şehirde yaşayan Pissarro, daha sonra yatılı bir okula devam etmek üzere Paris'e geldi. Tatillerini ise Charlotte Amalie'de geçirmeye devam etti. Eğitimini tamamlayınca, babasıyla birlikte çalışmak için geri döndü fakat asıl amacı ressam olmaktı. Babası bu isteğini reddedince, 1852 yılında Danimarkalı ressam Fritz Melbye ile birlikte Venezuela'ya kaçtı ve orada iki sene geçirdi. 1855 yılında Paris'e gitti. Orada içlerinde École des Beaux-Arts ve Académie Suisse'nin de yer aldığı birçok akademik enstitüde eğitim aldı. Eğitmenleri arasında Jean-Baptiste-Camille Corot, Gustave Courbet ve Charles-François Daubigny gibi isimler vardı. Corot, Pissarro'yu sanat yaşamının ilk günlerinde en çok etkileyen isim oldu. Pissarro 1864 ve 1865 Paris Salonu kataloglarında kendisini Corot'nun öğrencileri arasında saydı.[4]

İlk dönem çalışmalarının en başarılıları (bazen bir palet bıçağının yardımıyla) genişçe boyanmış, çoğunlukla Courbet'den esinlenerek çizilmiş doğa manzaralarıydı. Gene de bu eserlerde izlenimciliğin başlangıç aşamaları fark edilebilir.

Pissarro, annesinin hizmetçilerinden biri olan Julie Vellay ile evlendi. Çiftin sekiz çocuğu oldu. Bunlardan biri doğumda, biri ise dokuz yaşındayken öldü. Diğer çocukların hepsi büyüdüklerinde resimle ilgilendiler. En büyük oğlu olan Lucien, William Morris'in takipçilerinden biri oldu.

Londra yılları
Pissarro ve eşi Julie Vellay. 1871, Pontoise

Ressam, 1870-71 yıllarında çıkan Fransa-Prusya Savaşı sebebiyle Louveciennes'teki evinden Eylül 1870'te ayrıldı. Temmuz 1871'de geri döndüğünde ise birçok erken dönem çalışmasına Prusya askerleri tarafından zarar verildiğini gördü.[5] Aile, evlerini ilk terk ettiğinde Montfoucault'da yaşayan bir ressamın yanında misafir olarak kaldı. Aralık 1870'te ise Londra'ya giderek Westow Hill'de yaşamaya başladılar.

Bu dönemdeki çalışmalarında birbirlerine henüz demiryoluyla bağlanmış olan Sydenham ve Norwoods'tan manzaralar çizdi. Bu tabloların en büyük boyutlu olanlarından biri St. Bartholomew Kilisesi'nin bir görüntüsüdür ve Londra Ulusal Galerisi'nin koleksiyonunda yer alan bu eser Cadde, Sydenham olarak bilinir. Beşinci çocuğu Ludovic-Rodolphe Pissarro ve Lionello Venturi tarafından hazırlanarak 1939 yılında yayınlanan bir katalogda ressamın Upper Norwood'da kalışı sırasında on iki yağlı boya tablo yaptığı listelendi.

Londra'daki günlerinde ressam, sanat tüccarı Paul Durand-Ruel ile tanıştı. Tüccar, sanatçının iki adet Londra tablosunu satın aldı. Daha sonraki yıllarda ise Durand-Ruel Fransız izlenimciliğinin en önemli sanat tüccarı haline gelecekti.

Ressam, Fransa'ya dönüşünün ardından 1890 yılında yeniden İngiltere'yi ziyaret etti ve Londra'nın merkezinin konu edildiği on manzara resmi çizdi. 1892'deki gelişinde ise Kew Gardens ve Kew Green'i resmetti. Ressam bu ülkeye son kez 1897 yılında geldi ve Bedford Park'ın pek çok tablosunu yaptı.

Sonraki yılları ve sanatı

Pissarro, Fransa köy ve şehir hayatına dair pek çok tablo yaptı. Hem Pontoise çevresine ait manzara resimleri hem de Montmartre görüntüleri resmetti. Olgunluk dönemi çalışmalarınde işçilere ve köylülere olan sempatisi fark edilebilir. Bu aynı zamanda ressamın politik eğilimlerinin de kanıtıdır. Sanatçı yaşlılığında Paul Cézanne ve Paul Gauguin'e akıl hocalığı yaptı. Cézanne'ın Pissarro'nun etkisiyle donuk renkleri bırakarak izlenimcilerin tercih ettiği parlak renklere geçtiği bilinmektedir.[6] Ayrıca Kaliforniyalı izlenimci Lucy Bacon'a eserleriyle ilham kaynağı oldu.

Pissarro'nun diğer izlenimciler üzerindeki etkisi hala tam olarak belirlenememiştir. Ressam, sadece izlenimci teoriye katkıda bulunmamış aynı zamanda zor kişiliklere sahip Edgar Degas, Cézanne ve Gauguin gibi isimlerle arkadaşlığına devam edebilmiş ve onların saygılarını kazanmıştı. Açılan sekiz izlenimci sergisinde de yer alan Pissarro, her ne kadar akımın en tanınan ismi Monet olsa da izlenimcilik tekniğini geliştiren ilk isimdir.

1885-1890 yılları arasında ressam, art izlenimci fikirleri tablolarında uyguladı. Kendisinin "romantik empresyonizm" adını verdiği tarzı terk ederek noktalama tekniğine geçti. Pissarro, bu tekniğe "bilimsel empresyonizm" diyordu. Yaşamının son yıllarında saf izlenimciliğe geri döndü.

Mart 1893'te Paris'te Durand-Ruel kendi galerisinde Pissarro'nun önemli 46 eserini Antonio de La Gandara'nın 55 eseriyle birlikte sergiledi. Eleştirmenler, Gandara'nın çalışmalarını takdir ederken Pissarro'nun sanatının artık daha az heyecan verdiğini iddia ettiler.

Ressam, 13 Aralık 1903'te Paris'te vefat etti ve Père Lachaise Mezarlığı'na gömüldü.[3] Pissarro, yaşamı boyunca çok az tablosunu satabildi. 2005 yılında ise ABD'de bazı çalışmaları 2 ile 4 milyon dolar arasındaki fiyatlara alıcı buldu.[7]

Galeri
  • Denize Karşı Sohbet Eden İki Kadın, 1856.
  • Le chemin, 1864
  • Pontoise Bahçesi, 1875
  • Sohbet, 1881
  • Hasat, 1882, Bridgestone Sanat Müzesi, Tokyo
  • Eragny'de Hasat, 1889
  • Montmartre Bulvarı, Kış Sabahı, 1897
  • Montmartre Bulvarı, İlkbahar Manzarası, 1897
  • Montmartre Bulvarı, Gece Manzarası, 1898
  • Avenue de l'Opera, Paris, 1898
  • Rouen Manzarası, 1898
  • Kendi Portresi 1903, Tate Galeri, Londra

Kaynakça
  1. Wold Eiermann, "Camille Pissarro 1830 – 1903," Christoph Becker, Camille Picasso (Hatje Cantz: Ostfildern-Ruit, 1999), 1.
  2. Sérullaz, Maurice (2004). Empresyonizm: Sanat Ansiklopedisi. Remzi Kitabevi. s. 144. ISBN 975-14-0251-4.
  3. Hamilton, George Heard (1976). Collier's Encyclopedia (İngilizce). New York: Macmillan Educational Corporation. s. 83.
  4. "Pissarro Sergisi sunumu". 31 Aralık 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Aralık 2009.
  5. Pissarro, Joachim, Cézanne & Pissarro 1865–1885, sayfa 233. The Museum of Modern Art, New York, 2005.
  6. Sérullaz, Maurice (2004). Empresyonizm: Sanat Ansiklopedisi. Remzi Kitabevi. s. 73. ISBN 975-14-0251-4.
  7. Waltzer, Stewart. "Artnet Auction Report". 30 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi.

Dış bağlantılar
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.