Cerh ve Ta'dil

Cerh ve Ta'dil, ravîlerin (Hadis rivayet eden kişilerin) dini ve bilimsel açıdan eleştirisini konu edinen ilimdir.[1] Cerh ve Ta'dil'in amacı hadisleri, güvenilirlik açısından zayıf olanlardan ayırmaktır. Temel hedefi ise İslam dinini korumaktır.[2] Bu kapsamda ravilerin güvenilirliğinin saptanmasına yaradığı için hadis ilimleri içerisinde önemli bir yere sahiptir.[3]Hadis ravîleri tarih boyunca, hadislerin sonraki nesillere düzgün bir biçimde aktarılması için gayret sarf etmişlerdir. Zaman geçtikçe uydurma hadislerin ortaya çıkması ve rivayetlerin artmasıyla hadislerin doğruluğunu saptamak ve ravîleri inceleyebilmek maksadıyla bir sistemin ortaya konulması ihtiyacı ortaya çıkmıştır. Temeli sahabe döneminde [4] ortaya atılan bu uygulamalar Hicri takvime göre ikinci asırda sistematik bir ilim halini almıştır.[5]

Üzerine bir dizi
Hadis
  • Kategori

Cerh, ravîlerin yalancılık ve fitne gibi uygunsuz durumlarını ve güvenilir ravîlere olan muhalefetleri dolayısıyla hem ravînin, hem rivayetinin reddedilmesi anlamına gelmektedir. Bir anlamda Cerh şahitliğin reddedilmesi anlamına gelmektedir.[6]

Cerh faaliyetinde alimler ravînin kişilik ve hafıza durumuna bakar. Bunlar terim olarak adalet (kişilik) ve zabt (hafıza) kavramlarıyla karşılanır. Hem adalet hem zabt ile ilgili kusurlar da kendi içerisinde beşe ayrılmaktadır.

Adalet ile ilgili kusurlar; yalancılık, yalancılıkla itham, fisk, bid'at ve cehalet olarak sınıflandırılmıştır.
Zabt ile ilgili kusurlar ise; çok yanılma, gaflet, vehm, sîka ravîye muhalefet ve hafıza bozukluğudur.

Ta'dil, kelime olarak ravînin rivayet ettiği hadisin geçerli olduğu ve kabul edildiğinin, kişilik ve hafıza açısından ravînin rivayete ehil olduğunu ifade etmektedir.[7]

İnceleme sonrası sınıflandırma

Cerh ve Ta'dil incelemesinden sonra ravîler iki bölüme ayrılırlar;

  1. Muaddel: Diğer adıyla Sikat grubu ravîler ta'dil edilmiş, arıtılmış grubu oluştururlar. Rivayetleri kabul görür.
  2. Mecruh: Cerh edilmiş ve rivayetleri kabul edilmemiş ravîlerdir. Zuafa grubunu oluştururlar.

Aynı zamanda bu incelemeden sonra da ravîler incelemenin tamamlanıp tamamlanmaması göre de ikiye ayrılır;

  1. Ma'ruf: Ravînin karakter ve hafızasına yönelik olumlu veya olumsuz kesin bir izlenime sahip olunduğu anlamına gelir.
  2. Mechul: Yalnızca tek ravînin veya güvenilirlikleri bilinmeyen birden çok ravînin kendisinden rivayet ettiği kişidir.[8]

Birçok alim Cerh mertebelerini kendi açısından yorumlamış olup, bir noktada kesişmişlerdir. Genel anlamda Cerh mertebeleri üçe ayrılmaktadır;

  • 1. İhticâc: Rivayet hükmi konularda delil sayılır.[9]
  • 2. İ'tibar: Rivayet tek başına delil olmaz, diğer kaynaklarca desteklendiği takdirde delil sayılır.[10]
  • 3. Red: Ravînin rivayetinin hiçbir şekilde kullanılamayacağı anlamına gelir.[10]

Kaynakça
  1. Diyanet İslam Ansiklopedisi (PDF). Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi. 1988. s. 394, Cilt 07. Erişim tarihi: 2 Ekim 2016.
  2. "Cerh ver Ta'dil". Diyanet.gov.tr. Erişim tarihi: 29 Aralık 2017.
  3. R. Emin GÜL. "HADİS İLMİNDE CERH-TA'DÎL MERTEBELERİ". Atatürk Üniversitesi İlahiyat Fakültesi. 29 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Aralık 2017.
  4. M.Said Hatipoğlu - "Hz.Aişe'nin Hadis Tenkitçiliği" - A.Ü.İ.F.D. No:117 s.59-74
  5. H.İbrahim Turhan - "Cerh ve Tadil İlminin Hicri İlk İki Asırdaki Gelişim Seyri" (Yayımlanmamış doktora tezi) M.Ü.S.B.E. İstanbul-2014
  6. Mücteba Uğur Hadis Terimleri Sözlüğü" - TDV - Ankara 1992 s.44
  7. M.Emin Aşıkkutlu "Cerh ve Ta'dil"-D.İ.A. 7.cilt s.394
  8. İsmail Çakan - "Hadis Usülü" M.Ü.İ.F.Y. s.101-102
  9. Hatip El-Bağdadi - "El-Kifaye" s.20
  10. İbn Hacer - "Nüzhet'ün Nazar" s.57
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.