Clavicipitaceae

Clavicipitaceae, Hypocreales takımından parazitik mantarların bir familyasıdır.[1] 2008 yılında familyaya tahmini olarak 43 cins yerleştirdi[2] ancak son çalışmalar bu sayıyı 97'ye çıkarmıştır. Bu gruptaki mantarlar; böcekler, örümcekler, bitkiler üzerinde parazit olarak yaşarlar.[1] Ekonomik açıdan değerli bitkileri konak olarak kullandıkları için önem taşırlar.[3] Bazı bitkilerde rastlanan ergolin alkaloidlerinin sentezi ile ilişkilendirilmektedirler.[1][3]

Clavicipitaceae
Bilimsel sınıflandırma
Âlem: Fungi
Bölüm: Ascomycota
Sınıf: Sordariomycetes
Takım: Hypocreales
Familya: Clavicipitaceae
O.E.Erikss. (1982)

Filogenetik

Çok genli DNA dizisi verilerinin moleküler filogenetik analizi, Clavicipitaceae taksonunun parafiletik olduğunu gösterir ve en az biri başka bir mantar familyasının (Hypocreaceae) üyeleriyle paylaşılan üç iyi tanımlanmış sınıftan oluşur.[4] Clavicipitaceae içindeki evrim, interkingdom konakçı atlama ile işaretlenmiştir ve bu büyük ve heterojen mantar grubunun kapsamı, karşılıklı bitki simbiyotlarının yanı sıra bitkilerin, böceklerin ve diğer mantarların parazitlerini kapsar.[5]

Önem

Üyelerinin çoğu, hayvanlar ve insanlar için toksik alkaloidler üretir. En kötü şöhretli türlerinden biri, St. Anthony ateşi veya ergotizm olarak da bilinen zehirlenmenin nedeni olmasından dolayı tarihi önemi olan Claviceps purpurea'dır. Ergotizm, liserjik asidin kimyasal türevleri olan ergotamin ve ergokristin gibi ergot alkaloidlerinden kaynaklanır. Metarhizium türleri, böcek zararlılarının biyolojik mücadelesinde yaygın olarak kullanılmaktadır.[6]

Cinsler

Birkaç cins, özellikle daha önce "anamorfik" olarak tanımlananlar (bilinen bir cinsel döngüye sahip olmayanlar), son moleküler ve diğer kanıtlar ışığında, şimdi diğer familyalarda yeniden sınıflandırılmaktadır. Mycobank şu anda (Temmuz 2018) bu ailede aşağıdaki cinsleri listelemektedir:[7]

  • Aciculosporium
  • Akrophyton
  • Aschersonia
  • Atkinsonella
  • Atricordyceps
  • Balansia
  • Balansiella
  • Balansiopsis
  • Barya
  • Baryella
  • Belaina
  • Berkelella
  • Blistum
  • Byssostilbe
  • Campylothecium
  • Cavimalum
  • Cepsiclava
  • Chamaeleomyces
  • Chromostylium
  • Claviceps
  • Collarina
  • Commelinaceomyces
  • Conoideocrella
  • Corallocytostroma
  • Cordycepioideus
  • Cordylia
  • Corynesphaera
  • Diheterospora
  • Dothichloë
  • Drechmeria
  • Dussiella
  • Echinodothis
  • Ephelis
  • Epichloë
  • Epicrea
  • Ergotaetia
  • Fleischeria
  • Harposporium
  • Helminthascus
  • Heteroepichloë
  • Hypocrella
  • Hypocreophis
  • Hypoxylum
  • Kentrosporium
  • Konradia
  • Linearistroma
  • Metacordyceps
  • Metapochonia
  • Metarhiziopsis
  • Metarhizium
  • Mitosporium
  • Mitrasphaera
  • Moelleria (fungus)
  • Moelleriella
  • Mothesia
  • Mycomalus
  • Mycophilomyces
  • Myriogenis
  • Myriogenospora
  • Neobarya
  • Neoclaviceps
  • Neocordyceps
  • Neotyphodium
  • Nigelia
  • Nigrocornus
  • Nomuraea
  • Ophiodothis
  • Orbiocrella
  • Palaeoclaviceps
  • Parepichloë
  • Phytocordyceps
  • Pochonia
  • Podocrella
  • Polistophthora
  • Polynema (fungus)
  • Polyrhina
  • Pseudomeria
  • Racemella
  • Regiocrella
  • Romanoa (fungus)
  • Samuelsia
  • Shimizuomyces
  • Spermoedia
  • Sphacelia
  • Sphaceliopsis
  • Sphaerocordyceps
  • Stereocrea
  • Tettigorhyza
  • Torrubia (fungus)
  • Typhodium
  • Tyrannicordyceps
  • Underwoodina
  • Ustilaginula
  • Ustilagopsis
  • Villosiclava
  • Wakefieldiomyces
  • Xylariopsis (fungus)

Kaynakça
  1. Clavicipitalean fungi: Evolutionary biology, chemistry, biocontrol, and cultural impacts (İngilizce). Ocak 2005. doi:10.1201/9780203912706. ISBN 0-8247-4255-9. Erişim tarihi: 13 Aralık 2020.
  2. Kirk PM, Cannon PF, Minter DW, Stalpers JA (2008). Dictionary of the Fungi (10th bas.). Wallingford: CABI. s. 150. ISBN 0-85199-826-7.
  3. "Hyperdermium: A New Clavicipitalean Genus for Some Tropical Epibionts of Dicotyledonous Plants". 29 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ekim 2020.
  4. Sung GH, Sung JM, Hywel-Jones NL, Spatafora JW (September 2007). "A multi-gene phylogeny of Clavicipitaceae (Ascomycota, Fungi): identification of localized incongruence using a combinational bootstrap approach". Mol. Phylogenet. Evol. 44 (3): 1204-23. doi:10.1016/j.ympev.2007.03.011. PMID 17555990.
  5. Spatafora JW, Sung GH, Sung JM, Hywel-Jones NL, White JF Jr (2007). "Phylogenetic evidence for an animal pathogen origin of ergot and the grass endophytes". Mol. Ecol. 16 (8): 1701-1711. doi:10.1111/j.1365-294X.2007.03225.x. PMID 17402984.
  6. Capinera JL. (2008). Encyclopedia of Entomology. Springer Science & Business Media. ss. 2354-7. ISBN 978-1-4020-6242-1.
  7. Mycobank: Clavicipitaceae (retrieved 21 July 2018)
  • C.J. Alexopolous, Charles W. Mims, M. Blackwell et al., Introductory Mycology, 4th ed. (John Wiley and Sons, Hoboken NJ, 2004) 978-0-471-52229-4

Dış bağlantılar
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.