Ebubekir Sami Paşa

Ebûbekir Sâmi Paşa (ö. 1813, Eğriboz), Osmanlı devlet adamı, şâir.

Babası Eğribozlu İbrahim Paşa'dır. Dedesi Osman Paşa derya beylerinden olup Nisan 1724’te Azak Kalesi’ne memur edilip orada ölmüştür.[1]

I. Abdülhamid döneminde vezirlik yaptı. Mora (1788), Bosna (1789-1790), Rumeli, Selânik (1797) ve Silistire[2] valiliklerinden sonra 1798'de hem sadaret kaymakamı hem de Anadolu valisi oldu. 1799'da Anadolu valiliğinden ayrıldı.[3] 1799'da borçluları sıkıştırdığından dolayı vezirliği kaldırılarak Tekirdağ'a sürüldü. Sonra vezirlikle 1801'de Eğriboz, aynı sene Eylül'de Bosna, Mayıs 1802'de Tırhala, Silistire, 1806'da ikinci defa Anadolu valiliği yaptıktan sonra 1813'te memleketi Eğriboz'da öldü.

Edebi kişiliği

Ebubekir Sâmi Paşa aynı zamanda 18. yüzyıl divan şairidir ve divanı vardır. 18. asır şair kadrosu bakımından klasik edebiyatın en geniş ve zengin dönemi olarak kabul edilir. Böyle bir ortamda eser veren Ebûbekir Sâmî Paşa devrinin şairleri tarafından beğenilen, tasavvufa meyilli,[4][5] sadık, maarifperver ve usta bir şairdir. Şiirleri ağırlıklı olarak tasavvufî ve didaktik mahiyettedir.

Kaynakça
  1. Mehmed Süreyya, Sicill-i Osmanî c. 4, s. 1300.
  2. Büyük Larousse, Gelişim Yayınları, c, 16
  3. İsmail Hakkı Uzunçarşılı, Kütahya Şehri, İstanbul Devlet Matbaası, 1932, s, 171
  4. Türk Dünyası Edebiyatçıları Ansiklopedisi, c. 7, s. 487
  5. Türk Dili ve Edebiyatı Ansiklopedisi, c. 2, s. 414.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.