Eino Kaila

Eino Sakari Kaila (9 Ağustos 1890 - 31 Temmuz 1958 [1]) Fin filozof, eleştirmen ve öğretmendi. Psikoloji (kimilerince Fin psikolojisinin kurucusu olarak kabul edilir), fizik ve tiyatro gibi birçok alanda çalıştı. Toplum ve doğa bilimlerinin çeşitli dallarının arkasında birleştirici ilkeler bulmaya çalıştı.

1951'de Eino Kaila.

Hayat

Eino Kaila, Finlandiya'nın Alajärvi kentinde doğdu. Kaila'nın babası Erkki Kaila, Protestan bir papazdı, sonra başpiskopos oldu. 1910'da Helsinki Üniversitesi'nden mezun oldu. 1920'lerde Turku Üniversitesi'nde profesör olarak edebiyat eleştirisi ve psikoloji alanında çalıştı ve Gestalt psikolojisini Finlandiya'ya ilk getiren kişi oldu. Jean Sibelius ve Frans Eemil Sillanpää gibi isimlerle birlikte dönemin kültür çevrelerinin bir parçasıydı. 1916'da Johan Vilhelm Snellman'ın torunu ressam Anna Lovisa Snellman ile evlendi. Helsinki'de öğretim görevlisi ve Turku'da profesör olarak üniversitede makamları vardı. 1930'da Helsinki Üniversitesi'ne teorik felsefe profesörü olarak atandı. 1930'larda Kaila, Viyana Çevresi ile yakından ilişkiliydi.[2]

2. Dünya Savaşı sırasında Kaila, Almanya'da ders verdi.[2] 1948'de Kaila, Fin Akademisi'nin bir üyesi oldu. 31 Temmuz 1958'de Kirkkonummi'de öldü.[3]

Düşünceleri

Mantıksal pozitivistlerden büyük ölçüde etkilenmesine ve deneysel olmayan spekülasyonları eleştirmesine rağmen, Kaila'nın tüm çalışmalarında ortak olan bir özellik, şeylerin bütünsel, neredeyse panteist bir anlayışı için çabalamaktı. Ayrıca psikolojiye daha doğalcı bir yaklaşım sürdürdü. Persoonallisuus (1934, Kişilik) adlı kitabı, psikolojik fenomenlerin biyolojik doğasını vurgulayan felsefi boyutları olan psikolojik bir çalışmaydı. Hayatının son yıllarında, Terminalkausalität Als Die Grundlage Eines Unitarischen Naturbegriffs'de her şeyin teorisini oluşturmaya çalıştı ancak bu, daha kapsamlı bir çalışmanın ilk taksimi olması gereken şey, Finlandiya dışında pek coşkuyla karşılanmadı. .

İkinci Dünya Savaşı'nın bitiminden önce Nasyonal Sosyalistlere verdiği desteği geri çekti. "Batı" ve "Doğu" düşüncesi arasındaki farkları yazdı ve halkın homojenliğinin işleyen bir demokrasi için bir gereklilik olduğunu iddia etti.[2] Savaştan sonra Edwin Linkomies ve Veikko Antero Koskenniemi ile yakın dostlukları Kaila'ya politik bir gölge düşürdü .[4]

Etkiledikleri

Kaila'nın en ünlü öğrencisi, Cambridge Üniversitesi'ndeki Ludwig Wittgenstein'ın halefi olan Georg Henrik von Wright'ti . Kaila'nın savunduğu son derece Alman etkisindeki analitik - idealist felsefe geleneği, 1980'lerde kıtasal etkilerin ortaya çıkmasına kadar Fin felsefesinde tartışmasız kaldı.

Kaila, Helsinki Üniversitesi'nde psikolojik laboratuvarı kurdu ve yeni nesil psikologları eğitti. Edwin Linkomies ile birlikte psikoloji alanında kurucu profesörlük ve Siyasal Bilimler Fakültesi'nin kurulmasına katkıda bulundu.[3]

Kayda değer eserler

Kaynakça
  1. "Kaila, Eino". Otavan Suuri Ensyklopedia [Otava’s Grand Encyclopædia] (Fince). 4. Otava Publishing Company. 1978. s. 2539. ISBN 951-1-04658-6. In some reference books there is an incorrect death date 1958-08-01.
  2. "Eino Sakari Kaila (1890-1958)". Books and Writers. Kuusankosken kaupunginkirjasto. 2008. 28 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ekim 2017.
  3. "Eino Kaila - a pioneering philosopher and psychologist, and a brilliant lecturer". 375 humanists. University of Helsinki. 2015. 11 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Kasım 2017.
  4. "Eino Kaila (1934): Persoonallisuus". Avoin yliopisto (Fince). University of Helsinki. 2015. 29 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Kasım 2017.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.