Elisa Carrió

Elisa María Avelina "Lilita" Carrió (d. 26 Aralık 1956) Arjantinli bir avukat, profesör ve politikacıdır. O, Juntos por el Cambio kurucularından biri olan Sivil Koalisyonunun lideri ve Chaco ve Buenos Aires eyaletinin Ulusal Yardımcısıydı .

Elisa Carrió
Kişisel bilgiler
Doğum 26 Aralık 1956 (1956-12-26)
Resistencia, Arjantin
Milliyeti Arjantinli
Partisi UCR (1995-2002)
CC-ARI (2002-günümüz)
Bitirdiği okul National University of the Northeast
Mesleği Avukat
Elisa Carrió 2007 seçimlerinde oy kullanıyor. Kaybetti, ancak bir başkanlık yarışında başka bir kadının ilk kadın koşucusu olarak tarih yazdı.

Biyografi

Resistencia, Chaco'da geleneksel bir ailede doğan Carrió, gençliğinde bir güzellik kraliçesiydi.[1] Babası Rolando "Coco" Carrió, önde gelen bir Radikal Halk Birliği politikacısıydı. Annesi María "Lela" Elisa Rodríguez bir edebiyat profesörüydü. National University of the Northeast'e kaydoldu ve 1978'de Hukuk Diploması kazandı ve ardından National University of the Littoral'de Kamu Hukuku alanında yüksek lisans derecesi aldı. Carrió, 1979'da Chaco Eyaleti Savcılığına teknik danışman olarak[2] kamu hizmetine girdi ve 1980'de eyalet Başsavcılığına atandı.[3]

Daha sonra mezun olduğu okulda anayasa hukuku öğretmenliği yaptı ve 1986'dan 1988'e kadar Buenos Aires Üniversitesi Hukuk Fakültesi'nde insan hakları bölümü müdürü olarak görev yaptı. 2004 yılında, o zamandan beri öğretmenlik yaptığı Hannah Arendt Kültür ve Politik Eğitim Enstitüsü'nü (İspanyolca: Hannah Arendt Instituto de formación culture y política) kurdu.[4]

Siyaset

Carrió, akıl hocası Raúl Alfonsín'in isteği üzerine siyasete girdi ve Arjantin tarafından onaylanan uluslararası insan hakları sözleşmelerinin kabul edilmesini zorunlu kılan 75. maddenin 22. bölümünün önde gelen sponsorlarından biri olduğu 1994 Anayasa Değişiklik Sözleşmesi'ne seçildi.[5] 1995'te merkezci adikal Yurttaş Birliği (UCR) temsil eden vilayeti Temsilciler Meclisi'ne seçildi ve 1997'de, uluslararası Kayıp Kişiler Antlaşması'na anayasal yetki veren bir yasa tasarısı geçti.

1999'da Fernando de la Rúa için yoğun bir kampanya yürüttü. Kongreye yeniden seçilen Carrió, 1999'dan sonra, özellikle 2001'de kendisi ile Ekonomi Bakanı Domingo Cavallo arasında karşılıklı olarak yapılan bir dizi suçlama sırasında, Kongre Yolsuzluk ve Kara Para Aklama Komitesi'nin başkanı olarak artan bir tanıtım kazandı.[6]

Carrió, 2000 yılında İş, Adalet ve Eğitim İttifakı'nın (UCR'nin 1997'de Sosyalistler ve Dayanışma İçinde Bir Ülke İçin Cephe ile oluşturduğu) kırılmasından sonra, Demokratik Sosyalist Parti'ye ve hoşnutsuz sol eğilimli diğer politikacılara döndü. partilerinde yer aldı ve başlangıçta "Eşitlik Cumhuriyeti için Arjantinliler" (İspanyolca: Argentinos por una República de Iguales) ARI olarak adlandırılan gayri resmi bir cephe oluşturdu. Anlaşmazlıklardan sonra sosyalistler ve Carrió ve orijinal partilerinden diğer isimler de ayrıldı. Birlikte, 2002'de Bir Eşitlik Cumhuriyeti için Alternatif (aynı zamanda Sivil Koalisyon ARI ) adlı yeni bir parti kurdular.

2003 seçimlerinde Carrió, Mendoza milletvekili Gustavo Gutiérrez ile Sivil Koalisyon ARI partisinin adayı olarak cumhurbaşkanlığına aday oldu. Birlikte koşmadan önce, onunla 2001 Kara Para Aklama Soruşturma Komisyonu'nda (İspanyolca: Comisión Investadora de lavado de dinero) çalışmıştı. Eski cumhurbaşkanı Carlos Menem, olası başkan Néstor Kirchner ve ekonomi bakanı Ricardo López Murphy'nin ardından oyların yaklaşık %16'sıyla dördüncü sırada yer aldılar. Seçimi kaybettikten sonra, 2003-07 Kirchner başkanlığı sırasında büyük bir kriz yaşayan, üyeler arasındaki anlaşmazlıkları çözemeyen ve Ulusal Hükümete giden birkaç milletvekili ile büyük bir kriz yaşayan Sivil Koalisyon ARI'yi güvence altına almak için çalıştı. Otonom Buenos Aires Şehri'nde %20'nin biraz üzerinde oy alarak milletvekili olarak sandalye kazandıktan sonra 2005 yılında Alt Kongre Meclisi'ne döndü.

Carrió, Sivil Koalisyon adlı bir cepheyi temsil ederek 2007 seçimlerinde Başkanlık için tekrar aday oldu. Mart 2007'de kampanyayı yürütmek için Kongre'deki koltuğundan istifa etti.[7] Carrió, koşan arkadaşı Rubén Giustiniani (Sosyalist Parti'nin başkanı) ile birlikte oyların yaklaşık % 23'ünü elde etti ve First Lady Cristina Fernández de Kirchner'den çok gerisinde kaldı. Arjantin'in en büyük üç şehrinden ikisinde (Buenos Aires ve Rosario) oyların çoğunluğunu kazandı, ancak en kalabalık bölge olan Buenos Aires eyaletinde çok büyük bir yenilgiye uğradı.

Carrió, 2007 seçimlerinin ardından bir daha cumhurbaşkanlığı için aday olmayacağını duyurdu ve bunun yerine "muhalefet lideri" rolünü geliştireceğini ve 2011 seçimlerinden sonra gelecekteki bir yönetimin üyesi veya nüfuz sahibi olmayı amaçladığını açıkladı. Haziran 2009 ara seçimleri öncesinde eski müttefikleri olan UCR ve Sosyalistler ile Sivil ve Sosyal Anlaşmada yeniden bir araya geldi. Bu koalisyon yalnızca UCR için kazanç sağladı ve Carrió'nun buradaki azalan etkisi Ağustos 2010'da gruptan sert bir şekilde ayrılmasıyla sona erdi.[8] Daha sonra, 2011 başkanlık yarışından çekilme kararını tekrar gözden geçirdi ve 12 Aralık 2010'da, Civic Coalition / ARI bileti ile adaylığını açıkladı. Carrió, 23 Ekim seçimlerinde oyların% 1.8'ini alarak yedi aday arasından son sırada yer aldı.

Carrió, Haziran 2013'te oluşumunun ardından Geniş Cephe UNEN ittifakına katıldı ve Ekim ayında yapılan seçimlerde Alt Meclis'e yeniden seçildi. UNEN'i PRO partisi[9] liderliğindeki bir koalisyona katlama arzusu, Kasım 2014'te UNEN'den kopmasına yol açtı.[10] UCR ayrıca koalisyondan ayrıldı ve PRO'ya da katıldı. Ön seçimlerde cumhurbaşkanlığına aday oldu ve Mauricio Macri'ye yenildi. Macri daha sonra 2015 genel seçimlerini kazandı.

1 Mart 2020'de özel hayatında daha fazla zaman geçirmek için milli milletvekilliğinden istifa etti ve siyasetten emekli olduğunu ifade etti.

Kaynakça
  1. The Times, 8 July 2007: ‘Fatty’ vs. the new Evita in all-girlfight for Argentina
  2. Terra: Nueva embestida de un ministro hacia Elisa Carrió (İspanyolca)
  3. Política y Medios: Dos años después se convirtió en secretaria de la Procuración del Superior Tribunal de Justicia de esa provincia (İspanyolca)
  4. "Historia del Instituto". institutoarendt (İspanyolca). 7 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2020.
  5. Diario de Cuyo: Carrió se defendió (İspanyolca)
  6. Parlamentario: Sigue el contrapunto Carrió-Cavallo (İspanyolca)
  7. Clarín, 5 August 2006. El ARI ratificó a Elisa Carrió como candidata presidencial para el 2007.
  8. "Con más críticas, Carrió se aleja del Acuerdo Cívico". La Nación.
  9. "Nothing has hurt UNEN more than Carrió". Buenos Aires Herald. 20 Kasım 2014. 12 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  10. "Carrió is closer to PRO than to UNEN". Buenos Aires Herald. 20 Kasım 2014. 29 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.