Ermenistan'daki camilerin listesi

Aşağıdaki liste modern Ermenistan Cumhuriyeti sınırları içinde bulunan camilerin bir listesi. Yakın zamana kadar birçok camii'nin bulunduğu Ermenistan'da bugün sadece tek bir cami (Gök Camii) ayakta kalmıştır ve ibadete açıktır.

Erivan'da bir minare.

Tarih
19. yüzyıl Erivan'da bulunan Abbas Mirza Camii.

1870 Kafkasya takvimine göre, Kafkasya'nın Rus valiliği tarafından yayınlanan bir istatistik raporuna göre, şimdi Ermenistan Cumhuriyeti'nin çoğunu ihtiva eden Erivan vilayeti topraklarında 269 Şii camii vardı.[1] Brockhaus ve Efron Ansiklopedik Sözlügyne göre, yirminci yüzyılın baslarında, Erivan'ın 29.000 üzerinde nüfusu vardi; Bu sayının 49% Azerbaycan Türkü; 48% Ermeni; ve 2% Rus idi ve şehirde yedi Şii camii vardı.[2]

1917'den sonra, kentin dini binaların birçoğu Sovyet hükümetinin modernizasyon ve anti-din politikalarına uygun olarak yıkıldı.[3] 1990 yılında, Erivan'da bir cami bir buldozer ile yıkıldı.[4][5] 1988-1994 sırasında Azeriler ve Müslüman Kürtlerden oluşan Müslüman nüfusun ezici çoğunluğu, Dağlık-Karabağ Savaşı sonucunda, Ermenistan ve Azerbaycan arasında devam eden çatışma olarak ülkeden kaçtı.

Erivan
Gök Camii.

Rus-İran Savaşı sonucunda Ruslar Erivanı isgal ettiler, 1582 yılında Osmanlı Türkleri tarafından inşa edilen kalenin ana camii, Rus komutanı, General İvan Paskevich emri doğrultusunda Ortodoks kilisesine dönüştürüldü. Kilise 6 Aralık 1827 tarihinde kutsallaştırıldı ve Tanrı'nın Kutsal annesi Şefaat Kilisesi adı verildi.[6] 1869 verilerine göre, Erivan vilayetinde bulunan Erivan ilçesinde toplam 60 cami vardı.[7]

Ivan Chopin'e göre, ondokuzuncu yüzyılın ortalarında Erivan'da sekiz cami vardı:

  • (Kale'de) Abbas Mirza Cami
  • (Kale'de) Muhammed Han Camii
  • Zali Han Camii
  • Novruz Ali Beg Camii
  • Sartip Han Camii
  • Hüseyin Ali Han Cami (Gök cami)
  • Hacı İmam Vardi Camii
  • Hacı Cafer Bey Camii (Hacı Nasrollah Bey)[8][9]

Bunlardan bugün sadece Gök Camii ayakta kalmıştır.

Resimler
  • 1886-1890 arası şimdiki modern Ermenistan Cumhuriyeti sınırları içinde bulunan Müslümanlar, açık yeşil - Şiiler, Koyu yeşil - Sünniler.
  • Ressam Franz Roubaud. Minarelerle eski Erivan manzarası.

Kaynakça
  1. Кавказский календарь на 1870 год. Тифлис, типография Главного Управления Наместника Кавказского. 1869. s. 392.
  2. (Rusça) Erivan 20 Eylül 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. in the Brockhaus and Efron Encyclopedic Dictionary, St. Petersburg, Russia, 1890-1907.
  3. Ritter, Markus. "The Lost Mosque(s) in the Citadel of Qajar Yerevan: Architecture and Identity, Iranian and Local Traditions in the Early 19th Century 8 Aralık 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.," Iran and the Caucasus 13 (2009): p. 244.
  4. Robert Cullen, A Reporter at Large, “Roots,” The New Yorker, April 15, 1991, p. 55
  5. De Waal, Thomas. Black garden: Armenia and Azerbaijan through Peace and War. New York: New York University Press, 2003, p. 79.
  6. Potto, Vasiliy Aleksandrovich (2000). Кавказская война. Том 3. Персидская война 1826-1828 гг. MintRight Inc. s. 359. ISBN 5425080999. 12 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Eylül 2014.
  7. (Rusça) Voronov, N. I. (1869). Сборник статистических свѣдѣній о Кавказѣ. Т.1. Императорское русское географическое общество. Кавказскій отдѣл. s. 71. 11 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Eylül 2014.
  8. Chopin, Jean-Marie (1852). Исторический памятник состояния Армянской области в эпоху ея присоединения к Российской Империи. Императорская Академия Наук. s. 468. 30 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Eylül 2014.
  9. Bournoutian, George A. (1992). The Khanate of Erevan under Qajar rule, 1795-1828. Mazda Publishers. s. 173. ISBN 0939214180.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.