Esra Ronabar

Esra Ronabar Falay (d. 1978, Ödemiş, İzmir) Türk tiyatro, sinema ve dizi oyuncusu.

Esra Ronabar
Doğum 1978 (42-43 yaşında)
Ödemiş, İzmir, Türkiye
Milliyet  Türkiye
Meslek Aktris. Tiyatro, sinema ve dizi oyuncusu
Etkin yıllar 1997-günümüz
Evlilik Barış Falay (e. 2006)
Ödüller
33. İsmet Küntay Tiyatro Ödülleri
İsmet Küntay Jüri Özel Ödülü
2008 Oyun Nasıl Oynanmalı
36. İsmet Küntay Tiyatro Ödülleri
En İyi Kadın Oyuncu
2011 Dünyanın Ortasında Bir Yer

Hayatı

1978 yılında Ödemiş’te doğdu. Ankara Üniversitesi kimya bölümünü kazandı ve üniversitede okurken kursiyerlik sınavlarına girdi. Altan Erkekli ilk hocası oldu. Rutkay Aziz ve Metin Balay’la çalışmaya başladı. Kimya bölümünü yarıda bırakarak oyunculuk sınavlarına giren Esra Ronabar, sınavları kazanınca kimya bölümünden kaydını sildirdi.[1] Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Tiyatro Bölümü Oyunculuk Ana Sanat Dalı’ndan mezun oldu. 1997-1998 döneminde Ankara Sanat Tiyatrosu’nda Elmadaki Barış[2] ve Küçük Karabalık[3] oyunlarında rol aldı. Eşber Yağmurdereli’nin yazıp Rutkay Aziz’in yönettiği Akrep adlı oyunda, Ebru Erkekli’yle birlikte yönetmen yardımcılığı yaptı.[4] 1998’de Kader Ayırsa Bile adlı dizide Ümit Olcay’la başrolü paylaştı.

Daha sonra Ülker Çokokrem, Alldays gibi 7 reklam filminde oynadı. 2003’te A.G.A’da Cansu karakterini canlandırdı. Esra Ronabar, 2003 yılında Bir İstanbul Masalı dizisinde canlandırdığı Birnur Goyalı karakteriyle dikkat çekti. 2005’te Beyaz Gelincik adlı dizide çocuk doktoru Bahar rolüyle seyirci karşısına çıktı.[5] Son Osmanlı dizisinde oynadı.

Esra Ronabar, 7 Temmuz 2006’da oyuncu Barış Falay’la evlendi.[6]

2007’de Berrin Dağçınar’ın yazıp yönettiği bir dram filmi olan Hayattan Korkma’da rol aldı. 2007-2008 döneminde Kocaeli Büyükşehir Belediyesi Şehir Tiyatrosu’da İki Efendinin Uşağı ve Oyun Nasıl Oynanmalı adlı oyunlarda rol aldı.[7][8] Vasıf Öngören’in yazıp Ömer Akgüllü’nün yönettiği Oyun Nasıl Oynanmalı oyunundaki Sevil rolüyle 2008 yılında 33. İsmet Küntay Tiyatro Ödülleri’de İsmet Küntay Jüri Özel Ödülü’nü kazandı.[9]

2009’da, oğlu Mavi Rüzgâr dünyaya geldi.[10]

2010’da Küstüm Çiçeği dizisinde Şahane karakterini canlandıran Esra Ronabar, aynı yıl İstanbul Şehir Tiyatroları’nda çalışmaya başladı.[11] İstanbul Şehir Tiyatroları’nda Tehlikeli İlişkiler ve Dünyanın Ortasında Bir Yer adlı oyunlarda rol aldı. Özen Yula‎’nın yazıp, M. Nurullah Tuncer’in yönettiği 24 Mart 2010’da prömiyeri yapılan Dünyanın Ortasında Bir Yer oyunundaki Ahten rolüyle 2011 yılında 36. İsmet Küntay Tiyatro Ödülleri’de En İyi Kadın Oyuncu ödülünü kazandı.[12]

2012’de Uçurum dizisinde kadın satıcısı Nur Sertaç karakterini canlandırdı.

2013'ün yaz aylarında yayınlanmaya başlayan fantastik drama dizisi Sana Bir Sır Vereceğim’de başrol oyuncusu olarak 12 bölüm boyunca Sevgi Gündoğdu karakterine hayat verdi; ancak 22 Eylül 2013 tarihinde dizi setine giderken Bahçeköy yolu üzerinde trafik kazası geçirdi.[13] Kaza sonrası kaldırıldığı hastanede vücudunda çok sayıda kırık tespit edilen Ronabar, 5,5 saatlik bir operasyon geçirdi ve hayati tehlikesinin olmadığı, ancak kırıklar nedeni ile uzun bir süre setlerden uzak kalarak dinleneceği bildirildi.[14] Koluna takılan platin, sağlığına kavuşmak üzereyken ocak ayında geçirdiği başka bir kaza sonrasında yeniden kırıldı.[15] Sana Bir Sır Vereceğim dizisinden rahatsızlığı sebebiyle ayrılmak zorunda kaldı.

Rol aldığı oyunlar

Ödülleri
  • 2011 36. İsmet Küntay Tiyatro Ödülleri, "En İyi Kadın Oyuncu" (Dünyanın Ortasında Bir Yer oyunundaki Ahten rolüyle)
  • 2008 33. İsmet Küntay Tiyatro Ödülleri, "İsmet Küntay Jüri Özel Ödülü" (Oyun Nasıl Oynanmalı oyunundaki Sevil rolüyle)

Filmografi
Sinema
Yıl Adı Rol Not
2007Hayattan KorkmaZilli Emine
Televizyon
Yıl Adı Rol Not
2017Cennet'in GözyaşlarıArzu Soyer/Cavidan YılmazBaşrol
2015Tatlı Küçük YalancılarIlgınKonuk
2013-2014Sana Bir Sır VereceğimSevgi GündoğduBaşrol
2012UçurumNur SertaçBaşrol
2010Küstüm ÇiçeğiŞahane
2005Son Osmanlı
2005-2007Beyaz GelincikBahar
2003Bir İstanbul MasalıBirnur Goyalı Arhan
2003A.G.ACansu
1998Kader Ayırsa BileSunaBaşrol

Kaynakça
  1. "Uçurum, bir masumiyeti kaybediş hikayesidir". Sabah. 25 Mart 2012. 16 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2014.
  2. "Elmadaki Barış". Ankara Sanat Tiyatrosu. 12 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2014.
  3. "Küçük Karabalık". Ankara Sanat Tiyatrosu. 12 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2014.
  4. "Akrep". Ankara Sanat Tiyatrosu. 12 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2014.
  5. "İş ve Eş Seçimini Doğru Yaptım". Sabah. 23 Ekim 2006. 27 Ocak 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2014.
  6. "Dizi Oyuncularının Mutlu Günü". Hürriyet. 17 Temmuz 2006. 12 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2014.
  7. "İki Efendinin Uşağı". Kocaeli Büyükşehir Belediyesi. 4 Eylül 2008. 11 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2014.
  8. "Oyun Nasıl Oynanmalı Bugün Perde Açıyor". Kocaeli Büyükşehir Belediyesi. 2 Nisan 2008. 11 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2014.
  9. "33. İsmet Küntay Tiyatro Ödülleri belirlendi". Cumhuriyet. 20 Aralık 2008. 12 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2014.
  10. "Doğum Koçum Eşimdi". Hürriyet. 8 Ağustos 2010. 12 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2014.
  11. "Esra Ronabar Hakkında". İBB Şehir Tiyatroları. 11 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2014.
  12. "İsmet Küntay Tiyatro Ödülleri Verildi". Cumhuriyet. 24 Ekim 2011. 12 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2014.
  13. "Set Yolunda Kaza". Takvim. 23 Eylül 2013. 20 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2014.
  14. "İşte Ünlü Oyuncunun Sağlık Durumu". Doğan Haber Ajansı. 23 Eylül 2013. 12 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2014.
  15. "Ünlü oyuncunun kolu yine kırıldı". Türkiye Gazetesi. 31 Ocak 2014. 11 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2014.

Dış bağlantılar
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.