Japonya'da yeni muhafazakârlık
Japonya'da yeni muhafazakârlık (neo-savunma okulu olarak da bilinir) Asya medyasında son zamanlarda yeni nesil militan Japon muhafazakârlarına atıfta bulunmak için kullanılan bir terimdir. Japonya Öz Savunma Kuvvetleri hakkında daha “aktif” bir görüş almaları ve Batı’nın politik olarak yanlış ifadelerinde neyin dikkate alınacağını bilmeleri nedeniyle eski Japon muhafazakârlarından ayrılırlar (Shintaro Ishihara özellikle bununla tanınır). Buna rağmen veya belki de bu nedenle, özellikle orta yaşlı nüfusla, ülke genelinde adil bir popülerliğe sahiptirler. Bu terim, Çin, Kuzey Kore ve Güney Kore'de olduğu gibi Japonya'da da bunları tanımlamak için kullanılır.
Savaş sonrası neslin üyeleri olarak kendilerini Japonya'nın fetihleri ve savaş tarihi ve Japon savaş suçları için sorumluluk veya suçluluk olarak görüyorlar. Çin’i, Japonya’nın özürlerini kabul etmekten ziyade, politik kazanç için tarihsel şikâyetleri barındıran bir ülke olarak görüyorlar. Vatanseverlikten gurur duyuyorlar ve Japonya'nın uluslararası rolünü vurguluyorlar. Kuzey ve Güney Kore-Japon ilişkisini artık özel değil, daha çok "normal bir ilişki" olarak yeniden kurma arzusuyla ve Japon savaş suçluluğunun artık ikili görüşmelerde bir faktör olmadığı görüşündeler. Buna göre, Japonya’nın, özellikle Japonya’nın statüsünü “normalleştirmeye” (yani ülkenin diğer ülkelerin seviyelerine yeniden yerleşebilmesine olanak sağlamak için) ilerlemesini sağlamak için eski olarak görülen 9. Maddeyi değiştirmeyi de destekliyorlar.
Yeni muhafazakârlar, geleneksel parti çizgisinde hizipçiliği savunuyor, savunmaya bağlı milletvekilleriyle ittifaklar kuruyor ve kendi çalışma komitelerini oluşturuyorlar. 2001'de kurulan "Yeni Yüzyılda Güvenliği Kurmak İçin Genç Milletvekili Grubu" adlı iki partili Japon Diyetindeki neo-muhafazakâr grubun bir parçası.
Yeni muhafazakârlar
- Shinzo Abe
- Tōru Hashimoto
- Takashi Kawamura (politikacı)
- Shigeru Ishiba
- Shintaro Ishihara
- Seiji Maehara
- Shoichi Nakagawa
- Keizo Takemi
- Ichita Yamamoto