John Ray

John Ray (d. 29 Kasım 1627 - ö. 17 Ocak 1705), İngiliz doğabilimci ve bitki bilimci. Bitki bilim mahlası Ray'dir.[1]

John Ray
Doğum 29 Kasım 1627(1627-11-29)
Black Notley
Ölüm 17 Ocak 1705 (77 yaşında)
Black Notley
Milliyet İngiliz
Meslek Botanist, Zoolojist

1670 yılına kadar John Wray olarak yazmış, bu tarihten itibaren ise Ray soy adını tercih etmiştir. Botanik, zooloji ve doğal teoloji üzerine eserler kaleme almıştır. Historia Plantarum adlı eserindeki sınıflandırması, bitkilerin modern taksonomik sınıflandırması için önemli bir adım olarak kabul edilir. Biyolojide tür kavramını ilk tanımlayan kişiler arasındadır.[2]

Hayatı

Essex'e bağlı Black Notley'da doğdu. O'na göre babası demirci idi ve kendisi de demirhanede doğmuştu. Trinity College'da eğitim görürken on altı yaşında iken Cambridge Üniversitesi'ne gönderildi.

1673 yılında Margaret Oakley ile evlendi. 1679 yılında ise doğduğu Black Notley'a taşındı. Sağlığının bozulmasına ve çok sayıda kronik rahatsızlığı olmasına rağmen buradaki hayatı sükunet içinde geçti. Burada arkadaşı Samuel Dale ile bilimsel içerikli mektuplaşmalarını sürdürdü.[3]

77 yaşında iken Black Notley'da hayatını kaybetti ve adına yapılan bir anıtın da bulunduğu St Peter ve St Paul kilisesinin bahçesine gömüldü. İngiliz rahip doğa bilimcilerinin öncülerinden olarak kabul edilir.[4]

Sınıflandırma sistemi

Herbae divizyonu;

  1. Bulbosae (Lilium vs.)
  2. Tuberosae (Asphodelus vs.)
  3. Umbelliferae (Foeniculum vs.)
  4. Verticellatae (Mentha vs.)
  5. Spicatae (Lysimachia vs.)
  6. Scandentes (Cucurbita vs.)
  7. Corymbiferae (Tanacetum)
  8. Pappiflorae (Senecio vs.)
  9. Capitatae (Scabiosa vs.)
  10. Campaniformes (Digitalis vs.)
  11. Coronariae (Dianthus vs.)
  12. Rotundifoliae (Cyclamen vs.)
  13. Nervifoliae (Plantago vs.)
  14. Stellatae (Rubia vs.)
  15. Cerealia (Leguminosae vs.)
  16. Succulentae (Sedum vs.)
  17. Graminifoliae (Gramineae vs.)
  18. Oleraceae (Beta etc.)
  19. Aquaticae (Nymphaea etc.)
  20. Marinae (Fucus etc.)
  21. Saxatiles (Asplenium etc)[5]

Historia Plantarum (1685–1703) adlı eserinde:[6]

Önemli eserleri
Ölümünden sonra yayımlananlar

Mirası

1844 yılında kurulan Ray Society adını O'ndan almaktadır.[12]

Kaynakça
  1. "IPNI". 8 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ağustos 2020.
  2. Historia plantarum generalis, in the volume published in 1686, Tome I, Libr. I, Chap. XX, page 40 (Quoted in Mayr, Ernst. 1982. The growth of biological thought: diversity, evolution, and inheritance. Cambridge, Mass.: Belknap Press: 256)
  3. Morris, A. D. (1974). Samuel Dale (1659-1739), Physician and Geologist. Proceedings of the Royal Society of Medicine, 67, 120–124. Retrieved from https://journals.sagepub.com/doi/pdf/10.1177/003591577406700215 2 Ağustos 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  4. Armstrong 2000, pp. 45ff.
  5. Slaughter 1982, pp. 62–63.
  6. Singh 2004, John Ray p. 302.
  7. Keynes, Sir Geoffrey [1951] 1976. John Ray, 1627–1705: a bibliography 1660–1970. Van Heusden, Amsterdam.
  8. Newton, Alfred 1893. Dictionary of birds. Black, London
  9. Raven 1950.
  10. Bowler, Peter J. (2003). Evolution: the history of an idea (3rd bas.). California.
  11. Hooke, Robert 1705. The posthumous works of Robert Hooke. London. repr. 1969 Johnson N.Y.
  12. "The Ray Society". 13 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2017.
  1. "In fact, the book was Ray's, based on preliminary notes by Francis Willughby".[7] "Willughby and Ray laid the foundation of scientific ornithology".[8]
  2. Plates subscribed by Fellows of the Royal Society. Samuel Pepys, the President, subscribed for 79 of the plates.
  3. The third volume lacked plates, so his assistant James Petiver published Petiver's Catalogue in parts, 1715–1764, with plates. The work on the first two volumes was supported by subscriptions from the President and Fellows of the Royal Society
  4. This includes some important discussion of fossils. Ray insisted that fossils had once been alive, in opposition to his friends Martin Lister and Edward Llwyd. "These [fossils] were originally the shells and bones of living fishes and other animals bred in the sea". Raven commented that this was "The fullest and most enlightened treatment by an Englishman" of that time.[9]p426
  5. This is the 3rd edition of Miscellaneous discourses, the last by Ray before his death, and delayed in publication. Its main importance is that Ray recanted his former acceptance of fossils, apparently because he was theologically troubled by the implications of extinction.[10]p37 Robert Hooke, like Nicolas Steno, was in no doubt about the biological origin of fossils. Hooke made the point that some fossils were no longer living, for example Ammonites: this was the source of Ray's concern.[11]p327
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.