Küçük karabatak
Küçük karabatak (Microcarbo pygmeus), deniz kuşlarından karabatakgiller (Phalacrocoracidae) familyasına ait bir tür. Güneydoğu Avrupa ve güneybatı Asya'da bulunur. Kısmen göçmendirler, çoğunlukla yetiştikleri sahanın içinde kalacak şekilde, kuzeyde kalan topluluklar kışları daha güneye doğru giderler.
Küçük karabatak | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Korunma durumu | ||||||||||||||
Asgari endişe (LC) | ||||||||||||||
Bilimsel sınıflandırma | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
Microcarbo pygmeus Pallas, 1773 | ||||||||||||||
Sinonimler | ||||||||||||||
Phalacrocorax pygmeus | ||||||||||||||
Dış bağlantılar | ||||||||||||||
|
Özellikleri
Orta büyüklükte siyah bir kuş olan karabatak, 15–55 cm uzunluğundadır. Kanat açıklığı yaklaşık 75–90 cm arasındadır. Uzun bir kuyruğu ve kısa, kalın bir gagası vardır.
Yaşam alanı
Küçük karabataklar sürüler halinde durgun suyun bulunduğu sulak arazilerde veya yavaşça akan tatlı suyun bulunduğu kıyısal çatal ağızlarda yaşarlar.
Üreme
Küçük karabatak, sazlık veya alçak ağaçlarda kendisine çim ve ince dal parçalarından bir yuva kurar. Buraya genellikle 3-6 yumurta yumurtlar. Ebeveynlerin ikisi de 27-30 günlüğüne kuluçkaya yatarlar ve yavru kuşlar yaklaşık 70 gün sonra bağımsız hale gelirler.
Beslenme
Çoğunlukla balık ile beslenir ve sıklıkla grup halinde avlanırlar.
Türkiye'deki dağılımı
Türkiye'de Orta Anadolu, Marmara, Ege ve Akdeniz bölgelerinde kuluçkaya yatar. Diğer mevsimlerde yaygın bir şekilde görülür.