Kütahyalı Aşık Ömer

Âşık Ömer (d. 1890, Kütahya; ö. 1950, Kütahya) Kütahyalı halk ozanı.

Kütahya'nın Sultanbağı Mahallesi'nde Çukur Çeşme civarında doğmuştur. Evlenmeden öldüğü için kendisi hakkında esaslı bir bilgi edinilememiştir. Hoşsohbet bir kişi olan Âşık Ömer halk şâirlerinin meclislerinde koşma ve destanları ile dikkat çekmiştir.[1] Pesendî'nin son dönemlerini görmüş, Nuri Çavuş, Kelerzâde Ethem Bey, Dülgerin Hüseyin Ağa ve emsali gibi saz ustalarının yanlarında bulunmuştur. Âşık Ömer'den bir örnek:

Sevmek için bana bir dilber olsa elverir
Dili bülbül, lebleri şeker de olsa elverir
Bazılar meylederler ol teni beyazlara
Ben gedayım bana bir esmer de olsa elverir
Taa ezelden gece gündüz bahr-i aşkı boylarız
Ehl-i irfan meclisinde hasb-ü hal söyleriz
Biz gedayiz dilberin âlâsını neyleriz
Çeşme-i ahu, lebleri ahmer de olsa elverir
Taa ezelden gönlümüz açlak bizim Âşık Ömer
Haddı reyhan, perçemi anber de olsa elverir[2]

Kaynakça
  1. Hamza Güner, Kütahyalı Divan Şairleri Halk Şairleri Tekke Şairleri Âşık ve Ozanlar, Kütahya, 1967
  2. Mustafa Salün, Sazımız, Sözümüz, Türkülerimiz, Öykülerimiz ile Kütahya, KÜTAV, 1997, s, 54
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.