Kedi tırmığı hastalığı

Kedi tırmığı hastalığı, Bartonella henselae adlı bakteriyel enfeksiyöz etkenin yol açtığı iyi huylu bir enfeksiyon hastalığıdır. Sıklıkla kedi tırmığı ya da ısırığına maruz kalan ufak çocuklarda gözlenmektedir. Henri Parinaud tarafından 1899 yılında ilk olarak tanımlandı.[1]

Kedi tırmığı hastalığı
Uzmanlık Enfeksiyon hastalıkları 

Bulaşma yolu

Kedi tırmığı hastalığı etkilenen bir lenf nodu.

Dr. Robert Debré tarafından 1950'de kediler hastalığın vektörü olarak gösterilmiştir.[2][3] Önceleri Afipia felis adlı organizmanın etken olduğu düşünülmüştür, ama oluşan bağışıklık yanıtının Bartonella henselae ve Bartonella clarridgeiae adlı iki organizmaya karşı olduğu gösterilince bu sav çürütülmüştür. İki etken de Gram-negatif çomaklardır. Kedi enikleri de sıklıkla bu bakteriyi kanlarında taşırlar, ve hastalık sıklıkla eniklerden bulaşmaktadır.

Keneler de hastalığın aktarıcıları arasında olup kenelerden bulaşma söz konusu olduğunda genellikle Lyme hastalığı ile birlikte koenfeksiyon olmaktadır. Sıklıkla Lyme hastalığı tanısı konulan hastalarda aynı zamanda kedi tırmığı hastalığı da olabileceği unutulur çünkü belirtiler ve klinik tablo karışabilmektedir.

Diğer adları

Bu hastalık Kedi-tırmığı Adeniti, Kedi-tırmığı Oküloglandüler Sendromu, Debre Sendromu, Debre-Mollaret Sendromu, Foshay-Mollaret Kedi-tırmığı Ateşi, maladie des griffes du chat, Parinaud oküloglandüler hastalığı, Petzetakis hastalığı gibi birçok farklı isimle de adlandırılmıştır ve kaynaklarda bu isimlerle de yer alabilmektedir.

Belirtiler

Bölgesel lenfadenopati ile kendini gösterir, inokülasyon yerinde steril suppuratif papüller şekillenir. Hafif ateş yükselmesi, baş ağrısı, titreme, sırt ağrısı, karın ağrısı, kırgınlık, dikkat bozukluğu ve konvülsiyonlar gözlenebilmektedir. İnkubasyon periyodu 2 hafta ile 2 ay arasında değişir. Birçok olgu iyi huylu olup kendini sınırlar. Ama lenfadenopatiler diğer semptomlar kaybolduktan sonra bile aylarca kalabilir. Prognozu genellikle iyidir. Ilımlı iklimlerde neredeyse tüm olgular sonbahar ve kışta olmaktadır. Hastalık tedavi edilmeksizin bir ay içinde kendiliğinden de düzelebilir. Bazen immün yetmezlikli hastalarda komplikasyonlar olabilmektedir.

Tedavi

Azitromisin, siprofloksasin, doksisiklin ve diğer birçok antibiyotik başarıyla kulanılmaktadır.

Kaynakça

  1. Jerris RC, Regnery RL (1996). "Will the real agent of cat-scratch disease please stand up?". Annu. Rev. Microbiol. Cilt 50. ss. 707-25. doi:10.1146/annurev.micro.50.1.707. PMID 8905096.
  2. Chomel BB (2000). "Cat-scratch disease". Rev. - Off. Int. Epizoot. 19 (1). ss. 136-50. PMID 11189710.
  3. Arlet G, Perol-Vauchez Y (1991). "The current status of cat-scratch disease: an update". Comp. Immunol. Microbiol. Infect. Dis. 14 (3). ss. 223-8. PMID 1959317.

Dış bağlantılar

Sınıflandırma
Dış kaynaklar
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.