Kladogram

Kladogram (Yunanca κλάδος (klados): "dal" ve γραμμα (gramma): "karakter") organizmalar arasındaki ilişkileri göstermek için kladistikte kullanılan şemalardır. Atalar ile soyundan gelenlerin nasıl ilişkili olduklarını ve ne kadar değiştiklerini göstermediğinden ötürü bir kladogram evrim ağacı değilse de birçok evrim ağacı tek bir kladogramdan çıkarılabilir.[1][2][3][4][5] Kladogram farklı yönlerde dallanarak uzayan ve en son ortak atası ortak olan bir grup organizma olan kladlarda sonlanan ve dal adı verilen çizgilerden oluşur. Çok çeşitli kladogram şekilleri olsa da hepsinin ortak özelliği diğer çizgilerden dallanan çizgilerdir. Çizgiler dallandıkları noktaya kadar izlenebilirler. Bu bağlantı noktaları üstündeki taksonlar tarafından paylaşılan ortak özellikleri gösterdiği sonucuna varılmış varsayımsal ataları temsil eder.[4][6] Bu varsayımsal ata farklı özelliklerin, adaptasyonların ve diğer evrimsel özelliklerin evrimleşme sırası hakkında ipuçları verebilir. Her ne kadar böyle kladogramlar geleneksel olarak morfolojik özellikler temelinde şekillendirildiyse de DNA ve RNA sekanslama verileri ile birlikte işlemsel filogenetik artık kladogramların oluşturulmasında tek başına ya da morfolojik özelliklerle bir arada kullanılmaktadır.

 
 
 
 

Timsahlar

 
 

Kuşlar

 
 
 

Kaplumbağalar

 
 
 

Pullular

 
 
Yatay kladogram, kök solda
İki dikey kladogram, kök aşağıda

Kaynakça
  1. Mayr, Ernst (2009). "Cladistic analysis or cladistic classification?". Journal of Zoological Systematics and Evolutionary Research. Cilt 12. ss. 94-128. doi:10.1111/j.1439-0469.1974.tb00160.x.
  2. Foote, Mike (1996). "On the Probability of Ancestors in the Fossil Record". Paleobiology. 22 (2). ss. 141-51. doi:10.1017/S0094837300016146. JSTOR 2401114.
  3. Dayrat, Benoît (Yaz 2005). "Ancestor-Descendant Relationships and the Reconstruction of the Tree of Life". Paleobiology. 31 (3). ss. 347-53. doi:10.1666/0094-8373(2005)031[0347:aratro]2.0.co;2. JSTOR 4096939.
  4. Posada, David; Crandall, Keith A. (2001). "Intraspecific gene genealogies: Trees grafting into networks". Trends in Ecology & Evolution. Cilt 16. ss. 37-45. doi:10.1016/S0169-5347(00)02026-7.
  5. Podani, János (2013). "Tree thinking, time and topology: Comments on the interpretation of tree diagrams in evolutionary/phylogenetic systematics" (PDF). Cladistics. 29 (3). ss. 315-327. doi:10.1111/j.1096-0031.2012.00423.x. 21 Eylül 2017 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Nisan 2020.
  6. Schuh, Randall T. (2000). Biological Systematics: Principles and Applications. ISBN 978-0-8014-3675-8.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.