Kongō (zırhlı)
Kongō (金剛) Japon İmparatorluk Deniz Kuvvetleri tarafından üretilip kullanılmış bir savaş kruvazörüdür. Adını Osaka Eyaletindeki Honshū Adası'nda bulunan Kongō Dağı'ndan almıştır. 1. Dünya Savaşı zamanında, 1913 yılında hizmete girmiştir.
Japon İmparatorluk Savaş Gemisi Kongō, 1915 | |
Tarihçe | |
---|---|
Japon İmparatorluk Deniz Kuvvetleri | |
İsmi: | Kongō |
Adının geldiği yer veya kişi: | Kongō dağı |
Kızağa konulması: | 17 Ocak 1911 |
Denize indirme: | 18 Mayıs 1912 |
Görevlendirme: | 16 Ağustos 1913 |
Akıbet: | Formosa Boğazı'nda USS Sealion tarafından batırıldı, 21 Kasım 1944 |
Genel karakteristik | |
Sınıf ve tipi: | Kongō-sınıfı zırhlı |
Deplasman: | 37.187 ton (36.600 uzun ton) |
Uzunluk: | 222 m (728 ft 4 inç) |
Genişlik: | 31 m (101 ft 8 inç) |
Su çekimi: | 9.7 m (31 ft 10 inç) |
İtme gücü: | 4 şaftlı buhar türbini |
Hız: | 30 knot(56 km/h;35 mph) |
Menzil: | 14 knot (26 km/h) hızla 19.000 km (10.000 mil) |
Kişi kapasitesi: | 1360 |
Silah donanımı: |
1913:
1944:
|
Zırh: |
|
Wikimedia Commons'ta Kongō (ship, 1913) ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır. |
İnşa
Kongō, Japon İmparatorluk Donanması'nın Kongō-sınıfı kruvazörlerden ilkiydi; bunlar neredeyse savaş gemileri kadar büyük, maliyetli ve iyi silahlanmıştı, fakat hızlarını yüksek tutabilmek için zırh korumasından feragat edildi. Kongō-sınıfı 1910 yılında Acil Durum Donanma Genişletme Yasası'na istinaden sipariş edildi ve İngiliz gemi mühendisi George Thurston tarafından tasarlandı.[1] Kongō sınıfının dört savaş kruvazörü, o sırada diğer büyük deniz kuvvetlerinin savaş kruvazörleri ile yarışabilecek şekilde tasarlanmıştı ve Osmanlı donanması için üretilen fakat teslim edilmeyip İngilizler tarafından el konulan HMS Erin zırhlısının muharebe kruvazörü versiyonları olarak tasarlandılar.[2][3] 14 inçlik deniz toplarından oluşan ağır silahları ve zırh korumaları, o sırada yüzen diğer Japon gemilerinden çok daha üstündü.[2]
Tarih
1942: Pasifik savaşları
Kaynakça
- "Combined Fleet – Kongo class battlecruiser". Parshall, Jon; Bob Hackett, Sander Kingsepp, & Allyn Nevitt. 2010. 1 Aralık 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Eylül 2010.
- Gardiner and Gray (1980), p. 234
- Jackson (2008), p. 27