Konstantinos Diogenis

Konstantinos Diogenis (Yunanca: Κωνσταντῖνος Διογένης; ö. 1032) Balkanlar'da aktif olan, 11. yüzyılın başlarında önde gelen bir Bizans generalidir. Bizans İmparatoru II. Basileios'un hükümdarlığında Bizans İmparatorluğu'nun Bulgaristan'ı fethinin son safhasında seçkin bir şekilde hizmet etmiş ve 1029 yılında İmparator III. Romanos'a karşı bir komploya katılmasın sonucu tutuklanana dek Balkanlarda Yüksek Komutanlık görevini üstlenmiştir. Hapishanede ve bir manastıra girmeye zorlandığında, başka bir komplo hakkında yapılan bir soruşturma sırasında 1032'de intihar etti. İmparator Romen Diyojen'in babasıdır.

Konstantinos Diogenis (Κωνσταντῖνος Διογένης)
Ölüm	1032
Bağlılığı	Bizans İmparatorluğu
Komuta ettiği	Çeşitli themaların Stratigos ve doux'u
Savaşları/Çatışmaları	Bizans İmparatorluğu'nun Bulgaristan'ı fethi, Sermon ve Peçenekler'e karşı seferler
Ailesi	Çocukları: Romen Diyojen

Hayatı

Konstantinos Diogenis 11. yüzyıl Bizans'ta önemli bir rol oynayan soylu Kapadokyalı Diogenis ailesinin ilk önemli üyesidir.[1] Diogenis, kariyerine II. Basileios (h. 976-1025) döneminde batı tagma birliklerinden birinin komutanı olarak Bulgaristan'a karşı seferlerinde başladı.[1] 1014'te, Belasitsa Muharebesi'nde (29 Temmuz) mutlak Bizans zaferine katıldı[2] ve daha sonra, Selanik'in komutanı (doux) olarak patrikios rütbesi ile Theofilaktos Botaneiatis'in yerini almasıyla David Arianites'ten sonra Balkanlar'da İmparatorluğun en kıdemli ikinci general oldu.[3][4] Ekim ayında Bulgaristan Çarı Samuil'in ölümünün ardından, Diogenis ile Nikiforos Ksifias, imparator ve ana ordunun öncüsü olarak Moglena bölgesine sevk edildi. Bu sefer sırasında, Diogenis, bir kurucunun yazıtında da belirtildiği gibi, Mylobos kalesini inşa etti.[5]

İmparator II. Basileios ve Çar Samuil döneminde Bizans-Bulgar savaşları haritası

Moglena'nın fethi 1015 veya 1016'da tamamlandı. 1017'de, Diogenis ve David Arianites, birliklerini birçok mahkumu ve hayvanı ele geçirdikleri Pelagonia'nın verimli ovasını yağmalamaya yönlendirdiler.[5] Kısa süre sonra, II. Basileios, Diogenes'i Batı ve Selanik'in Scholai tagmatalarından sorumlu olarak görevlendirdi ve ona Çar İvan Vladislav'ı takip etmekle görevlendirdi. Bulgar hükümdarı, takipçileri için bir pusu kurdu, ancak Basileios zamanında bilgilendirildi ve birliklerinin geri kalanını Bulgarları dağıtarak Diogenes'in yardımına götürdü.[5]

İvan Vladislav'ın Şubat 1018'de ölümünden sonra Diogenis, kalan son Bulgar direniş merkezlerini silmekle görevlendirildi. Sirmium'u aldı ve oranın komutanı (Arkhon) seçildi; yetkisi, Sırbistan'ın iç bölgelerindeki vasal hükümetlere yayıldı. Unvanı muhtemelen kendisine atfedilen bir mühürde tasdik edilen "Sırbistan'ın Stratigos'u" (Yunanca: στρατηγός Σερβίας) idi.[3][6] II. Basileios, Diogenis'e Kuzey Balkanlar'daki Bizans kontrolünü pekiştirmek için Sirmium'un hükümdarı Sermon'u bastırma emri verdi. Sonuç olarak, Diogenis , Sermon'u Tuna nehrindeki Sava nehrinin haliçinde, her birine yalnızca üç kişinin eşlik edeceği bir toplantıya davet etti. Diogenis kılıcını elbiselerinin kıvrımlarına gizlemiş ve Sermon'u öldürdü. Daha sonra ordusunu Sirmium'a yürüdü ve kasabayı ele geçirdi. Sermon'un eşi Konstantinopolis'e esir olarak gönderildi.[5][7]

1022 veya 1025 civarında Diogenis, fethedilen Bulgaristan'ın genel Bizans komutanı (Stratigos otokrator) olarak Arianites'in yerini aldı. Bu sıfatla, 1027'de büyük bir Peçenek istilasını püskürttü.[3][8][9] Aynı yıl, Selanik'in güneyine çekildi, ancak kendisine "Selanik, Bulgaristan ve Sırbistan'ın "anthypatos, patrikios ve doux" adını veren başka bir mührün de gösterdiği gibi, en azından nominal olarak genel komutan rolünü sürdürdü.[10][11]

Diogenis, İmparator III. Romanos'un (h. 1028-1034) kardeşi Basileios Argyros'un ismi günümüze ulaşmayan bir kızıyla evlendi, ancak 1029 yılında Eustathios Daphnomeles gibi diğer önde gelen Balkan generalleri ve Porfirogenita prenses Theodora ile birlikte imparatora karşı komplo kurmakla suçlandı. Thrakesion Theması Stratigos'u olarak doğuya transfer edildi, ancak olaydaki suç ortaklığı teyit edilir edilmez Konstantinopolis'e geri çağrıldı. Orada hapsedildi, dövüldü ve diğer komplocularla birlikte Mese'de halka gösterildi ve daha sonra Stoudios Manastırı'na girmeye zorlandı.[1][5][12] Theodora'nın kendisi bir manastıra yerleştirildi, ancak görünüşe göre, 1032'de Doğu'da seferde olan Romanos'un yokluğundan yararlanıp Balkanlar'a kaçmak plan yapan Diogenis ile beraber komplo kurmaya devam etti. Komplo, Selanik'in metropolü Theofanis tarafından Romanos'a sızdırıldı ve komplocular tutuklandı. Diogenis, İoannis Orfanotrofos tarafından sorgulanmak üzere Blaherne Sarayı'na getirildi, ancak işkence altında itiraf etmek ve komplocu arkadaşlarını suçlamak yerine intihar etti, kendini duvardan attı.[3][5][13]

Konstantinos Diogenis'in oğlu Romanos Diogenİs başarılı bir general odu ve nihayetinde 1068 ile 1071 yılları arasında imparatorluğa yükseldi.[3][14]

Kaynakça

Özel

1. ODB, s. 627.
2. Stephenson 2000, s. 71.
3. Guilland 1967, s. 449.
4. Stephenson 2000, s. 66.
5. PmbZ, Konstantinos Diogenes (#24045).
6. Stephenson 2000, s. 74; Stephenson 2003, s. 39.
7. Holmes 2005, ss. 233–234.
8. Stephenson 2000, s. 81.
9. Stephenson 2003, ss. 44–45.
10. Stephenson 2000, s. 124.
11. Stephenson 2003, s. 45.
12. Garland 1999, ss. 161–162.
13. Garland 1999, s. 162.
14. ODB, ss. 627, 1807.

Genel

• Garland, Lynda (1999). Byzantine Empresses: Women and Power in Byzantium, AD 527–1204. New York and London: Routledge. ISBN 978-0-415-14688-3. 7 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ağustos 2018.
• Guilland, Rodolphe (1967). Recherches sur les Institutions Byzantines, Tome I (Fransızca). Berlin: Akademie-Verlag.
• Holmes, Catherine (2005). Basil II and the Governance of Empire (976–1025). Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-927968-5. 24 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ağustos 2018.
• Alexander Kazhdan, (Ed.) (1991). The Oxford Dictionary of Byzantium (İngilizce). Oxford ve New York: Oxford University Press. ISBN 0-19-504652-8.
• Lilie, Ralph-Johannes; Ludwig, Claudia; Zielke, Beate; Pratsch, Thomas, (Edl.) (2013). Prosopographie der mittelbyzantinischen Zeit Online. Berlin-Brandenburgische Akademie der Wissenschaften. Nach Vorarbeiten F. Winkelmanns erstellt (Almanca). De Gruyter.
• Stephenson, Paul (2000). Byzantium's Balkan Frontier: A Political Study of the Northern Balkans, 900-1204. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 0-521-77017-3.
• Stephenson, Paul (2003). The Legend of Basil the Bulgar-Slayer. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-81530-7. 14 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ağustos 2018.