LPZ mayını

L.P.Z. mayını veya Leichte Panzermine (Türkçe→Hafif tank mayını) Alman yapımı dairesel şekilli metal kasalı bir tür tahripli tanksavar mayınıdır. Mayın II. Dünya Savaşı sırasında kullanılmıştır. 1941 yılında ordu servisine alınmış olup[1],genel olarak paraşütçü birlikleri tarafından kullanılmıştır. 1942 yılında üretimi durdurulan mayından toplamda 31.700 adet üretilmiştir.[2]. Mayın ilk olarak Girit adasının hava indirme birlikleri tarafından işgali olan Merkür Operasyonu sırasında kullanılmıştır.

Alman L.P.Z. mayın kesiti (Light Panzermine).
1. Üst kapak
2. Alt kapak
3. Patlayıcı
4. Üç adet kapakları tutan civatası
5. Patlatıcı
6. Metalden patlatıcı tasması
7. Flash chamber
8. Güvenlik vidası
9. Ateşleyici tüpü
10. Yanıcı tüp
11. Ateşleyici civatası
12. Çarpma tapası
13. Piston
14. İğne
15. Ateşleyici sıkıştırma yayı
16. İğne yayı
17. İğneyi tutan çelik bilyalar
18. Güvenlik tapası
19. Beyaz radyal hat
20. Beyaz zemin
21. Kasatura tırnağı

Mayın dairesel ve hayli yuvarlak bir görüntüye sahip olup üzerinde bulunan metal tapa fünyenin üzerini kapatarak mayını emniyete almaktaydı. Mayın üzerinde alışılmamış bir biçimde ana ateşleyiciye bağlı beş adet fünye kullanılmıştır. Mayının üst kısmında bulunana bu fünyelerden bir tanesine yapılacak yeterli basınç ile ateşleyici iğneyi tutan bilyalar serbest kalmaktaydı. Bağlı bulunduğu yaylı mekanizdan aldığı güçle iğne ilk ateşleyiciyi yakmakta o da ana patlayıcıyı infilak ettirmekteydi.

Özellikleri

  • Çapı: 263 mm veya 300 mm geçmektedir
  • Yüksekliği: 125 mm veya 90 mm (fünye hariç)
  • Ağırlığı: 4,1 kg
  • Patlayıcı ağırlığı: 2.3 kg TNT
  • Çalışma ağırlığı: 250 kg

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. "Mines of the Wehrmacht". 26 Ocak 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2008.
  2. Panzerfaust WW II German Infantry Anti-Tank Weapons 11 Kasım 1999 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., M.Hofbauer
  • LPZ mayını hakkında bilgi ORDATA
  • TM 5-325,Enemy Land Mines and Booby Traps, April 19 1943
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.