Linn LM-1
Linn LM-1 Drum Computer, Linn Electronics tarafından imal edilen ve 1980'de piyasaya sürülen bir davul makinesi. Ses örnekleri kullanan ve programlamaya izin veren ilk davul makinelerinden biridir. 1980'lerin pop müziğinde büyük bir etkisi olmuştur ve The Human League, Gary Numan, Michael Jackson ve özellikle Prince tarafından kullanılmıştır. 1982'de devamı niteliğindeki LinnDrum piyasaya sürülmüştür.
Linn LM-1 Drum Computer | |
---|---|
Linn LM-1 Drum Computer Rev. 3 | |
İmalatçı | Linn Electronics |
Tarihler | 1980–1983 |
Fiyat | 4.995 - 5.500 - 3.995 ABD doları |
Teknik özellikler | |
Çokseslilik | Çoksesli: Rev. 1: 10 ses, Rev. 2 ve 3: 9 ses |
Timbralite | 12 ses multitimbral |
Sentez tipi | 8 bit dijital örnekler / 28 kHz |
Efektler | Her ses için ayrı volüm kontrolü, panlama, bütün sesler için akortlama kontrolü |
Giriş/çıkış | |
Klavye | 12 sert plastik "pad" |
Dış kontrol | pre-MIDI, harici clock osilatör girişi, tape sync girişi/çıkışı |
Özellikler
LM-1, Oberheim DMX ile birlikte ses örnekleri kullanan ilk davul makinelerinden biridir.[1] Makinede 12 tane ayrı ayrı akort edilebilen 8-bit perküsyon ses örnekleri bulunur. Bu sesler: bas davulu, trampet, hi-hat, kabasa, tamburin, iki tom-tom, iki konga, inek çanı, klave ve el çırpma.[1] Makine ayrıca "zamanlama düzeltme" (niceleme) ve "karıştırma" (swing) gibi özellikleri ve motifleri zincirlemeyi tanıtmıştır.[2][3]
Gelişimi
LM-1, Amerikalı mühendis ve gitarist Roger Linn tarafından tasarlanmıştır.[1] 1978'de Linn, zamanının Roland CR-78 gibi davul makinelerinden memnun değildi ve "hazır samba ritimleri çalmaktan daha fazlasını yapabilen ve çekirge gibi ses çıkarmayan" bir davul makinesi istiyordu.[4] Linn, oluşturduğu bir yazılımı kullanarak bir Roland davul makinesinin ses üreticisini motifler yazmak için kullandı.[4]
Linn, Toto grubunun klavyecisi Steve Porcaro'nun önerisiyle gerçek davulların ses örneklerini bir bilgisayar çipine kaydetti.[1] 1970'lerin sonlarında ses örneği depolama ve çalma teknolojisi, Linn'in kendi davul makinesinde kullanabileceği kadar ucuzlaştı ve boyut olarak küçüldü.[4] Ses örnekleri dijital olduğundan, teyp döngüleri kullanan eski cihazlardan Chamberlin Rhythmate'deki gibi ses kalitesi düşmüyordu.[4] Uzun süreli ses örnekleri fiyatı artıracağından dolayı makinede halile seslerine yer verilmedi.[2]
Linn, "karıştırma" özelliğini çaldığı ritimlerin yazılımı tarafından kaydedilip zaman ölçüsünü de düzelterek kusursuz onaltılık notalar olarak geri çalabildiğini keşfetmesiyle birlikte tanıtılmıştır. Swing vuruşları ekleyebilmek için birbirini izleyen onaltılık notaların geri çalma zamanını geciktirmiştir.[4]
Piyasaya sürülmesi
LM-1 1979'da duyurulmuştur ve 1980'de ilk Linn Electronics ürünü olarak piyasaya sürülmüştür.[2] 5.500 ABD doları perakende fiyatıyla satılmıştır.[1] Sadece 525 makine üretilmiştir ve Linn bunları eğlence sektörü partilerinde prototiplerini tanıtarak satmıştır.[1] Erken benimseyenlerden bazıları Peter Gabriel, Fleetwood Mac ve Stevie Wonder'dır. Makine 1980'lerin pop müziğinde önemli bir yere sahip oldu ve The Human League, Gary Numan, Michael Jackson, Giorgio Moroder ve özellikle Prince gibi sanatçıların hit parçalarında kullanıldı.[1][4]
The Guardian, LM-1'in Oberheim DMX ile birlikte davul makinelerinin imajının bir oyuncak olarak görülmekten güvenilir, güçlü bir enstrüman olarak görülmesine geçişinde rolü olduğunu yazmıştır.[1] 1982'de devam niteliğindeki daha ucuz ve daha iyi ticari başarı yakalayan LinnDrum piyasaya sürülmüştür.[1]
Kaynakça
- McNamee, David (22 Haziran 2009). "Hey, what's that sound: Linn LM-1 Drum Computer and the Oberheim DMX". The Guardian. 14 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Şubat 2018.
- "Past Products Museum". www.rogerlinndesign.com. 13 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Şubat 2018.
- Battino, David; Kelli, Richards (2005). The Art of Digital Music. Backbeat Books. s. 136. ISBN 0-87930-830-3.
- "The 14 drum machines that shaped modern music". FACT Magazine: Music News, New Music. 22 Eylül 2016. 22 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2018.