Giorgio Moroder

Giovanni Giorgio Moroder (Doğum ismi Hansjörg Moroder, Urtijëi, 26 Nisan 1940)[1][2] İtalyan söz yazarı, DJ, albüm yapımcısı, sanatçı.

Giorgio Moroder
Giorgio Moroder, 2007
Genel bilgiler
Doğum adı Hansjörg Moroder
Unvanı Giorgio
Doğum Urtijëi,İtalya
Başladığı yer İtalyan
Tarzlar Disco,Elektronik Müzik,Pop Müzik, rock
Meslekler Şarkıcı, söz yazarı, albüm yapımcısı
Çalgılar Synthesizer,Gitar
Etkin yıllar 1965–günümüz
Müzik şirketi London Records, Oasis, Casablanca Records, Hansa Records, RCA Records, Virgin Records
İlişkili hareketler Donna Summer, Harold Faltermeyer, Freddie Mercury, Daft Punk
Resmî site moroder.net

Moroder, Synthesizer ve elektronik dans müziği ile anılmaktadır. 1970'lerde Münih'te "Oasis Records" adıyla kendi plak şirketini kurdu. Birkaç yıl sonra bu şirket "Casablanca Records" adlı şirkete dahil edildi. Disco zamanlarında Donna Summer çalıştı("Love to Love You Baby" ve "I Feel Love"). Münih'teki -eski- "Musicland Studios" kurucusudur. Bu stüdyoda Electric Light Orchestra, Led Zeppelin, Queen ve Elton John gibi sanatçıların kayıtları yapılmıştır.

Ayrıca Donna Summer ile birlikte birkaç hit şarkıya imza atmıştır. Moroder aynı zamanda elektronik disko hitlerinden "The Three Degrees" , Sparks'ın iki albümü, Bonnie Tyler'ın "Bitterblue" albümündeki birçok şarkısı ve 1985'teki "Here She Comes" adlı single'ına , David Bowie, Irene Cara, Madleen Kane, Melissa Manchester, Blondie, Japan ve France Joli gibi sanatçılara katkıda bulunmuştur.Aynı zamanda Scarface filminin müziklerini yapmıştır.

Müzik kariyeri

Moroder, müziğe ilk adımlarını Scotch-Club, Aachen'de atmış ve 1966 da Berlin'e yerleştikten sonra "Giorgio" adıyla birkaç albüm çıkarmış; İtalyanca, İspanyolca, İngilizce, Almanca şarkılar seslendirmiştir. 1969'da "Ariola Records"'da "Looky Looky" adlı kaydı yaptıktan sonra tanınmaya başlanmıştır. Bu kayıt ile Ekim 1970'te Altın Plak Ödülü'ne layık görülmüştür.[3]

1970'lerin başlarında Almanya'daki stüdyolarda isim yapmaya başlamıştır. Söz yazarı Pete Bellotte ile çalışmış ve Moroder kendi adıyla birçok hit yapmıştır( 1972'de "Son of My Father" , Chicory Tip için Büyük Britanya'da, "From Here to Eternity"). 1977'de Donna Summer'ın hit olan single'ı "I Feel Love" için yardımcı yazarlık yaptı. Sonraki yıl "Geceyarısı Ekspresi" için "Chase"i çıkardı. "Chase" Amerikan radyo programı "Coast to Coast"'da kullanıldı ve "The Midnight Express" adlı güreş grubunun açılış müziği idi. Çok takdir gören bu şarkılar Birleşik Krallık , ABD ve Avrupa'dan dünyanın her yerine yayıldı. Geceyarısı Ekspresi filmi için çalışması 1979'da En İyi Özgün Müzik Akademi Ödülü'nü kazandırdı. Aynı yıl Moroder E=MC² albümünü çıkardı. Albüm kapağındaki yazı "İlk elektronik canlı-dijital albüm" anlamı taşımaktadır. Moroder aynı zamanda 1977-1979 arasında "Munich Machine" adı altında üç albüm çıkardı.

1987'de Moroder, The Human League'den Philip Oaket ile "Philip Oakey & Giorgio Moroder" adlı albüm için çalıştı.Bu albüm "Electric Dreams" adlı 1984 yapımı filmin müziği "Together in Electric Dreams" ile Birleşik Krallık'ta hit yapan single'lar listesinde yer aldı. Aynı yıl Kajagoogoo solisti Limahl ile dünya çapında hit olan "The NeverEnding Story" için ortak çalıştı. 1986'Da Moroder, Kenny Loggins'in hiti "Danger Zone" ve Berlin'in "Take My Breath Away"'inin de içinde bulunduğu Top Gun(1986) filmi için ("Axel F."'den) Harold Faltermeyer ve söz yazarı Tom Whitlock ile işbirliği yaptı. Aynı zamanda "Over the Top" filminin müziğini "Meet Me Half Way" (Kenny Loggins'in söylediği)'i yazdı. 1987'de Moroder, Falco'nun şarkısı "Body Next to Body" için yardımcı yazarlık ve yapımcılık yaptı.

1997'de Moroder ve Donnda Summer "Carry on" şarkısı ile En İyi Dans Kaydı Grammy Ödülü'nü kazandı. 20 Eylül 2004'te Moroder New York'ta gerçekleşen "Dance Music Hall of Fame" seremonisinde; üstün başarı ve katkılarından dolayı onurlandırıldı. 2005'te zamanın İtaya Cumhuriyeti Cumhurbaşkanı Carlo Azeglio Ciampi tarafından "Commendatore" adlı devlet nişanına layık görüldü. 5 Eylül 2010'da Moroder "Great Order of Merit of the South Tyrol"'ı aldı.

Moroder "Daft Punk" ın 2013 yapımı stüdyo albümü "Random Access Memories"'te görev aldı. Bu görevden önce Moroder grubun "One More Time" şarkısına hayran olduğunu söylemiştir.[4] Onun sesi ve hikâyesi albümün bir parçası olan "Giorgio by Moroder"'e ilham olmuştur. Parçada Moroder, "My name is Giovanni Giorgio, but everybody calls me Giorgio."("Benim adım Giovanni Giorgio, fakat herkes bana Giorgio der") demiştir.

Moroder yeni bir albüm hazırlıyor.[5] Albümün ismi ve şarkı listesi henüz açıklanmadı. 2014 yılında Giorgio Moroder 60'lardan eski bir klasik "Doo Bee Doo" üzerinde yeniden çalıştı. Bu şarkı Volkswagen'in "Wings" adlı 2014 Super Bowl şarkısı olarak kullanıldı.[6]

Film çalışması

Müzik kariyerinin büyük bir kısmında Moroder, çeşitli filmlerin müziği için çalıştı. 1978'de En İyi Özgün Müzik Akademi Ödülü'nü "Geceyarısı Ekspresi" adlı filmin müziği ile kazandı. Bu çalışması ("Chase") Moroder'in en iyi eserleri arasında yerini aldı.

1980'de iki filmin şarkısını besteledi ve yapımcılığını üstlendi: "Foxes" ve "American Gigolo". Moroder, yardımcı yazarlığını ve yapımcılığını yaptığı; Donna Summer'ın hit single'larından biri "On the Radio" adlı şarkıyı da içeren; "Casablance Records" plak şirketi ile "Foxes" filminin şarkılarından oluşan iki albümü çıkardı. "Foxes" filminin şarkılarından biri olan ve şarkıcı-oyuncu Cher tarafından yazılıp, söylenen "Bad Love" idi. "American Gigolo"'nun Moroder yapımı ve "Blondie"'nin bir parçası olan "Call Me", ABD ve Birleşik Krallık'ta bir numara oldu. Aynı albümün bütün single'ları aynı zamanda beş hafta boyunca disko/dans alanında 2. sırada yer aldı.[7] 1982'de "Cat People" adlı filmin hit olan ve David Bowie tarafından sunulan şarkısı "Cat People (Putting Out Fire)"'ı yazdı.

1983'te "Scarface" filminin müziklerini yaptı. Albümün ilk sürümü sırasında, albüm sadece birkaç ülkede ve sadece ithalat yolu ile ABD'de mevcuttu. Moroder yapımı dikkat çeken şarkılar arasında; "Scarface (Push It to the Limit)" yazar Paul Engemann, "Rush Rush" yazar Debbie Harry ve "She's on Fire" yazar Amy Holland gibi şarkılar vardı. 2006 yılında "Scarface"'in filminden esinlenerek yapılan "Scarface: The World Is Yours" adlı oyunda Moroder yapımı olan ve daha önce piyasaya sürülmemiş olan enstrümantal şarkılar yer aldı.

1984'te Moroder sessiz bir film olan "Metropolis"(1927) adlı filmi bir restorasyon ile derledi ve filme çağdaş müzikler ekledi. Bu müzikler arasında Pat Benatar, Jon Anderson, Adam Ant, Billy Squier, Loverboy, Bonnie Tyler and Freddie Mercury gibi sanatçılardan alınan yedi pop müzik vardı. Ayrıca akıcılığı sağlamak için filme eski tarz alt yazılar ekledi ve filmin kare hızını saniyede 24 kareye arttırdı. Orijinal kare hızı bilinmediği için bu seçim tartışıldı. "Moroder versiyonu" olarak bilinen bu versiyon film meraklıları, eleştirmenler ve destekçiler arasında bir tartışma başlattı.[8]

Moroder aynı zamanda 1970 ve 1980 arasında birçok filme katkı sağladı. Bunlar "Flashdance", "The Never Ending Story", "Thief of Hearts", "Electric Dreams", "Cat People and Over the Top". 2002'de Leni Riefenstahl'ın deniz belgeseli olan son filmi "Impressionen unter Wasser" için bir kayıt yaptı.[9]

Video oyunları

Moroder'in parçaları video oyunlarında kullanıldı;

Spor etkinlikleri ve medya

Moroder, 1984 Yaz Olimpiyatları için "Reach Out" ; 1988 Yaz Olimpiyatları için "Hand in Hand" ; 1990 FIFA Dünya Kupası için "Un'estate italiana" parçalarını yazmıştır. "The Chase" adlı parça Amerikan radyo programı "Coast to Coast AM" için kullanılmaktadır. BBC "Ivory Tower" şarkısını 1980 sonları- 1990 başları arasında Formula 1 için kullandı. Aynı zamanda Pekin'deki 2008 Yaz Olimpiyatları için "Forever Friends" şarkısını besteledi.

Diğer

1980'lerin sonlarına doğru Moroder, Claudio Zampolli ile birlikte "Cizeta" adlı otomobil şirketini kurdu. 2013 yazında DJ'lik yapmaya başladı. Moroder, dünyayı dolaşıp 70'ler ve 80'lerdeki klasik parçalarını ve yeni yorumlamalarını çalıyor.

Ödülleri

Önemli ortak çalışmaları
  • Donna Summer – Love to Love You Baby (1975)
  • The Three Degrees – New Dimensions (1978), 3D (1979)
  • Sparks – No. 1 in Heaven (1979)
  • Japan – "Life in Tokyo" (1979)
  • David Bowie – "Cat People (Putting Out Fire)" (1982)
  • Irene Cara – What a Feelin' (1983)
  • Philip Oakey – "Together in Electric Dreams" (1984)
  • Sigue Sigue Sputnik – "Flaunt It" (1985) - "Cyberpunk sound"
  • Big Trouble – Big Trouble (1988)
  • María Conchita Alonso – "Vamos a Bailar"
  • Adam Ant
  • Kenny Loggins - "Danger Zone", "Meet Me Halfway"
  • Pat Benatar – "Here's My Heart"
  • Edoardo Bennato
  • Berlin – "Take My Breath Away"
  • Blondie – "Call Me"
  • Bonnie Tyler
  • Freddie Mercury
  • Daft Punk – "Giorgio by Moroder" (2013)

Kaynakça
  1. Tobias Rüther (26 Nisan 2010). "Giorgio Moroder zum Siebzigsten: Ich fühle Liebe". Frankfurter Allgemeine Zeitung. 14 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Mayıs 2012.
  2. "Giorgio Moroder". laut.de. 15 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2012.
  3. Murrells, Joseph (1978). The Book of Golden Discs. 2nd. Londra: Barrie and Jenkins Ltd. s. 259. ISBN 0-214-20512-6.
  4. Cubarrubia, RJ (3 Nisan 2013). "Giorgio Moroder: Daft Punk's New Album Is 'A Step Forward' for Dance Music". Rolling Stone. RollingStone.com. 18 Haziran 2015 tarihinde kaynağından (YouTube video) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Nisan 2013. [...] Thomas and Guy-Manuel, they are perfectionists (4:21 min). They had to do something which is different. Still dance, still electronic; but give that human touch back. (7:40 min)
  5. Giorgio Moroder'in resmi Facebook-sayfası: http://www.facebook.com/GiorgioMoroderOfficial 11 Nisan 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  6. "Arşivlenmiş kopya". 25 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Şubat 2014.
  7. Whitburn, Joel (2004). Hot Dance/Disco: 1974-2003. Record Research. s. 288.
  8. "New Metropolis Sparks Controversy at Cannes." Variety. May 16, 1984. For an analysis of both sides, with critics mostly supporting Moroder's version, see: Michael Minden and Holger Bachmann. (2002) Fritz Lang's Metropolis: Cinematic Visions of Technology and Fear. Boydell & Brewer. ISBN 1-57113-146-9. "Moroder's reissue...was bound to offend the purists if only because it smacked of such crass commercialism and seemed so evidently calculated to jump the culture barrier." Thomas Elsaesser, p. 124. Most critics agree that the opinion of the film purists aside, Moroder's version was a welcome addition: "Although harshly criticized for its synthesized rock score, Moroder's reconstruction does have the virtue of clarifying a muddled plotline...Moroder's new version provides some illuminating changes in narrative continuity and character motivation, while still preserving the integrity of Lang's extravagant satiric vision." Jurkiewicz, Kenneth. (March 1990). "Using Film in the Humanities Classroom: The Case of Metropolis." The English Journal. 79:3 p 47. For a brief but in-depth analysis of Moroder's restoration, see: Bertellini, Giorgio (Autumn, 1995) "Restoration, Genealogy and Palimpsests". Film History. 7:3 pp. 277-290.
  9. "Hitler's filmmaker to release new film". BBC. 7 Ocak 2002. 19 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mart 2014.
  10. Google Racer 25 Mart 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mart 2014
  11. "Presidenza della Repubblica". Quirinale.it. 26 Mayıs 2005. 20 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mayıs 2013.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.