Mélanie Bonis

Mélanie Hélène Bonis (21 Ocak 1858 - 18 Mart 1937), bilinen adıyla Mel Bonis, Fransız geç romantik dönem bestecisi. Solo ve dört el piyano, org parçaları, oda müziği, melodiler, koro müziği ve orkestra için çalışmalar dahil olmak üzere 300'den fazla eser besteledi. Öğretmenleri Cesar Franck, Ernest Guiraud ve Auguste Bazille'in de bulunduğu Paris Konservatuvarı'na katıldı.

Charles-Auguste Corbineau (1885) tarafından resmedilen 17 yaşındaki Mel Bonis.
Mel Bonis, 50 yaşında 1908 yılından bir fotoğraf.

Hayatı

Bonis, Parisli alt orta sınıf bir ailede doğdu ve dönemin katı Katolik ahlaki normlarına göre eğitildi. Büyük bir yetenek ve müzikal hassasiyetle piyanoyu kendi kendine öğretti. Başlangıçta ailesi müzik çalışmalarını desteklemedi ancak on iki yaşındayken, Konservatuvardaki bir profesör, alesini onun müzik dersleri almasına izin vermeleri için ikna etti.[1] On altı yaşında Konservatuvar'da çalışmalarına başladı ve daha sonra meşhur olacak Claude Debussy, Gabriel Pierné ve diğer öğrencilerle eşlik, uyum ve kompozisyon derslerinde aynı sıraları paylaştı.[2] Öğretmenlerinden biri olan César Franck'tan burs aldı. Dönemin katı Katolik anlayışından dolayı sanatçı kadınların karşılaştığı zorluklar nedeniyle, ilk adı olan Mélanie'nin daha çift cinsiyetli biçimi olan "Mel"i benimsedi.[1]

Konservatuvarda tanıştığı bir öğrenci ve aynı zamanda şair ve şarkıcı olan Amédée Landély Hettich'e aşık oldu ve şiirlerinden bazılarını besteledi. Ne yazık ki, ailesi bu birlikteliği onaylamadı ve onu 1883'te, kendisinden 25 yaş büyük (ve önceki iki evliliğinden beş çocuğu olan dul) işadamı Albert Domange ile evlendirdi. Bir süre ev hayatı içinde kayboldu ve üç çocuğu oldu. Bonis için ideal bir evlilik hayatı değildi çünkü Domange müzikten hoşlanmıyordu.[1]

1890'larda tekrar Hettich ile bir araya gelince Hettich onu kompozisyona geri dönmeye teşvik etti ve ardından kariyeri başladı. Bununla birlikte, Madeleine adında gayri meşru bir çocukları oldu. Daha sonra çocuk eski bir oda hizmetçisinin bakımına bırakıldı. Bonis, tüm enerjisini besteciliğe adadı. Société des compositeurs de musique'in (Müzik Kompozitörleri Topluluğu) üyesi oldu ve Éditions Alphonse Leduc tarafından yayınlanan bir besteci konumuna yükseldi.

18 Mart 1937 yılında Sarcelles'de ( Val-d'Oise ) hayatını kaybetti.

Yapıtları

Oda müziği
  • Süit en trio, flüt, keman ve piyano için, Op. 59 (1903)
  • Fantaisie en septuor, 2 flüt, 2 keman, viyola, çello ve piyano için, Op. 72 (1906)
  • Scènes de la forêt, flüt, korna ve piyano için, Op. 123 (1928)
  • Flüt, keman ve piyano için Suite dans le style ancien, Op. 127 1 numara (1928)
  • Suite orientale, Op. 48
  • Soir, matin, keman ve piyano için
  • Nocturne
  • Quatuor pour piano ve cordes en si bémol, Op. 69
  • Quatuor pour piano et cordes en ré, Op. 124
  • C keskin minör Flüt Sonatı, Op. 64
  • Fa majör Viyolonsel Sonatı, Op. 67
  • Fa diyez minör Keman Sonatı, Op. 112
  • keman ve piyano, flüt ve piyano için birçok parça

Piyano müziği

Furore tarafından yayınlanan dokuz ciltlik modern baskı:

  • İlk cilt: Femmes de légende ( Efsanevi Kadınlar )
  • İkinci ve üçüncü ciltler: Pièces pittoresques et poétiques (Resimsel ve Şiirsel Parçalar), I ve II
  • Dördüncü cilt: Konser parçaları
  • Beşinci cilt: Danses et pièces légères (Danslar ve Hafif Parçalar)
  • Altıncı cilt: Piano à quatre mains A (Dört el piyano, La)
  • Yedinci cilt: Pièces pittoresques et poétiques III (Resimsel ve Şiirsel Parçalar III)
  • Sekizinci ses: Piano à quatre mains B (Dört el piyano, Si)
  • Dokuzuncu cilt: Deux piyano à quatre main (İki dört el piyano), Scherzo Op. 40 ve Varyasyonlar Op. 85

Çocuklar için müzik
  • Çocuk Sahneleri, Op. 92 (1912)
  • Miocheries, Op. 126 (1928)
  • Neuf Pièces faciles, Op. 148 (1936)
  • 17 Pièces enfantines, Op. 116 (1926)
  • Album pour les tout petits, Op. 103 (1913)

Org müziği
  • L'Œuvre pour orgue, 27 parça; Toccata, Cantabile, Choral vb. ile (modern baskı: Éditions Fortin-Armiane)

Vokaller için dini müzik
  • Regina Cœli, Op. 45; Cantique de Jean Racine, Messe à la Sérénité ve Adoro te, Inviolata vb. gibi birçok motet (modern baskı: Éditions Fortin-Armiane)

Orkestra
  • Les Gitanos, Op. 15 No. 3 (düzenleme, Ad. Gauwin)
  • Suite en forme de valse (Vals formunda Süit)
  • Suite Orientale, Op. 48 (1900), Prélude, Op. 48 1 numara
  • Bourrée, Pavane, Sarabande (1909)
  • Trois Femmes de légende : Salome, Op. 100 No. 2; Ophelia, Op. 165 No. 2; Kleopatra Rüyası, Op. 180 No. 2

(modern baskı: Furore)

Gençler için üflemeli ve perküsyon müziği
  • Burlesque Symphony, Op. 185, ölümünden sonra: balad (Fortin tarafından yayınlandı)

Kaynakça
  1. "Arşivlenmiş kopya". 7 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ağustos 2020.
  2. Geliot, Christine: Mel Bonis. Femme et compositeur (1858–1937), second edition (Paris: L'Harmattan, 2009), 978-2-296-09409-3.

Dış bağlantılar
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.