Ernest Guiraud

Ernest Guiraud (Fransızca: [giʁo]; 23 Haziran 1837 – 6 Mayıs 1892), New Orleans, Louisiana'da doğan Fransız besteci ve müzik öğretmenidir[1]. En çok Bizet'in Carmen operası ve Offenbach'ın Les contes d'Hoffmann (The Tales of Hoffmann) operası için kullanılan geleneksel orkestral anlatımları yazmasıyla tanınır.

Ernest Guiraud
Ernest Guiraud, G. Camus'un fotoğrafı
y. 1890
Doğum 23 Haziran 1837(1837-06-23)
New Orleans, Louisiana, ABD
Ölüm 6 Mayıs 1892 (54 yaşında)
Paris, Fransa
Milliyet Fransız
Meslek Besteci, müzik öğretmeni

Hayatı

Guiraud, 1827'de Prix de Rome'yi kazanan babası Jean-Baptiste-Louis Guiraud'un vesayeti altında Louisiana'da eğitimine başladı. 15 yaşındayken, Kral David hakkında tam uzunlukta bir libretto hazırladı. Kral David eseri, 1853'te New Orleans'taki Théâtre d'Orléans'ta büyük bir başarıya sahip olan ve Giraud'un geleceğine etki eden üç perdelik bir operadır.

Aynı yılın Aralık ayında Guiraud, müzik eğitimine devam etmek için Fransa'ya geri döndü. Paris Konservatuvarı'nda Marmontel'den piyano ve Halévy'den kompozisyon dersleri aldı. Öğrenci olarak olağanüstü yetenekliydi, 1858'de piyano için birincilik ödülüne layık görüldü. Sonraki yıl Prix de Rome ödülünü kazandı.[2] Camille Saint-Saëns, Emile Paladilhe, Théodore Dubois ve özellikle Georges Bizet ile yakın arkadaş oldu.

Guiraud, mesleğine tiyatro akşamları için "perde kaldırıcı" işlevi gören tek perdelik sahne çalışmaları yazarak girdi. İlk önemli sahnesi Sylvie, 1864'te Opéra Comique'de prömiyerini yaptı, bu popüler bir başarıydı ve Paris'te ün kazandı. Ağustos 1870'te, Fransa-Prusya Savaşı'nın etkileri Paris'i vururken, opera-bale eseri Le Kobold, sadece 18 gün gösterimde kaldıktan sonra tüm tiyatrolar kapılarını kapattı. Guiraud piyadeye katıldı ve 1871'de savaşın sonuna kadar Fransa için savaştı.

Guiraud'un birincil ilgi alanı operaların kompozisyonu olmasına rağmen, çoğu başarılı olamadı. Madame Turlupin (1872) bir succès d'estime idi; ancak eski moda bir libretto tarafından engellendi. İlk kez 1876'da sahnelenen üç perdelik opéra komedisi Piccolino, kariyerinin zirvesini temsil eder. Galli-Marié olarak bilinen Célestine Marié'nin söylediği çekici bir sorrentino ve Carnaval adlı parlak ve etkili bir bale, çalışmanın uzun vadede olmasını sağladı. Ancak opera asla canlanmadı.

Bizet'in ölümünden sonra Guiraud, Bizet'in orijinal çalışmalarını topladı ve çokça sahnelenen L'Arlésienne Suite No. 2'yi düzenledi. Ayrıca Bizet'in Carmen operasından on iki numarayı iki Carmen Süitinde düzenledi. Guiraud, belki de en çok sevilen ve eleştirilen, yüzyılı aşkın bir süredir Carmen'in performanslarında konuşulan diyalogların yerini alan ezberleri inşa etmesiyle ünlüdür. Ayrıca, Jacques Offenbach'ın ölümüyle yarım kalan başyapıtı Les contes d'Hoffman'ın (The Tales of Hoffmann) notalarını yazdı ve müziklerini tamamladı. Guiraud'un versiyonu çok popülerdi; ancak özel olarak gerçekleştirilmedi çünkü Offenbach, çeşitli bestecilerin ve aranjörlerin operayı gerçekleştirirken kullandıkları çok sayıda eskiz bıraktı.

Guiraud'un kendi müzik çıktısının miktarı, muhtemelen arkadaşlarına yardım etme arzusu ve öğretmenlik kariyerinden gelen talepler nedeniyle azdır. Paris Opéra'daki Salle Le Peletier'de (5 Mayıs 1873), keman ve orkestra için Caprice (1885) ve senfonik bir şiir olan Chasse fantastique'de (1887) verilen Le Forgeron de Gretna Green balesi en iyi bilinenlerdir. Ayrıca Saint-Saëns'in Danse macabre'sinden dört el için popüler bir piyano aranjmanı yaptı.

1876'dan başlayarak Guiraud, Paris Konservatuarı'nda öğretmenlik yaptı. Société Nationale de Musique'nin kurucu üyesi ve enstrümantasyon üzerine bir tezin yazarıdır.[2] 1891'de Guiraud Académie des Beaux-Arts üyeliğine seçildi ve Victor Massé'nin yerine Konservatuar'da kompozisyon profesörü olarak atandı. Guiraud'un armoni ve orkestrasyon için öğretme yöntemleri müzik çevrelerinde çok saygı gördü ve tanındı. Müzik teorileri, Maurice Emmanuel tarafından Pelléas et Mélisande'ye adanmış kitabında notları yayınlanan Claude Debussy üzerinde güçlü ve faydalı bir etkiye sahipti. André Bloch, Mélanie Bonis, Paul Dukas, Achille Fortier, André Gedalge ve Erik Satie de öğrencileri arasında sayılıyor.

Guiraud, 1891 ve 1892 yıllarını, Léo Delibes'in beş perdelik operası Kassya'nın orkestrasyonunu tamamlamaya adadı. Ancak 54 yaşında Paris'te öldüğünde bu çalışma yarım kaldı.

Operalar
  • David, opéra (3 perde, A. Soumet ve F. Mallefille'den: Le roi David), ilk kez sahne aldı (fp) 14 Nisan 1853, Théâtre d'Orléans, New Orleans, ABD.
  • Gli avventurieri, melodram giocoso (1 perde), ms. 1861, sahnelenmedi.
  • Sylvie, opéra comique (1 perde, J. Adenis ve J. Rostaing), fp 11 Mayıs 1864, Opéra-Comique (ikinci Salle Favart), Paris.
  • Le Coupe du roi de Thulé, opéra (3 perde, L. Gallet & E. Blau), ms. 1869-69, sahnelenmedi.
  • Hapishane, opéra comique (1 perde, T. Chaigneau ve C. Boverat), fp 5 Mart 1869, Théâtre Lyrique, Paris.
  • Le Kobold, opéra-ballet (1 perde, Gallet ve Charles-Louis-Etienne Nuitter), fp 26 Temmuz 1870, Opéra-Comique (Favart), Paris.
  • Madame Turlupin, opéra comique (2 perde, E. Cormon ve C.Grandvallet), fp 23 Kasım 1872, Théâtre de l'Athénée, Paris.
  • Piccolino, opéra comique (3 perde, V. Sardou & Nuitter, Sardou'dan sonra), fp 11 Nisan 1876, Opéra-Comique (Favart), Paris.
  • Le Feu, opéra (E. Gondinet), eksik, fp 9 Mart 1879, Paris.
  • Galante Aventure, opéra comique (3 perde, L. Davyl ve A. Silvestre), fp 23 Mart 1882, Opéra-Comique (Favart), Paris.
  • Le Baron Frick (Ernest Depré, Clairville), Georges Pfeiffer, Victorin de Joncières ve Francis Thomé ile birlikte yazılan 1 perdede operet (1885).
  • Frédégonde, drame lyrique (5 davranır, Gallet, A. Thierry sonra Les récits des temps mérovingiens), tamamlanmamış; Elçilerin İşleri 1-3 ork. Paul Dukas, Elçilerin İşleri 4-5 & Camille Saint-Saëns tarafından tamamlanan bale; fp 18 Aralık 1895, Opéra at the Palais Garnier, Paris.

Kaynakça
  1. Macdonald 2001; Wright 1992; NY Times 1892. Chisholm (1911) gives his birthdate as 26 June 1837.
  2. Chisholm 1911.

Ek kaynaklar
  •  Chisholm, Hugh, (Ed.) (1911). "Guiraud, Ernest". Encyclopædia Britannica. 12 (11. bas.). Cambridge University Press.
  • Macdonald Hugh (2001). The New Grove Dictionary of Music and Musicians, 2. baskı, Stanley Sadie tarafından düzenlenen "Guiraud, Ernest". Londra: Macmillan.9781561592395ISBN 9781561592395 (ciltli).OCLC 419285866OCLC 419285866 (e-Kitap).
  • NY Times (1892). "Ölüm ilanı: Ernest Guiraud", The New York Times, 8 Mayıs 1892.
  • Wright, Lesley A. (1992). "Guiraud, Ernest", cilt. 2, s. 576, The New Grove Dictionary of Opera, dört cilt, Stanley Sadie tarafından düzenlenmiş. Londra: Macmillan.0-935859-92-6ISBN 0-935859-92-6.

Dış bağlantılar
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.