Manyetik akı kuantumu
Akı kuantum tersine, 1/Φ0, Josephson sabiti denir ve KJ gösterilir. Josephson etkisi ölçüsü, radyasyon frekansına bir Josephson birleşim noktası arasındaki potansiyel farkla ile ilgili sabittir. Josephson etkisi çok yaygın olarak kullanılan bir standart sağlamak için potansiyel farkı yüksek hassasiyetli ölçümler (1990 yılından beri) yapılır, bu sabit ile ilgili olan, "geleneksel" Josephson değeri KJ–90 ile ifade edilir.
2010 CODATA değerleri | Birimler | |
---|---|---|
Φ0 | 833758(46)×10-15 2.067 | Wb |
KJ | 597.870(11)×109 483[1] | Hz/V |
KJ–90 | 597.9×109 483 | Hz/V |
Φ = B · S.
Φ0 = h/(2e) ≈ 833758(46)×10-15 Wb 2.067[2] temel fiziksel sabitinin bir kombinasyonudur: Planck sabiti h, elektron yükü e dir. Onun değeri herhangi bir süper iletken için aynıdır. Akı ölçüm olgusu 1961 yılında deneysel olarak R. Doll, M. Näbauer[3], B. S. Deaver ve W. M. Fairbank[4] tarafından bağımsız olarak keşfedildi. Manyetik akı ölçümü Küçük Parklar etkisiyle çok yakından ilgilidir, ama daha önce Fritz London tarafından 1948 yılında tahmin edilerek fenomenolojik bir model olarak kullanılmıştır.
Giriş
Meissner etkisi nedeniyle süper iletken içinde manyetik indüksiyon B sıfırdır. Daha doğrusu manyetik alan H küçük bir mesafe ‘London’ olarak tanımlanan manyetik alan penetrasyon derinliği üzerinde bir süper iletken (belirtilen λL ve genellikle 100 nm indirecektir) içine nüfuz eder. Tarama akımları da yüzeye yakın bu λL-katmana, mükemmel bir şekilde uygulanan süper iletken H alanını dengeler, böylece süper iletken içinde B = 0 sonucu içinde mıknatıslanma M akışı oluşur. Önemli donmuş manyetik akı bir döngü/delik (artı λL-kendi Katman) her zaman kullanışlı olacaktır. Bununla birlikte, akı kuantum değeri yalnızca Φ0 eşittir.
Yol/delik yukarıda açıklanan tarama akımları olmadan süper iletken bölgede bırakılır ve böylece yörünge etrafın da yani yüzeyden birkaç λL. seçilebilir. Bu durum tatmin edilemeyen geometrisi vardır örneğin çok ince ( ≤ λL ) süper-iletken tel veya benzer bir duvar kalınlığına sahip silindir yapılmış bir döngü. Bu durumda, akı kuantum Φ0 farklı vardır.
Ayrık bir akı SQUİD arkasındaki ana fikir, bunun mümkün olan en hassas Manyetometre biri olmasıdır.
Akı niceleme de tip II süper iletkenler de fizik önemli rolü oynar. Böyle bir süper iletken (şimdi herhangi bir delik olmadan) gücünde bir manyetik alana yerleştirildiğinde, ilk kritik alan ve ikinci kritik alan Hc1 Hc2 arasında, kısmen Abrikosov girdap formu süper iletken alanı içine nüfuz eder. The Abrikosov girdap normal bir çekirdek oluşur—ξ mertebesinde bir çapı olan normal (non - süper-iletken ) faz bir silindiri süper iletken tutarlılık uzunluğudur. Normal çekirdek süper-iletken fazı bir delik bir rol oynar. Manyetik alan çizgilerini tüm örnek üzerinden normal çekirdeğe iletir. Tarama akımları çekirdek λL-çevresinde dolaşan ve süper iletken geri kalan ekranı çekirdek manyetik alanıdır. Toplamda, her bir Abrikosov girdap manyetik akı Φ0 bir kuantum taşır. Teorik olarak, delik başına birden fazla kuantum akı olması mümkün olsa da, Abrikosov bu girdaplar n> 1 kararsız ve n = 1 ile birkaç girdaplar bölünmüştür. Gerçek bir delikte n>1 derece ile kararlıdır, gerçekte delik kendini birkaç küçük deliğe bölmüş olamaz.
Manyetik akı ölçümü
Manyetik akı kuantum Josephson etkisini istismar ederek büyük bir hassasiyetle ölçülebilir. Von Klitzing sabiti RK = h/e2, ölçümü ile birleştiğinde bu tarihte elde edilen h Planck sabitinin en hassas değerini sağlar. Bu h genellikle mikroskobik küçük sistemlerin davranışı ile ilişkili olduğu için dikkat çekiyor, bir süper iletken içindeki manyetik akı ölçümü ve kuantum Hall etkisi ise toplu olaylar parçacıkları büyük termodinamik numaraları ile ilgilidir.
Ayrıca bakınız
- Macroscopic quantum phenomena
- Committee on Data for Science and Technology
- Brian Josephson
- Dirac flux quantum
- von Klitzing constant
Kaynakçalar
- "Josephson constant KJ". 2010 CODATA recommended values. 9 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ocak 2012.
- "magnetic flux quantum Φ0" 4 Temmuz 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. 2010 CODATA recommended values. Retrieved 10 January 2012.
- Doll, R.; Näbauer, M. (July 1961). "Experimental Proof of Magnetic Flux Quantization in a Superconducting Ring". Physical Review Letters 7(2): 51–52. Bibcode:1961PhRvL...7...51D.doi:10.1103/PhysRevLett.7.51.
- Deaver, Bascom; Fairbank, William (July 1961)."Experimental Evidence for Quantized Flux in Superconducting Cylinders". Physical Review Letters 7 (2): 43–46. Bibcode:1961PhRvL...7...43D.doi:10.1103/PhysRevLett.7.43.
- Deaver, Bascom; Fairbank, William (Temmuz 1961). "Experimental Evidence for Quantized Flux in Superconducting Cylinders". Physical Review Letters. 7 (2). ss. 43-46. Bibcode:1961PhRvL...7...43D. doi:10.1103/PhysRevLett.7.43.
- Doll, R.; Näbauer, M. (Temmuz 1961). "Experimental Proof of Magnetic Flux Quantization in a Superconducting Ring". Physical Review Letters. 7 (2). ss. 51-52. Bibcode:1961PhRvL...7...51D. doi:10.1103/PhysRevLett.7.51.
- "magnetic flux quantum Φ0". 2010 CODATA recommended values. 4 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ocak 2012.
- In mesoscopic superconducting samples with sizes ≃ ξ one can observe giant vortices with n > 1