Memur

Memur (Arapça: مؤمور), devlet hizmetinde aylıkla çalışan kimse, görevli. Bir işle görevlendirilmiş olan, yükümlü. Arapça emir veya emr kökünden gelmekte olup emredilen anlamında mastar isimdir.

Türkiye'de memurlar

Türkiye'de uygulanan kamu personel rejiminde, memurluk önemli bir istihdam tipi olarak yer almakta olup mevcut kamu çalışanlarının yaklaşık üçte ikisi memurlardan oluşmaktadır.[1] Devlet Personel Başkanlığı'nın Temmuz 2013 verilerine göre Türkiye'de devlet 3.112.651 kamu personeli istihdam ederken, bu sayının 2.188.763'ü memurlardan oluşmaktadır.[1] Kamu personeli sayısı TÜİK'in Haziran 2013 toplam istihdam verileriyle karşılaştırıldığında toplam istihdamın %11,8'lük kısmının kamu personeli olduğu görülmektedir.[2]

Memur hukuku

Memur hukuku esas olarak memuru inceleyen bir hukuk disiplinidir. Özel kanunlara sahip kamu personellerini incele de esas çalışma alanı 657 Sayılı Devlet Memurları Kanunudur.

Benzer ve karıştırılan kavramlar
Kamu Çalışanları

Türkiye'de Devlet Memuru sayılmanın tek ölçütü, 657 sayılı kanuna tabi olmaktır. Bu nedenle bu kanunun kapsamı dışında kalanlar Devlet Memuru değildir, Kamu Personeli veya Kamu Görevlisidir.

  • Seçilmiş kişiler Memur değildir. Kamu Görevlisidir. Ör: Belediye Başkanları, Muhtarlar, Bakanlar, Milletvekilleri…
  • Polisler, İlk ve orta dereceli okul öğretmenleri, lise öğretmenleri, devlet hastanelerindeki doktorlar, valiler, kaymakamlar, hizmetliler (tamamında özel sektör hariç) Devlet Memurudur.

Kaynakça
  1. "Kamu Personelinin Genel Dağılımı" (PDF). Devlet Personel Başkanlığı. 30 Eylül 2013 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2013.
  2. "Hanehalkı İşgücü İstatistikleri, Haziran 2013". TÜİK. 6 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2013.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.