Pönce

Pönce, Pön dili veya Kartaca dili, Sami dil ailesinden bir Kenan dili olan Fenike dilinin soyu tükenmiş bir çeşididir. M.Ö. 12. yüzyıldan MS 5. yy'a kadar Klasik Antik Çağ boyunca Pönler tarafından Kuzeybatı Afrika'da ve birkaç Akdeniz adasında konuşulmuştur.[3][4][5][6][7][8]

Pönce
Pön dili, Kartaca dili
𐤃𐤁𐤓𐤉𐤌 𐤐𐤍𐤉𐤌
Dabarīm Pōnnim
Bölge Orta ve Batı Kuzey Afrika, Malta, Güney İber Yarımadası, Batı Sicilya
Etnisite Pönler
Dil ailesi
Dil kodları
ISO 639-3 xpu
Glottolog puni1241[1]
neop1239  Neo-Punicguthrie =[2]

Pönler, MÖ 146'da Roma Cumhuriyeti tarafından Kartaca'nın yıkılmasına kadar Fenike ile temas halinde kaldı. İlk başta, Fenikece ve Pönce arasında çok fazla bir fark yoktu, ancak zaman geçtikçe Pönce, Fenikeceden daha az etkilenmeye başladı ve eski Libyalıların Kartaca ve çevresinde konuştukları Berberi dilleri tarafından daha fazla etkilenmeye başladı.

Günümüz Berberi dillerde Pönce kökenli pek çok kelime vardır.[9]

Pönce, çoğu dini olan yazıtlardan ve kişi adlarından bilinmektedir. Plautus tarafından yazılan Poenulus oyunu, bazı araştırmalara konu olan birkaç tane yerel Pönce kelime de içermektedir.[10]

Fenikece gibi Pönce de sağdan sola, yatay çizgilerle ve ünlü olmadan yazılmıştır.[11]

Kaynakça
  1. Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, (Edl.) (2017). "Punic". Glottolog 3.0. Jena, Germany: Max Planck Institute for the Science of Human History.
  2. Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, (Edl.) (2017). "Neo-Punicguthrie =". Glottolog 3.0. Jena, Germany: Max Planck Institute for the Science of Human History. 17. harf sırasında bulunan |chapter= parametresi horizontal tab character içeriyor (yardım)
  3. Moscati, Sabatino (2001). The Phoenicians (İngilizce). I.B.Tauris. s. 200. ISBN 9781850435334. 16 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2019.
  4. Palma, Salvatore Di (18 Kasım 2014). L'Histoire des marques depuis l'antiquité jusqu'au moyen âge (Fransızca). Société des Ecrivains. s. 139. ISBN 9782342031201. 16 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2019.
  5. Jouhaud, Edmond Jules René (1968). Historie de lA̕frique du Nord (Fransızca). Éditions des Deux Cogs dÓr. s. 22. 12 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2019.
  6. Camps, Gabriel (9 Ekim 2015). L'Afrique du Nord au féminin (Fransızca). Perrin (réédition numérique FeniXX). s. 45. ISBN 9782262057435. 16 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2019.
  7. Temporini, Hildegard (26 Eylül 2016). Politische Geschichte (Provinzen und Randvölker: Allgemeines; Britannien, Hispanien, Gallien) (Fransızca). Walter de Gruyter GmbH & Co KG. s. 664. ISBN 9783110882070. 16 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Eylül 2019.
  8. Caruana, A. A. (1852). Report on the Phœnician and Roman Antiquities in the Group of the Islands of Malta (İngilizce). U.S. Government Printing Office. s. 50.
  9. Blažek, Václav (2014), "Phoenician/Punic Loans in Berber Languages and Their Role in Chronology of Berber" 22 Haziran 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Folia Orientalia, Vol. 51, Masaryk University, Brno, Czech Republic.
  10. Sznycer, Maurice (1967). Les passages puniques en transcription latine dans le Poenulus de Plaute [The Punic passages in Latin transcription in Poenulus by Plautus]. Paris: Fransızca: Librairie C. Klincksieck.
  11. "Punic". Omniglot. 1 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ekim 2015.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.