Saint-Cloud porseleni

Saint-Cloud porselen Fransız kasabası Saint-Cloud’da 17nci yüzyıl sonundan 18nci yüzyıl ortalarına kadar üretilen bir yumuşak hamur porselen türüydü.

Fransız porseleni

  • Rouen (1673–1696)
  • Nevers
  • Saint-Cloud (1693–1766)
  • Chantilly (1730–1800)
  • Vincennes (1740–1756)
  • Mennecy (1745–1765)
  • Sèvres (1756–günümüz)
  • Etiolles (1770-)
  • Limoges (1771–günümüz)
  • Clignancourt (1775-)
  • Revol (1789–günümüz)
  • Francois Xavier d'Entrecolles
Saint-Cloud fayans tabak, 1700-1710.
Saint Cloud yumuşak porselen vazo, sır altında mavi dekorlar ile, 1695-1700.

Kuruluş

1702 yılında, 1693 yılından beri "Çinliler kadar kusursuz" porselen yaptığı söylenen Pierre Chicaneau ailesine Orléans Dükü II. Philippe yazın patenti verdi.[1] Chicaneau'nun ailesi Avrupa’da porselen üretiminde bir öncüydü, orada Çin porseleni’ni kopya etmek için birçok deneme olmuştu. Saint-Cloud, bir frit ("ertici madde, kum ve tebeşirin bir karışımı") geliştirmişti ki bu Asya porseleniyle aynı olmasa bile ona yakındı.[2]

Mavi-ve-beyaz porselen
Saint-Cloud yumuşak porselen gümüş ağızlı su kabı yaklaşık (1726-1732).

Saint-Cloud’da üretilen porselen geç Ming mavi ve beyaz porselen’inden etkilendi ve onun motifleri Çinli orijinallerine dayanmaktaydı. Tipik mavi boyalı Saint-Cloud porseleni için W.B.Honey " porselenlerin en farklı ve çekicilerinden biri, onun kendi malzemesinde yatan onun çekiciliğinin en az kısmı değildir. O nadir saf beyaz, fakat ılık sarımtırak veya dönemim en iyi eşyalarının fildişi tonu sempatik ve bir eksiği yok anlamında, gerçekte çok yumuşak ve cam gibi, o herhangi başkasına benzemeyen kararlı bir dokuya sahip. Sır çoğu kez yüzeyde saten benzeri bir ince çukur gösterir, bu durum onu kendisine benzer cilalı çok parlak Mennency sırından ayırmaya yardım eder. " der. "[3]

Çok renkli porselen

1722 yılı civarında, Cicaneau’nun işyeri evlilik sayesinde Henri Trou’ya geçti. 1730’dan sonra, çok renkli porselen, ( ayrıca "Famille rose" tipleri gibi Çin çok renkli porselen stillerinin taklidinde) üretilecek duruma geldi. "Fleurs indiennes" ("Flowers of the Indies") olarak bilinen ,Japon , Arita porselen’in Japon Kakiemon stili ayrıca esin kaynağı olarak kullanıldı.

  • Saint-Cloud yumuşak porselen fincan, 1700-1720.
  • Saint-Cloud yumuşak porselen seau, 1720-1730. "Fleurs indiennes" ("Flowers of the Indies"), Japon, Arita porselen’in Kakiemon stilini taklitte.
  • Saint-Cloud yumuşak hamur porselen çiçek tutucu, "Famille Rose", 1730-1740.
  • Saint-Cloud yumuşak porselen tükürme kasesi, "Famille verte", 1730-1740.

Son modeller
Saint-Cloud yumuşak hamur porselen, 1720-1740.

Onun son yılarında, Saint-Cloud ayrıca daha az Asya karakteri taşıyan çeşitli modeller üretti, özellikle bazı beyaz yumuşak hamur porselen eşyalarda. 1752’den sonra, Vincennes porselen diğer fabrikaların faaliyet alanını birkaç derece küçültmüş olan çok renkli dekorların tekeline teslim edildi.[4] Chantilly ve Vincennes porselen fabrikaları rekabeti Saint-Cloud’u iş dışına çıkardığında, üretim 1766 yılına kadar devam etti.[1]

  • Saint-Cloud yumuşak hamur porselen seau, 18nci yüzyıl.
  • Saint-Cloud yumuşak hamur porselen çay fincanı, 18nci yüzyıl.

Ayrıca bakınız
  • Erken modern Fransa’da Oryantalizm

Kaynakça
  1. J. Paul Getty Museum. "Saint-Cloud Porcelain Manufactory". 2 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ocak 2008.
  2. Karlins, N.F. (11 Ağustos 1999). "The Porcelain Secret". ArtNet magazine. 13 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2008.
  3. W.B. Honey, European Ceramic Art, London, Faber and Faber, 1952
  4. "The Grove encyclopedia of decorative arts by Gordon Campbell, p.223". 25 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ağustos 2010.

Ayrıca edebi araştırma
  • Solon, M.L. (Ekim 1906). "The Saint-Cloud Porcelain Part I". The Burlington Magazine for Connoisseurs. 10 (43). ss. 24-5, 27-8. Erişim tarihi: 13 Ocak 2008.
  • Solon, M.L. (Kasım 1906). "The Saint-Cloud Porcelain Part II". The Burlington Magazine for Connoisseurs. 10 (44). ss. 89-93, 95-6. Erişim tarihi: 13 Ocak 2008.
  • Honey, W.B. (1952). European Ceramic Art. Faber and Faber.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.