Sanayileşme

Sanayileşme, mal üretiminde makineleşmeyi, milli gelir içinde sanayinin payının artmasını ifade eder. Geniş anlamda, üretim tekniklerinde yeni tekniklerin uygulanması, üretilen malların kalitesinin yükseltilmesi, üretim maliyetlerinin azaltılması ile ülkede ekonomik, siyasal ve sosyal değişikliklerin oluşmasıdır. II. Dünya Savaşından sonra gelişen Kalkınma İktisadı'nın temel hedefi sanayileşmedir.[1]. Sanayi devrimi ile ortaya çıkan kavramlardan biridir.

Reinhard Bendix'e göre sanayileşme, enerji kaynakları ile sürekli bilimsel araştırmalara bağlı teknolojinin sebep olduğu ekonomik değişimlerdir. Zamanımızda sanayileşme daha çok teknolojik gelişme merkezli tanımlanmakta, teknolojik gelişme ilerleme ve toplumsal gelişmenin göstergesi sayılmaktadır. Sanayini bir dalı olan imalat sanayi önemli ve dinamik bir sektör olup, çoğu ülkede istihdam hacmi ve üretim değeri olarak en yüksek orana sahiptir. 1981-1993 arasında Türkiye'de sanayide istihdamın % 90'ı ve üretilen hasılanın % 83'ü imalat sanayine aittir. Türkiye'de sanayi sözünden çoğunlukla imalat sanayi anlaşılır[1].

Kaynakça
  1. ARISOY, İbrahim. "TÜRKİYE'DE SANAYİLEŞME VE TEMEL GÖSTERGELER AÇISINDAN SANAYİNİN GELİŞİMİ". dergipark.gov.tr. 3 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Kasım 2018.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.