Selatin camileri

Selatin camileri, Osmanlı İmparatorluğu döneminde sultanların yaptırdıkları camilere verilen addır. Osmanlı dönemindeki ilk selatin camileri Bursa'daki Ulu Camii ve Yeşil Camii'dir. İstanbul'daki ilk selatin camisinin, İstanbul'un ele geçirilmesi sonrası camiye çevrilen Ayasofya olduğu öne sürülse de II. Mehmed tarafından yaptırılmış Fatih Camii ilk selatin camii olarak kabul edilmektedir. İstanbul’da özgün halini koruyan en eski selatin camii ise II. Bayezid'in yaptırdığı Bayezid Camii olarak kabul edilir.[1].

Selatin camilerinden Fatih Camii, İstanbul

Osmanlı saray geleneğinde selatin camilerinin yaptırılabilmesi için birtakım koşullar vardır. Öncelikle bir padişahın selatin camisi yaptırması için önemli bir askerî zafer kazanması ve bu zaferle birlikte önemli bir savaş ganimeti ele geçirmesi gerekirdi. Selatin camilerinin yapımına devlet kasasından takviye olmaz, yalnızca padişahın kişisel serveti kullanılırdı. Önceleri sefere gitmeyen ve ganimet kazanmayan padişahlar selatin camisi inşa ettirmezlerdi ancak bu gelenek, I. Ahmet'in Sultanahmet Camii'ni inşa ettirmesiyle bozulmuş ve ganimet kazanma geleneği 18. yüzyılda tümüyle terk edilmiştir.

Özellikleri
  • Hünkâr mahfili vardır.
  • Birden fazla minareye sahiptirler.
  • Ramazan aylarında minareler arasına mahya asılır.
  • Büyük camilerdir.
  • 24 saat açık olmalıdırlar.

İstanbul

Bursa

Edirne

Kütahya

Manisa

Konya

İzmir

Kaynakça
  1. "Cevat Akkanat, İstanbul'da Bayezid Camii ve Külliyesi, Diyanet Dergisi, Sayı: 239, Kasım 2010". 1 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Şubat 2016.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.