Stata Mater

Antik Roma dininde, Stata Mater ("durduran veya dengeleyen anne ") yangınlara karşı koruma sağlayan bir bileşik tanrıçaydı.[1][2]

Orijinal heykel, MÖ 80'lerin sonunda Forum'da yeni kaldırımların kurulumunu denetleyen bir Aurelius Cotta tarafından kuruldu. Tanrıçanın amacı, taş işçiliğini yangın hasarından korumaktı.[3][4]

Mahallelerde

Stata Mater kültü türbelerin merkezine yerleştirilmiş, onunla sayısız yazıtlar mahalle derneklerinin başkanları (vicomagistri) tarafından yapılmıştır.[5] Onun popülaritesi, Roma metropolünde her zaman mevcut olan yangın tehdidini ve yangın tehlikesini kanıtlıyor. Bazen, belki de Roma'nın bölgelerinin MÖ 7'de Augustus döneminde yeniden düzenlenmesiyle ilgili olarak Augusta ek unvanı verilir.[6] Bu yeniden sınıflandırmanın sonuçlarından biri, Forumdaki son kundaklamalara bir yanıt olarak, yangın kontrolüyle görevlendirilmiş yerel kurullar veya mahalle nöbetçileri (nöbetçiler) oluşturmaktı. İthaflar, yerel itfaiye ekiplerinin yangınları söndürmedeki başarısına işaret ediyor.[7][8] Stata Mater muhtemelen bir yazıtta adı geçen Fortuna Augusta Stata ile özdeşleştirilebilir.[9] Onun ekimi, Augustus döneminde yerelleştirilmiş İmparatorluk kültünün bir örneğidir.[10]

Caelian Tepesi'nde bir Vicus Statae Matris ("Stata Mater'in Mahallesi") [11] ve Transtiberim'de de bir Vicus Statae Siccianae bulunuyordu .[12]

WH Roscher, Stata mater'yi, ritüeller için doğru ilahiliğin çağrıldığından emin olmak için Romalı rahipler tarafından muhafaza edilen tanrılar listesi olan indigitamenta arasına yerleştirir.[13]

Ayrıca bakınız

Kaynakça
  1. Lawrence Richardson, A New Topographical Dictionary of Ancient Rome (Johns Hopkins University Press, 1992), p. 156.
  2. Festus 416 (edition of Lindsay): "An image of Stata Mater used to be venerated in the Forum. After Cotta paved it, so the stones wouldn't be damaged by fire, which occurred there at night quite frequently, a large segment of the population transmitted the goddess's cult into their own neighborhoods" (Statae Matris simulacrum in Foro colebatur; postquam id Cotta stravit, ne lapides igne corrumperentur, qui †plurimis† ibi fiebat nocturno tempore, magna pars populi in suos quique ucos rettulerunt eius deae cultum).
  3. John Bert Lott, The Neighborhoods of Augustan Rome (Cambridge University Press, 2004), p. 167.
  4. Lott, Neighborhoods of Augustan Rome, p.189.
  5. For instance, ILS 3306–9.
  6. Richardson, Topographical Dictionary, p. 428.
  7. Lott, Neighborhoods of Augustan Rome pp. 3, 79, 98, 168.
  8. Lott, Neighborhoods of Augustan Rome, p. x.
  9. CIL 6.761 = ILS 3308; Richardson, Topographical Dictionary, p. 157.
  10. Lott, Neighborhoods of Augustan Rome, p. 166.
  11. CIL 6.36809.
  12. Richardson, Topographical Dictionary, p. 157.
  13. W.H. Roscher, Ausführliches Lexikon der griechischen und römischen Mythologie (Leipzig: Teubner, 1890–94), vol. 2, pt. 1, p. 223.

Dış bağlantılar
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.