Tarım bilimi

Tarım bilimi, tarımın uygulanmasında ve anlaşılmasında kullanılan doğal, ekonomik ve sosyal bilimlerin bir bölümünü kapsayan, geniş bir biyoloji alanıdır. 

Tarım, tarımsal bilim ve tarım alanı

Üç terim ile sık sık karışıtırılır ancak aralarındaki fark şöyledir: 

  • Tarım, çevreyi insan kullanımı için hayvan ve bitki üretimi için dönüştüren faaliyetler dizisidir. Tarım, tarımsal araştırma uygulaması da dahil olmak üzere teknikleri ilgilendirmektedir.
  • Tarımsal araştırma, bitki esaslı bitkilerin incelenmesi ve geliştirilmesi ile ilgili araştırma ve geliştirmedir.

Tarım bilimleri aşağıdaki alanlarda araştırma ve geliştirme içerir:

  • Üretim teknikleri (Örnek : Sulama yönetimi, önerilen azot girdileri vb.)
  • Miktar ve kalite yönünden tarımsal verimliliğin artırılması (örn., Kuraklığa dayanıklı bitki ve hayvanların seçimi, yeni pestisitlerin geliştirilmesi vb.) 
  • Zararlı madde ve canlılarn (yabani otların, böceklerin, patojenler, nematodların) ürün veya hayvansal üretim sistemleri üzerindeki etkilerinin en aza indirilmesi.
  •  Birincil ürünlerin son tüketim ürünlerine dönüşümü (ör., Süt ürünlerinin üretimi, korunması ve ambalajlanması)
  • Olumsuz çevresel etkilerin önlenmesi ve düzeltilmesi (örn., Toprak bozulması, atık yönetimi,biyolojik giderme)
  • Mahsul üretim modellemesiyle ilgili teorik üretim ekolojisi
  • Tarımsal kaynaklara ve çevreye ilişkin çeşitli bilim dalları (ör. Toprak bilimi, agroblimatoloji); Tarımsal ürünlerin ve hayvanların biyolojisi (örneğin ürün bilimi, hayvan bilimi ve bunların dahil bilim, örneğin ruminant beslenmesi, çiftlik hayvanı refahı); Tarım ekonomisi ve kırsal sosyoloji gibi alanlar; Ziraat mühendisliğinde kapsanan çeşitli disiplinler

Tarımsal biyoteknoloji

Tarımsal biyoteknoloji, canlı organizmaları değiştirmek için genetik mühendisliği, moleküler belirteçler, moleküler teşhis, aşılar ve doku kültürü gibi bilimsel araçlar ve teknikler içeren bitkiler, hayvanlar ve mikroorganizmaların kullanıldığı tarım biliminin belirli bir alanıdır. [1]

Gübre

En yaygın verim düşürücü maddelerden biri de, geçiş dönemi boyunca gübrenin daha yüksek miktarlarda uygulanmaması, toprağın agregalarını ve organik maddeleri yeniden inşa etmesi için geçen zamandır. Mahsulün Karbon ve Azot oranı ve yerel çevreye bağlı olarak bozulması birkaç ay ila birkaç yıl sürebilen azot, bitki kalıntılarını hareketsiz hale getirdiğinden verim geçici olarak düşecektir

Yerel bir bilim

Kuramsal tarımsal faaliyet dışında, tarım alanındaki araştırmalar, diğer alanlardan daha fazla, tarım alanları ile güçlü bir şekilde ilişkilidir. Ekolojik bölgeler bilimi olarak düşünülebilir, çünkü toprak özellikleri ve iklimi ile sıkı sıkıya bağlantılıdır; bu da bir yer ile diğerinin aynı olmasına engeldir. Birçok kişi, yerel hava koşullarına, toprak özelliklerine ve özel mahsullere dayanan bir tarımsal üretim sisteminin yerel olarak incelenmesi gerektiğini düşünüyor. 

Tarım bilimleri tarihi

Tarım bilimi, Gregor Mendel'in genetik çalışmasıyla başladı. Amerika Birleşik Devletleri'nde, tarımda bilimsel devrim olan, "tarım bilimi" terimi Hatch Yasası ile başladı. Kapama Kanunu, erken suni gübrenin unsurlarını bilmek çiftçilerin ilgisini çekti. 1917'de kurulan Smith-Hughes Yasası, tarım eğitimini mesleki köklerine kaydırdı ve bilimsel temel oluşturuldu. 1906'dan sonra, ABD'deki tarımsal araştırma ile ilgili kamu harcamaları önümüzdeki 44 yıl için özel harcamaları aştı.[2]:xxi

Çoğunlukla Yeşil Devrim olarak adlandırılan gelişmiş ve gelişmekte olan ülkelerde 1960'lardan beri tarımı yoğunlaştırmak, bitkisel hayvanlardan ve hayvanlardan yüksek üretkenlik sağlanması , suni gübreler ve bitki sağlığı gibi ilave girdiler geliştirilmesinde kaydedilen ilerlemeyle yakından ilişkiliydi.

Doğadaki en eski ve en büyük insan müdahalesi olan tarımın son zamanlardaki yoğun endüstriyel gelişme ve nüfus artışı nın çevresel etkileri tarım bilimcileri arasında birçok soruyu gündeme getirdi ve yeni alanların ortaya çıkmasına neden oldu. Bunlara, teknolojik problemlerin çözümü, entegre zarar yönetimi, atık arıtma teknolojileri, peyzaj mimarisi, genomik ve temelde ekonomik olmayan, gıda üretimine göndermeler içeren tarımsal felsefe alanları gibi teknolojik alanlar bulunmaktadır. Aslında, bu iki yaklaşım arasındaki etkileşim, tarım biliminde daha derin bir anlayış için verimli bir alan sağlar.

Biyoteknoloji ve bilgisayar bilimi (veri işleme ve depolama için) gibi yeni teknolojiler,genetik mühendisliği, agrofizik, gelişmiş istatistiksel analiz ve hassas tarım da dahil olmak üzere yeni araştırma alanları geliştirmeyi mümkün hale getirmiştir. Bunları, yukarıda olduğu gibi dengelemek, geleneksel tarımın insan-doğa etkileşimlerini, din ile tarımı etkileşimi ve tarımsal üretim sistemlerinin maddi olmayan bileşenleri de dahil olmak üzere anlamaya çalışan doğal ve beşeri bilimler bilimidir.

Önemli tarım bilimcileri
Yeşil Devrim'in babası Norman Borlaug.

Tarımsal bilim ve tarım krizi

Tarım bilimleri, insan sağlığını ve çevreyi etkileyebilecek biyogüvenlik sorunlarını önlerken dünya nüfusunu beslemeye çalışır. 

Tarım bilimlerinin ekonomik, çevresel ve sosyal yönleri devam etmekte olan tartışmaların konusudur. Son zamanlarda yaşanan krizler (kuş gribi, deli dana hastalığı ve genetiği değiştirilmiş organizmaların kullanımı gibi konular) bu tartışmanın karmaşıklığını ve önemini göstermektedir.

Ayrıca bakınız
  • Tarım bakanlığı
  • Tarım bilimlerinin temel konuları
  • Tarım Ekolojisi
  • Amerikan Tarım Araştırmaları Derneği
  • Evcilleştirmenin genomiği
  • Tarım konuları listesi
  • Tarım bilimleri tarihi
  • Gıda ve Tarım Bilimleri Enstitüsü
  • Tarımsal Bilim ve Teknolojinin Kalkınmada Uluslararası Olarak Değerlendirilmesi
  • Uluslararası Gıda Politikası Araştırma Enstitüsü
  • Tarla Bitkileri Araştırma Enstitüsü
  • Tarım Bilimleri Üniversitesi
  • Ulusal FFA Organizasyonu
  • Tarımsal Araştırma Konseyi

Daha Fazla Bilgi
  • Agricultural Research, Livelihoods, and Poverty: Studies of Economic and Social Impacts in Six Countries Edited by Michelle Adato and Ruth Meinzen-Dick (2007), Johns Hopkins University Press Food Policy Report[3]
  • Claude Bourguignon, Regenerating the Soil: From Agronomy to Agrology, Other India Press, 2005
  • Pimentel David, Pimentel Marcia, Computer les kilocalories, Cérès, n. 59, sept-oct. 1977
  • Russell E. Walter, Soil conditions and plant growth, Longman group, London, New York 1973
  • Salamini Francesco, Oezkan Hakan, Brandolini Andrea, Schaefer-Pregl Ralf, Martin William, Genetics and geography of wild cereal domestication in the Near East, in Nature, vol. 3, ju. 2002
  • Saltini Antonio, Storia delle scienze agrarie, 4 vols, Bologna 1984-89, ISBN 88-206-2412-5, ISBN 88-206-2413-3, ISBN 88-206-2414-1, ISBN 88-206-2415-X
  • Vavilov Nicolai I. (Starr Chester K. editor), The Origin, Variation, Immunity and Breeding of Cultivated Plants. Selected Writings, in Chronica botanica, 13: 1-6, Waltham, Mass., 1949–50
  • Vavilov Nicolai I., World Resources of Cereals, Leguminous Seed Crops and Flax, Academy of Sciences of Urss, National Science Foundation, Washington, Israel Program for Scientific Translations, Jerusalem 1960
  • Winogradsky Serge, Microbiologie du sol. Problèmes et methodes. Cinquante ans de recherches, Masson & c.ie, Paris 1949

Kaynakça
  1. "What is Agricultural Biotechnology?" (PDF). Cornell University. 25 Ekim 2018 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2015.
  2. Huffman WE, Evenson RE. (2006).
  3. "Agricultural research, livelihoods, and poverty | International Food Policy Research Institute (IFPRI)". 26 Haziran 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2017.

Dış bağlantılar
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.