Ultramikrobakteri

Ultramikrobakteri, tipik bakteriyel hücrelere göre önemli ölçüde daha küçük olan, çapı 0,3-0,2 mikrometre olan bakterilerdir. Bu terim, ilk kez çapı 0.3 mikrometreden daha az olan ve deniz suyunda bulunan kok morfolojisindeki bakterileri ifade etmek için 1981 yılında kullanılmıştır.[1] Bu bakterilerin daha sonra toprakta da bulunduğu, Gram-pozitif ve negatif türün bir karışımı olduğu ortaya çıkmıştır.[2] Bu küçük bakterilerin hepsi değilse de çoğunun daha büyük hücrelerin açlık koşulları altında hayatta kalmasını sağlayan atıl biçimleri olduğu ortaya çıkmıştır.[3] Bu yöntemde hücreler metabolizmalarını yavaşlatır, büyümelerini durdurur ve DNA'larını stabilize ederek atıl uzamayan hücreler oluşturarak yıllarca canlı kalabilirler.[4] Bu açlık formları deniz suyunda Ultramikrobakterilerin en yaygın türü olabilirler.[5]

Ayrıca bakınız

Kaynakça
  1. Torrella F, Morita RY (1 Şubat 1981). "Microcultural Study of Bacterial Size Changes and Microcolony and Ultramicrocolony Formation by Heterotrophic Bacteria in Seawater". Appl. Environ. Microbiol. 41 (2). ss. 518-527. PMC 243725 $2. PMID 16345721.
  2. Iizuka T, Yamanaka S, Nishiyama T, Hiraishi A (Şubat 1998). "Isolation and phylogenetic analysis of aerobic copiotrophic ultramicrobacteria from urban soil". J. Gen. Appl. Microbiol. (– Scholar search). 44 (1). ss. 75-84. doi:10.2323/jgam.44.75. PMID 12501296.
  3. Velimirov, B. (2001). "Nanobacteria, Ultramicrobacteria and Starvation Forms: A Search for the Smallest Metabolizing Bacterium". Microbes and Environments. 16 (2). ss. 67-77. doi:10.1264/jsme2.2001.67. 13 Ocak 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Haziran 2008.
  4. Costerton JW, Lewandowski Z, Caldwell DE, Korber DR, Lappin-Scott HM (1995). "Microbial biofilms". Annu. Rev. Microbiol. Cilt 49. ss. 711-45. doi:10.1146/annurev.mi.49.100195.003431. PMID 8561477.
  5. Haller CM, Rölleke S, Vybiral D, Witte A, Velimirov B (Şubat 2000). "Investigation of 0.2 µm filterable bacteria from the Western Mediterranean Sea using a molecular approach: dominance of potential starvation forms". FEMS Microbiol. Ecol. 31 (2). ss. 153-161. PMID 10640668.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.