Umran Nazif Yiğiter
Umran Nazif Yiğiter (d. 21 Mart 1915, İstanbul - ö. 28 Aralık 1964), Türk hikâyeci ve eski vekil.
Çocukluğu ve hayatı
21 Mart 1915 yılında İstanbul'da doğan[1] Umran Nazif Yiğiter'in çocukluğu, sıhhiye müdürü olan babası Dr. Nazif Bey'in yanında Anadolu kasabalarında geçti. İlk öğrenimini 1927 yılında Isparta'da; orta öğrenimini 1933 yılında İstanbul Pertevniyal Lisesi'nden mezun oldu. 1936 yılında İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi'ni bitirdi. 1943 ila 1950 yılları arasında Konya ve Zonguldak'ta yargıçlık yaptı. Yargıçlıktan istifa edip İstanbul'da avukat olarak çalışmaya başladı. Ayrıca 1950'de Konya milletvekili oldu fakat 1954 seçimleri öncesi vekillikten ayrıldı. Ayrıca noterlik yaptı. 28 Aralık 1964 yılında vefat etti.[2]
Sanatı
1932-33 yılları arasında ilk hikâyelerini Varlık dergisinde yayımlamaya başladı. Hikâyelerindeki konularını toplum ve fert düzenindeki bozukluk veya bocalamalardan seçen Yiğiter, geçmişin zamanla acılardan sıyrılmış hatıralarına sığınan insan pskilolojisi üzerinde durdu. Anadolu kasabalarındaki günlük hayatları eserlerinde yansıttı.
Eserleri
|
|
Kaynakça
- Özel
- Alangu, Tahir (1965). Cumhuriyetten Sonra Hikâye ve Roman. 2. İstanbul. s. 2. OCLC 945650042.
- Kurdakul, Şükran (Mart 1973). Şairler ve yazarlar sözlüğü (2. bas.). Ankara: Bilgi yayınevi. s. 414. OCLC 949406508.
- Genel
- Necatigil, Behçet (1960). Edebiyatımızda İsimler Sözlüğü. İstanbul: Varlık Yayınları. s. 186.