Varşova Antlaşması (1920)

Nisan 1920'deki Varşova Antlaşması (ayrıca Polonya-Ukrayna veya Petliura-Piłsudski İttifakı/Anlaşması olarak da geçer), Józef Piłsudski tarafından temsil edilen İkinci Polonya Cumhuriyeti ile Symon Petliura tarafından temsil edilen Ukrayna Halk Cumhuriyeti ile Bolşevik Rusya'ya karşı askeri-ekonomik bir ittifaktı. Anlaşma 21 Nisan 1920'de, 24 Nisan'da askeri bir ilave yapılarak imzalandı.

Varşova Antlaşması
İmzalanma 21 Nisan 1920 (24 Nisan 1920)
Yer Varşova, Polonya
Koşul
  • Ukrayna Halk Cumhuriyeti'nin Polonya tarafından bağımsızlığının tanınması
  • Ukrayna'dan Polonya'ya askeri destek sağlanması
  • Zbruch boyunca Polonya-Ukrayna sınırının uluslararası olarak tanınması
Bitiş Riga Antlaşması

İttifak Polonya-Sovyet Savaşı sırasında, Polonya Kiev Taarruzundan hemen önce imzalandı. Piłsudski, Bolşeviklere karşı müttefikler arıyordu ve bir Międzymorze ittifakı kurmayı umuyordu; Petliura, ittifakı bağımsız bir Ukrayna yaratmak için son şans olarak gördü.

Antlaşmanın kalıcı bir etkisi olmadı.[1] Polonya-Sovyet Savaşı devam etti ve söz konusu bölgeler 1921 Riga Barışına uygun olarak Rusya ile Polonya arasında dağıtıldı. Ukrayna ulusal hareketinin iddia ettiği bölgeler, doğuda Ukrayna SSR ile batıda Polonya arasında (Galiçya ve Volhynia'nın bir parçası) bölündü.

Arkaplanı
Polonyalı General Antoni Listowski (solda) ve Petliura'nın Polonyalılar ile ittifakından sonra Ukrayna lideri Symon Petliura'yı (sağda) sürgün etti.

Polonyalı lider Józef Piłsudski, Polonya ve komşularını Rus İmparatorluğu ve daha sonra Rus SFSR ve Sovyetler Birliği pahasına güçlendirmek için tasarlanan Doğu Avrupa ülkeleri, Międzymorze federasyonunun Polonya liderliğindeki bir ittifakını yaratmaya çalışıyordu.[2][3] Bununla birlikte, planının müttefikleri Polonya ve diğerleri ile daha yakınken işbirliği yapmayı reddettiklerinden, Bolşeviklerle çatışmayı önlemek için planı aksiliklere boğdu.[4] Ancak Nisan 1920'de, askeri bir bakış açısından, Polonya ordusunun kendi saldırılarını planlamak için Sovyetlere saldırması gerekiyordu.[5] Piłsudski, bağımsız bir Ukrayna'nın Polonya sınırında yeniden Rusya'nın hâkimiyetinde olduğunu görmek yerine Polonya ve Rusya arasında tampon olmasını istedi.[6] "Bağımsız bir Ukrayna olmadan bağımsız bir Polonya olamaz", Ukrayna'nın Rusya'dan ayrılmasıyla Ukraynalıların refahından daha fazla ilgilenmiş olabilir. Piłsudski, planlanan müttefikler listesinde başlangıçta yüksek görmediği Petliura'ya döndü.[7]

Haziran 1919'un sonunda, Almanya'nın Brest-Litovsk'taki antlaşmalarından "feshettiği" Versay Antlaşması imzalandı. Petliura liderliğindeki Ukrayna Halk Cumhuriyeti, 1919 başlarından beri topraklarında saldırı düzenledi ve Nisan 1920'de Ukrayna topraklarının çoğu kontrolünün dışında kaldı.[8]

Bu koşullarda, Józef Piłsudski, bir önceki yıl Polonya lehine sonuçlanan iki ülke arasındaki son çatışmaya rağmen, Petliura'yı Polonya ile ittifak yapmaya ikna etmekte çok az zorluk çekti.

Antlaşma

Anlaşma 21 Nisan'da Varşova'da imzalandı (21'den 22'ye kadar 01:40 LST gecesi imzalandı, ancak 21 Nisan 1920 itibarıyla tarihlendirildi). Zbruch Nehri boyunca bir sınırı kabul etmek karşılığında, batı Ukrayna'daki son Polonya toprak kazanımlarını (Polonya'nın Galiçya'da başka bir Ukrayna devleti yaratma girişimi, Ukrayna-Polonya nüfusu olan bölgeler) ve Volhynian Valiliği, Kholm Valiliği ve diğer bölgelerin batı kısımları (Madde II), Polonya, Ukrayna Halk Cumhuriyeti'ni, Madde II ve III ile tanımlanan ve ataman Petliura liderliğinde sınırları olan bağımsız bir devlet (Madde I) olarak tanıdı.[9]

Petliura-Piłsudski ittifakının ardından yayınlanan Sovyet Ukrayna propaganda posteri. Ukraynalı metinde şöyle yazıyor: "Petliura Ukrayna'yı Polonyalı toprak sahiplerine sattı. Toprak sahipleri Ukrayna'yı yaktı ve yağmaladı. Toprak sahiplerine ve Petlurovitlere ölüm."

Antlaşmadaki ayrı bir hüküm, her iki tarafın da birbirlerine karşı herhangi bir uluslararası anlaşma yapmasını yasakladı (Madde IV). Ukrayna sınırındaki etnik Polonyalılar ve Polonya sınırındaki etnik Ukraynalılara eyaletlerinde aynı haklar tanınmıştır (Madde V).[10] Toprakları köylüler arasında dağıtılacak olan Rus muadillerinin aksine, Ukrayna'daki Polonyalı ev sahiplerine, Ukrayna'nın Polonya'daki toprak mülkiyeti konusunu açıklığa kavuşturacak gelecekteki bir mevzuat Ukrayna'ya geçene kadar özel muamele gördü (Madde VI). Ayrıca, Polonya ve Ukrayna ekonomilerini önemli ölçüde bağlayan bir ekonomik anlaşma hazırlandı; Ukrayna, Polonyalılara ve Polonya devletine önemli tavizler verecekti.[11]

Anlaşmayı 24 Nisan'da General Volodymyr Sinkler ve Walery Sławek tarafından imzalanan resmi bir askeri ittifak izledi. Petliura, Bolşevik işgali altındaki bölgelerin kontrolünü yeniden ele geçirme konusunda askeri yardım sözü verdi, burada tekrar Ukrayna Halk Cumhuriyeti'nin yetkisini devralacaktı. Ukrayna cumhuriyeti ordusunu Polonya komutasına tabi kılacak ve ortak ordulara Ukrayna topraklarında malzeme sağlayacaktı; Polonyalılar karşılığında Ukraynalılar için ekipman sağlamak için söz verdi.[12]

Askeri ittifakın imzalandığı gün (24 Nisan), Polonya ve UPR güçleri, Petliura hükûmeti için Ukrayna topraklarını güvence altına almayı ve böylece Polonya için Rusya'dan ayıracak bir çatışma oluşturmayı amaçlayan Kiev Operasyonunu başlattı.[13] İlk sefere altmış beş bin Polonyalı ve on beş bin Ukraynalı asker katıldı.Güneydeki savaşı kazandıktan sonra, Polonya Genelkurmayı, Piłsudski'nin Kızıl Ordu ile ana savaşın gerçekleşmesini beklediği Belarus'ta 3. Ordunun hızlı bir şekilde geri çekilmesini ve kuzey cephesinin güçlendirilmesini planladı.[14] Polonya'nın güney kanadında müttefik Ukrayna kuvvetleri tarafından Ukrayna'da dostane bir hükûmet tarafından gerçekleştirilecekti.[15]

Önemi
1919'da Avusturya-Macaristan'ı Ukrayna doğusunda dağıttı

Piłsudski'ye göre, bu ittifak Międzymorze federasyonu için ortak uluslararası çabaların meşruiyetini sağladı, Polonya'nın doğu sınırının bir kısmını güvenceye aldı ve Rusya ile Polonya arasında Polonya'nın hakim olduğu bir Ukrayna devleti için bir temel oluşturdu. Petliura için bu durum, Batı Ukrayna topraklarının Polonya'ya kaybını kabul ederken bile devletliği ve en azından Ukraynalı en önemli bölgelerinin teorik bağımsızlığını korumak için son şanstı.

Sonrası
Polonya-Ukrayna Kiev Saldırısı, Haziran 1920'de - Sovyet karşı saldırısının Ukrayna'yı geri alıp Polonya'nın başkenti Varşova'ya yaklaşmasından hemen önce.

Piłsudski ve Petliura, hükûmetleri ve ülkeleri içindeki diğer gruplar tarafından eleştirildi. Piłsudski, Ukrayna'nın bağımsızlığına karşı çıkan Dmowski'nin Ulusal Demokratlarından sert bir muhalefetle karşılaştı; Petliura, birçok Ukraynalı politikacı tarafından Polonyalılar ile bir anlaşma yapmak ve Batı Ukrayna'dan vazgeçmekle eleştirildi. Merkez Konseyinin saygın başkanı Mykhailo Hrushevsky, Polonya ve Petliura'nın UPR adına hareket ettiği iddiasını da kınadı. Genel olarak birçok Ukraynalı, özellikle uluslararasındaki tarihsel olarak zor ilişkiler göz önüne alındığında, Polonyalılar ile büyük bir şüphe içinde bir sendika gördü ve ittifak, onu ihanet olarak gören Galiçyalı Ukraynalılardan özellikle korkunç bir resepsiyon aldı; Batı Ukrayna Halk Cumhuriyeti teşebbüsleri 1919 Temmuz'una kadar yenilmişti ve şimdi Polonya'ya dahil edileceklerdi.

İttifaka karşı sert bir muhalefet ifade eden Batı Ukrayna siyasi lideri Yevhen Petrushevych, Viyana'ya sürgüne gitti. Batı Ukrayna devletinin savunma gücü olan Ukrayna Galiçya Ordusu'nun geri kalanı, tifüs salgını tarafından harap olmasına rağmen 5.000 yetenekli savaşçıyı saydı, 2 Şubat 1920'de Bolşeviklere dönüştürülmüş Kırmızı Ukrayna Galiçya Ordusu olarak katıldı. Daha sonra, Galiçya kuvvetleri Komünistlere karşı dönecek ve onlara karşı gönderildiklerinde Petliura'nın ordusuna katılacaklar, bu da kitlesel tutuklamalara ve Kızıl Galiçya Ordusu'nun dağılmasına neden olacaktı.

26 Nisan'da, "Ukrayna Halkına Çağrıda" Piłsudski, "Polonya ordusunun yasal bir Ukrayna hükümeti kendi toprakları üzerinde kontrolü ele geçirinceye kadar sadece gerektiği kadar kalacağını" garanti etti. Buna rağmen, birçok Ukraynalı anti-Bolşevik kadar Polonya karşıtıydı ve Polonya'nın ilerlemesine karşı çıktı. Böylece, Ukraynalılar aktif olarak Kızıl Ordu'nun Ukrayna oluşumlarında Polonya işgaline karşı savaştılar. Bazı akademisyenler, Sovyet propagandasının Polonya operasyonu ve genel olarak Polonya-Ukrayna tarihine karşı olumsuz Ukrayna duygularını teşvik etmedeki etkilerini vurguluyor.

Önerilen Międzymorze Federasyonu. Açık yeşil, 1921'den sonra Sovyetler Birliği tarafından kontrol edilen Ukrayna ve Belarus bölgelerini ifade eder.

Piłsudski ve Petliura arasındaki ittifak, kampanyanın başlangıcında Polonyalıları destekleyen 15.000 müttefik Ukraynalı birlikle sonuçlandı ve savaş sırasında Sovyet tarafından işe alım ve terk yoluyla 35.000'e çıktı. Bununla birlikte, bu sayı beklenenden çok daha azdı ve Petliura Polonyalı müttefiklerine yardım etmek için önemli bir güç toplamayı başaramadığı için Polonya ile yapılan geç ittifak Ukrayna'nın bağımsızlığını güvence altına alamadı.

7 Mayıs'ta, Kiev Taarruzu sırasında Pilsudski-Petliura ittifakı şehri ele geçirdi. Anna M. Cienciala şöyle yazıyor: "Ancak, Sovyetlere karşı beklenen Ukrayna ayaklanması gerçekleşmedi. Ukrayna savaş tarafından tahrip edildi; ayrıca, insanların çoğu okuma yazma bilmiyordu ve kendi ulusal bilincini geliştirmiyorlardı. Sonunda, 1918'e kadar Ukrayna'da toprak sahibi sınıfın büyük bir bölümünü oluşturan Polonyalılara güvendiler."

Ukraynalı gruplardaki bölünmeler, Sovyetlere karşı oldukları gibi, birçok karşıt Polonyalıyla kendilerini, Polonya yanlısı Petliurist güçlere istihdamı daha da azalttı. Sonunda, Petliurist güçler Piłsudski'nin umduğu gibi Polonya'nın güney kanadını koruyamadı ve Sovyetleri durduramadı; O zaman Polonyalılar Sovyet karşı saldırılarından önce geri çekiliyorlardı ve Ukrayna'yı Sovyetlerden tek başlarına koruyamadılar.

Son sınır düzeni, Ukrayna'yı Polonya ve Sovyetler Birliği arasında bölen Polonya-Sovyet Savaşı tarafından çözüldü.

Sovyetler Haziran ayında Kiev'i yeniden ele geçirdi. Petliura'nın geri kalan Ukraynalı birlikleri Kasım 1920'de Sovyetler tarafından yenildi ve o zamana kadar Polonyalılar ve Sovyetler zaten bir ateşkes anlaşması imzaladılar ve bir barış anlaşması müzakere ediyorlardı. Önümüzdeki yıl Polonya-Sovyet Riga Barışı'ndan sonra, Ukrayna toprakları doğuda Ukrayna SSR'si ile batıda Polonya (Galiçya ve Volhynia'nın bir parçası) arasında bölünmüş olarak bulundu. Piłsudski anlaşmanın kısa görüşlü bir siyasi hesaplama olduğunu düşünüyordu. İddiaya göre, odadan çıktıktan sonra, Riga Konferansının sonuçlarını bekleyen Ukraynalılara şunları söyledi: "Beyler, derinden özür dilerim". Önümüzdeki yıllarda Polonya, Sovyet Ukrayna'nın istikrarını bozma girişiminde bulunmak için Petliura'nın destekçilerine biraz yardım sağlayacaktır (bkz. Prometheism), ancak bu Polonya-Ukrayna ilişkilerinin savaşlar arası dönemde sürekli kötüleşmeye devam edeceği gerçeğini değiştiremedi. Ölümünden bir ay önce Piłsudski yardımcısına şöyle dedi: "Hayatım kayboldu. Rusların Ukrayna'sından özgürlüğü yaratamadım".

Kaynakça
  1. "Petr Kraljuk (October 1, 2016). "The Warsaw Treaty of 1920: the Ukrainian assessment". ZN.UA. Retrieved 2018-09-08". 9 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  2. Debo, Richard K. (1992). Survival and Consolidation: The Foreign Policy of Soviet Russia, 1918-192 (İngilizce). McGill-Queen's Press. s. 59. ISBN 0-7735-0828-7. 21 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Haziran 2020. Although the Polish premier and many of his associates sincerely wanted peace, other important Polish leaders did not. Josef Pilsudski, chief of state and creator of Polish army, was foremost among the latter. Pilsudski hoped to build not merely a Polish nation state but a greater federation of peoples under the aegis of Poland which would replace Russia as the great power of Eastern Europe. Lithuania, Belorussia and Ukraine were all to be included. His plan called for a truncated and vastly reduced Russia, a plan which excluded negotiations prior to military victory.
  3. Billington, James H. (1998). Fire in the Minds of Men (İngilizce). Transaction Publishers. s. 432. ISBN 0-7658-0471-9. 22 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Haziran 2020. Pilsudski's program for a federation of independent states centered on Poland; in opposing the imperial power of both Russia and Germany it was in many ways a throwback to the romantic Mazzinian nationalism of Young Poland in the early nineteenth century. But his slow consolidation of dictatorial power betrayed the democratic substance of those earlier visions of national revolution as the path to human liberation
  4. "Richard K Debo, Survival and Consolidation: The Foreign Policy of Soviet Russia, 1918-1921, sayfa 210-211, McGill-Queen's Press, 1992, ISBN 0-7735-0828-7". 21 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  5. "THE REBIRTH OF POLAND. University of Kansas, lecture notes by professor Anna M. Cienciala, 2004. Last accessed on 2 June 2006". 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  6. "Ronald Grigor Suny, The Soviet Experiment: Russia, the USSR, and the Successor States, Oxford University Press, ISBN 0-19-508105-6". 22 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  7. Davies, White Eagle..., Polish edition, sayfa 99-103.
  8. Watt, Richard (1979). Bitter Glory: Poland and its Fate 1918-1939. New York: Simon and Schuster. sayfa 119.
  9. "Kapelyushny, V. Treaty of Warsaw between the UNR Direktoria and Poland. Encyclopedia of Modern Ukraine". 26 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  10. "Alison Fleig Frank (1 July 2009). Oil Empire: Visions of Prosperity in Austrian Galicia. Harvard University Press. p. 228." 21 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  11. ""Warsaw, Treaty of". www.encyclopediaofukraine.com. Retrieved 2019-09-16". 14 Mayıs 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  12. "Ukraine: a concise encyclopedia, pp. 766-767, edited by Volodymyr Kubiyovych, Ukrainian National Association, University of Toronto Press, 1963-1971, 2 v., LCCN 63-23686". 21 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  13. "Watt, Richard (1979). Bitter Glory: Poland and its Fate 1918-1939. New York: Simon and Schuster. p. 109. ISBN 978-0-671-22625-1." 14 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  14. "Subtelny, Orest (2000). "Twentieth Century Ukraine: The Ukrainian Revolution: Petlura's alliance with Poland". Ukraine: A History. Toronto: University of Toronto Press. pp. 375. ISBN 978-0-8020-8390-6". 7 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  15. ""On collision course". Militera. Retrieved 8 September 2018". 27 Temmuz 2003 tarihinde kaynağından arşivlendi.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.