Veriko Ancaparidze
Veriko (Vera İvlianovna) Ancaparidze (Gürcüce: ვერიკო ანჯაფარიძე, 6 Ekim [E.U. 23 Eylül] 1897 Kutaisi – 1987 Tiflis) Gürcü sahne ve sinema oyuncusu.
Veriko Ancaparidze | |
---|---|
Kendi dilinde ismi | Vera Ancaparidze |
Doğum |
6 Ekim 1897 Kutaisi, Rus İmparatorluğu |
Ölüm |
31 Ocak 1987 (89 yaşında) Tiflis, Gürcistan Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti |
Defin yeri | Mtatsminda panteon |
Milliyet | Gürcü |
Vatandaşlık | Sovyetler Birliği |
Meslek | Oyuncu, tiyatro yönetmeni |
Etkin yıllar | 1918-1984 |
Evlilik | Mikhail Çiaureli |
Çocuk(lar) | Sopiko Çiaureli |
Hayatı
1920'de Tiflis'teki Şota Rustaveli Devlet Tiyatrosu'nda oyunculuğa başlayan Veriko Ancaparidze, 1927'de Kote Marcanişvili Tiyatrosu'nda oynamaya başladı. Kariyerine daha sonra sanat yönetmeni olarak devam etti.[1] Ayrıca Şota Rustaveli Tiflis Tiyatro Enstitüsü'nde öğretmenlik yapıyordu.[2]
Ödüller
Veriko Ancaparidze, 1943, 1946 ve 1952'de Stalin Ödülü'ne layık görüldü. Sırasıyla 1950 ve 1979'da SSCB Halk Sanatçısı ve Sosyalist Emek Kahramanı unvanını aldı.[1]
Yönetmen Miheil Çiaureli'nin eşi ve oyuncu Sopiko Çiaureli'nin annesiydi. Ancaparidze, Mtatsminda Pantheon'da gömülüdür.
Filmografi
Bu liste tam bir liste değildir ve göreceli olarak önemli eserlerini içermektedir.
- Saba (1929), Maro olarak
- Giorgi Saakadze (1942), Rusudan olarak
- Keto and Kote (1948), prenses olarak
- The Fall of Berlin (1950), Hans'ın annesi olarak
- Don't Grieve (1969), Kalantadze annesi olarak
- The Legend of Suram Fortress (1985), eski bir falcı olarak
- Monanieba (1987), gezgin olarak
Kaynakça
- Veriko Ancaparidze (Rusça). Great Soviet Encyclopedia. 1969. 11 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ekim 2020.
- "Верико Ивлиановна Анджапаридзе". 20 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ekim 2020.