William Henry Leonard Poe

William Henry Leonard Poe, adının genellikle kullanılan haliyle Henry Poe (30 Ocak 1807 - 1 Ağustos 1831), denizci, amatör şair ve Edgar Allan Poe'nun ağabeyidir.

William Henry Leonard Poe
Doğum 30 Ocak 1807(1807-01-30)
Boston, Massachusetts
Ölüm 1 Ağustos 1831 (24 yaşında)
Baltimore, Maryland
Meslek Denizci
Kâtip
Amatör şair

Anne babalarının ölümünden sonra Poe kardeşler ayrıldı: Henry aileyle birlikte Baltimore, Maryland'de kalırken, Edgar ve Rosalie'ye Richmond, Virjinya'da iki ayrı aile tarafından bakıldı. 20 yaşından önce Henry deniz yoluyla dünyayı dolaştı, daha sonra ise Baltimore'a döndü ve bir şair ve yazar olarak eserlerini yayımlatmaya başladı. Eserlerinden biri olan "The Pirate", kardeşinin Richmond'da Sarah Elmira Royster ile yaşadığı ilişkinin kurgusal bir anlatımıdır. Henry 1831'de yirmi dört yaşında veremden öldü.

Henry Poe, kardeşinin yaşamı ve eserleri açısından bir ilham kaynağıydı ve ikisinin yazım tarzları birbirine benziyordu. Edgar Allan Poe bir süre, Henry'nin adından esinlendiği "Henri Le Rennet" takma adını kullandı. Edgar'ın Henry'den ilhamla yazdıkları arasında Nantucketlı Arthur Gordon Pym'in Öyküsü romanındaki bir karakter ile "Lenore" şiirine adını veren karakter de vardır.

Biyografisi
Poe ve Clemm aile ağacı

Sonraları Henry adını kullanacak olan[1] William Henry Leonard, o sırada turnede olan aktörler Eliza Poe and David Poe, Jr.'ın çocuğu olarak, anne babasının topluluğu Boston’da sahneye çıkmaya başladıktan dört ay sonra, 30 Ocak 1807 civarında doğdu.[2] İkinci oğulları Edgar 19 Ocak 1809'da, kızları Rosalie ise Aralık 1810'da dünyaya geldi.[3] Ancak David Poe Temmuz 1809'dan önce aileyi terk etti ve ortadan kayboluşuyla ilgili çok az şey bilinmektedir. 11 Aralık 1811'de Norfolk, Virginia'da ölmüş olabilir.[4] Eliza Poe üç çocuğunu öksüz bırakarak, 8 Aralık 1811'de veremden öldü.[5]

Annesinin hastalığı sırasında Henry'ye bir süre babaannesi ile dedesi baktı.[6] Bu sırada Edgar ile Rosalie’nin bakımını ise anne babalarının aktör arkadaşları Bay ve Bayan Luke Usher üstlendi.[7] Eliza öldüğü sırada çocukları yüksek olasılıkla yanındaydı.[8] Henry şiirlerinden birinde annesinin kendilerine "son... uzun elvedasını" ve kendisini hatırlamaları için saçından bir bukleyi vermesini betimler.[8] Eliza'nın ölümünden sonra üç çocuk birbirinden ayrıldı. Henry Baltimore, Maryland'deki babaanne ve dedesinin yanına dönerken, Edgar koruyucu ailesi olan Richmond'dan Allanlar ile birlikte yaşadı. Rosalie ise yine Richmond'dan Mackenzieler tarafından evlat edinildi.[9]

Henry'yi babaannesi ile dedesi Elizabeth Cairnes Poe ve David Poe, Sr. büyüttü.[10] David Poe, Sr. Amerikan Devrimi'nde levazım subayı olarak görev yapmış ve askerlerin giyimi için harcadığı $500 dahil olmak üzere, kimi gereksinimlerini kendi cebinden karşılamıştı. Bu bağlılığı sayesinde Marquis de Lafayette'in saygısını kazanmış ve onunla arkadaş olmuş[11] ayrıca kendisine fahri 'General' unvanı verilmişti.[12] David Poe, Sr. 1816'da öldü[13] Eşi Elizabeth Cairnes Poe ise hasta ve yatalak olmasına karşın,[14] torunundan daha sonra, 7 Temmuz 1835'de öldü.[15]

Henry büyüdükleri dönemde kardeşi Edgar'la ara ara mektupla haberleşti, hatta 1820'lerde Edgar'ı Richmond'da bir defa ziyaret etti.[10] Edgar burada ağabeyini, çocukluk aşkı Sarah Elmira Royster ile tanıştırdı.[16] Ayrıca Edgar'ın koruyucu babası John Allan da Henry ile haberleşti. 1 Kasım 1824 tarihli bir mektupta Allan, Edgar'ın Henry'ye mektup yazmakta ağır kalması nedeniyle özür dilerken, ondan "yapacak başka bir şeyi de yok, hiçbir şey yapmıyor... Çocuk bize karşı bir sevgi kıvılcımı, kendisine bakmam ve gösterdiğim sevecenliğe karşılık bir parça olsun minnet beslemiyor." sözleriyle şikâyet etti.[17]

Henry yirmi yaşına gelmeden, Güney Amerika'da ve başka bir yerde USS Macedonian gemisinde görev yaptı. [18] Macedonian fırkateyni mürettebatının bir üyesi olarak Batı Hint adaları, Akdeniz ve Rusya’ya da gitti. 1827'de Baltimore'a dönerek, babaannesi, halası Maria Clemm ve kuzenleri Henry Clemm ve Virginia Clemm ile birlikte yaşamaya başladı.[1] Bu dönemde Henry, "benzersiz kişisel güzelliğe sahip" ve "zayıf, çelimsiz ve koyu renkte ifadesiz gözleri olan genç adam" sözleriyle tarif edildi.[19]

Eserleri

Henry Baltimore'da bir hukuk bürosunda çalışırken yazarlığa merak sardı. Yörede yaşayan genç kadınların albümlerine Lord Byron'dan esinlenerek dizeler yazdı ve ezberinden şiirler okudu.[20] Baltimore'un North American, or, Weekly Journal of Politics, Science, and Literature yayını, 19 Mayıs 1827 tarihli sayısında Henry'nin, hayal dünyası ile gerçeklik arasındaki farka ilişkin bir ağıt olan "Dreams" (Hayaller) şiirine yer verdi.[21] Aynı yayının 27 Ekim tarihli sayısında ise, Henry'nin kardeşinin Royster ile ilişkisini kurgulaştırdığı kısa hikâyesi "The Pirate" (Korsan) yer aldı.[1] Ana karakterin adı olan Edgar Leonard iki kardeşin adlarının bir kombinasyonudur; onun peşinde koştuğu kadının adı olan Rosalie ise kız kardeşlerinin adıdır. Hikâyede Edgar Leonard, "Anne babamı küçük yaşta kaybettim... bakımımı üstlenmek akrabalarıma kaldı." ifadelerini kullanır.[22]

Henry'nin şiirlerinden "Original", Edgar'ın ilk dönem şiirlerinden Tamerlane ve Diğer Şiirler'de yer alan ve günümüzde "The Happiest Day, The Happiest Hour" (En Mutlu Gün, En Mutlu Saat) adıyla bilinen şiiriyle neredeyse aynıdır.[22] Bu şiir ile "Dreams" yüksek olasılıkla Edgar'a ait olup, yanlışlıkla Henry’ye atfedilmiştir.[23] Edgar "The Happiest Day, The Happiest Hour"u orduda görev yaparken yazmıştı. Şiiri Henry’ye yollamış, o da şiirin North American'ın 15 Eylül 1827 tarihli sayısında yayımlanmasını sağlamış ve basımda Henry'nin adı da yer almıştı.[24]

Henry'nin yayımladığı bir başka şiir ise, John Allan'ın kız kardeşi Rosalie Poe'nun evlilik dışı bir ilişki sonucu doğduğuna dair ithamını ele aldığı "Lines on a Pocket Book"tur.[23] Henry'nin şiirlerinde genellikle melankoli ve umutsuzluk temaları ile ölen ve bir araya gelme hayali kuran sevdiklerini geride bırakan kadınlara rastlanır. Çoğu Poe'nun erken dönem eserlerine benzer, bu nedenle ortak çalışmalarının ürünü olabilir.[25] Henry'nin yazarlık kariyeri, 1827'de North American Review yayınının durmasıyla sona erdi.[23]

Ölümü
Westminster Hall and Burying Ground’da David Poe, Sr. ve William Henry Leonard Poe'nun gömülü olduğu Poe aile arazisinde bulunan mezar taşı

Çok içen biri ve muhtemelen alkolik olan Henry,[26] 1 Ağustos 1831'de[10] Baltimore'da, yüksek olasılıkla kardeşi Edgar'la paylaştığı odada, hatta kardeşiyle paylaştığı yatakta, veremden öldü.[27] Yirmi dört yaşındaydı.[25] Henry kardeşinin de yıllar sonra gömüleceği, şu anki adıyla Westminster Hall and Burying Ground'a defnedildi.[28] Henry'nin adı, ölüm ilanında yanlışlıkla "W. H. Hope" şeklinde yazıldı.[29]

Etkisi

Edgar Allan Poe ağabeyiyle çok yakındı. Bu konuda şunları yazmıştı: "İki erkek kardeş arasındaki bağdan daha yakını yoktur — bu birbirlerine olan sevgilerinden çok, ikisi de aynı ebeveyni sevdikleri için böyledir."[30] Edgar zaman zaman ağabeyinin adının Fransızca versiyonu olan "Henri Le Rennet"yi takma ad olarak kullandı. Bunun yanında Henry'nin yaptığı yolculuklardan da etkilenerek, çoğu kez onun yurt dışında geçen bazı hikâyelerini kendi hayat hikâyesine katarak anlattı.[18] Edgar'ın romanı Nantucketlı Arthur Gordon Pym'in Öyküsü'ndeki (1838) August Barnard karakteri, özellikle de karakterin deniz aşırı yolculukları ve içki içmesi, Henry'den esinlenmiş gibi görünür.[31] Poe'nun ağabeyinin adını "Lenore" şiirine adını veren karaktere aktarmış olması da muhtemeldir.[32]

Kaynakça

Özel
  1. Sova 2001, s. 193.
  2. Silverman 1991, s. 5.
  3. Silverman 1991, s. 6-7.
  4. Meyers 1992, s. 5-6.
  5. Sova 2001, s. 192.
  6. Stashower 2006, s. 35.
  7. Meyers 1992, s. 6.
  8. Silverman 1991, s. 8.
  9. Meyers 1992, s. 7.
  10. Meyers 1992, s. 61.
  11. Silverman 1991, s. 25.
  12. Meyers 1992, s. 2.
  13. Sova 2001, s. 191.
  14. Meyers 1992, s. 60.
  15. Quinn 1941, s. 218.
  16. Silverman 1991, s. 30.
  17. Meyers 1992, s. 19-20.
  18. Silverman 1991, s. 37.
  19. Silverman 1991, s. 82–83.
  20. Silverman 1991, s. 83.
  21. Sova 2001, s. 73.
  22. Silverman 1991, s. 84.
  23. Poe 2008, s. 52.
  24. Sova 2001, s. 103–104.
  25. Silverman 1991, s. 85.
  26. Silverman 1991, s. 125.
  27. Kopley & Hayes 2002, s. 195.
  28. "Edgar Allan Poe in Baltimore". Edgar Allan Poe Society of Baltimore. 11 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Haziran 2017.
  29. Allen 1934, s. 260.
  30. Kopley & Hayes 2002, s. 194.
  31. Silverman 1991, s. 135.
  32. Silverman 1991, s. 202-203.

Genel
  • Allen, Hervey. Israfel: The Life and Times of Edgar Allan Poe. New York: Farrar & Rinehart, Inc., 1934.
  • Kopley, Richard and Hayes, Kevin J. "Two verse masterworks: 'The Raven' and 'Ulalume'", The Cambridge Companion to Edgar Allan Poe. New York: Cambridge University Press, 2002. ISBN 0-521-79727-6.
  • Meyers, Jeffrey. Edgar Allan Poe: His Life and Legacy. New York: Cooper Square Press, 1992. ISBN 0-8154-1038-7.
  • Quinn, Arthur Hobson. Edgar Allan Poe: A Critical Biography. New York: Appleton-Century-Crofts, Inc., 1941. ISBN 0-8018-5730-9.
  • Poe, Harry Lee. Edgar Allan Poe: An Illustrated Companion to His Tell-Tale Stories. New York: Metro Books, 2008. ISBN 978-1-4351-0469-3.
  • Silverman, Kenneth. Edgar A. Poe: Mournful and Never-ending Remembrance. New York: Harper Perennial, 1991. ISBN 0-06-092331-8.
  • Sova, Dawn B. Edgar Allan Poe: A to Z. New York: Checkmark Books, 2001. ISBN 0-8160-4161-X.
  • Stashower, Daniel. The Beautiful Cigar Girl: Mary Rogers, Edgar Allan Poe, and the Invention of Murder. New York: Dutton, 2006. ISBN 0-525-94981-X.

Ayrıca bakınız
  • Allen, Hervey and Thomas Ollive Mabbot. Poe's Brother. New York: George H. Doran Company, 1926.
  • Brenner, Rica. 12 American Poets Before 1900. Freeport: Harcourt, 1933.
  • Thomas, Dwight. and David K. Jackson. The Poe Log. Boston: G.K. Hall & Co, 1987.
  • Wood, Clement. The Poets of America. New York: E.P. Dutton & Co, 1925.

Dış bağlantılar
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.