Zhonghua minzu

Zhonghua minzu (Basitleştirilmiş Çince: 中华民族; Geleneksel Çince: 中華民族; pinyin: Zhōnghuá mínzú), "Çin Ulusu"[1][2] ya da "Çin ırkları" anlamına gelir, Çin'de çağdaş ulus inşası ve ırk tarihiyle iç içe geçmiş önemli bir siyasi terimdir.[3][4]

Zhonghua Minzu tasvirleri
Erken Cumhuriyet döneminde beş ırk birliğini simgeleyen beş renkten oluşan Çin ulusal bayrağı.
Pekin'de Çin'deki 56 etnik grubu gösteren bir duvar.

1980'lerin sonlarından beri Çin Halk Cumhuriyeti'nin uluslar ve azınlıklar politikasındaki en temel değişim, "Çin halkı" (Çince: 中国人民; pinyin: Zhōngguó rénmín) teriminin yerine "Çin etnisiteleri" (Zhonghua minzu) teriminin kullanılmasıdır.[4] Bu, çeşitli uluslara ait insanlardan oluşan komünist devletlikten tek bir uyrukluğa dayalı çok etnisiteli bir devletliğe doğru bir kaymayı işaretler.[4]

Erken Cumhuriyet (1912-17) ve Milliyetçi (1928-49) dönemleri sırasında Zhonghua minzu terimi Han Çinlileri ile Han olmayan dört ana etnik grubu kapsadı: Man (Mançular), Meng (Moğollar), Hui (kuzeybatıda Çin'deki İslam'a mensup etnik gruplar) ve Zang (Tibetliler).[5][6] Bu, Sun Yat-sen ile milliyetçi Kuomintang partisinin savunduğu beş ırklı cumhuriyet (Çince: 五族共和; pinyin: Wǔzú gònghé) kavramıdır. Mao'nun ölümü sonrasındaki komünizm döneminde Zhonghua minzu terimi, nüfusunun çoğunluğunu oluşturan Han Çinlilerini Çin'deki 55 diğer etnik gruplarla büyük bir "Çin ailesi" olarak beraber getirmek amacıyla tekrar kullanıma girdi.[1][3]

Ayrıca bakınız

Kaynakça
  1. Dan Landis; Rosita D. Albert (14 Şubat 2012). Handbook of Ethnic Conflict: International Perspectives. Springer. ss. 182-. ISBN 978-1461404477. 3 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Eylül 2017.
  2. Zhao, Suisheng (2000). "Chinese Nationalism and Its International Orientations". Political Science Quarterly. 115 (1). ss. 1-33. doi:10.2307/2658031.
  3. Alan Lawrance (2004). China Since 1919: Revolution and Reform: a Sourcebook. Psychology Press. ss. 252-. ISBN 978-0-415-25141-9. 26 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Eylül 2017.
  4. Donald Bloxham; A. Dirk Moses (15 Nisan 2010). The Oxford Handbook of Genocide Studies. Oxford University Press. ss. 150-. ISBN 978-0-19-161361-6. 27 Haziran 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Eylül 2017.
  5. Fitzgerald, John (Ocak 1995). "The Nationaless State: The Search for a Nation in Modern Chinese Nationalism". The Australian Journal of Chinese Affairs, 33. s. 75. doi:10.2307/2950089. ISSN 0156-7365. Erişim tarihi: 22 Şubat 2013.
  6. Susan Debra Blum; Lionel M. Jensen (2002). China Off Center: Mapping the Margins of the Middle Kingdom. University of Hawaii Press. ss. 170-. ISBN 978-0-8248-2577-5. 15 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Eylül 2017.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.