Çakal Harekâtı
Çakal Harekâtı ( Sırp Hırvatçası Операција Чагаљ ) ayrıca Haziran Şafakları Hârekati (Operacija Lipanjske zore Операција Липањске зоре) olarak da bilinen kombine Hırvat Ordusu (HV) ve Hırvat Savunma Konseyi Ordusu (HVO) tarafından Sırp Cumhuriyeti Ordusuna (VRS) karşı Bosna Savaşı sırasında yapılan bir stratejik taarruz manevrasıydı. Bu saldırı 7 – 26 Haziran 1992 tarihleri arasında gerçekleşti. Hırvatlıların 1992 yılında Yugoslav Halk Ordusundan (JNA) oluşturulan Bosnalı Sırp ordusuna Bosna-Hersek sınırları içinde yaptığı bir engelleyici saldırıdı. HV Nisan ve Mayıs 1992'da Yugoslavların yaptığı birimlerinden oluşan VRS'ye yönelik bir Hırvat önleyici grevdi. HV, JNA’nın Nisan ve Mayıs 1992’deki saldırı operasyonlarının, Kupres’in ve Mostar’ın güneyinde bulunan Neretva Nehri vadisinin çoğunun yakalanmasına neden olarak, Hırvatistan’ın Ploče Limanı’nın ve muhtemelen Split’in yakalanmasını veya tehdit edilmesini hedeflediğine karar verdi. Bu tehdide karşı koymak için, Hırvat liderliği Genel Janko Bobetko komutasındaki HV'yi, Çakal Operasyonunun gerçekleştirileceği alan dahil "Güney Cephesi" ne yerleştirdi.
Çakal Harekâti | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Bosna Savaşı ve Hırvatistan Savaşı | |||||||
Bosna-Hersek'de Mostar, Stolaç ve Čapljina'nın | |||||||
| |||||||
Taraflar | |||||||
Hırvatistan Hersek-Bosna | Sırp Cumhuriyeti | ||||||
Komutanlar ve liderler | |||||||
Janko Bobetko | Radovan Grubač |
Arka plan
Ağustos 1990’da , Hırvatistan’ın Knin kentinin çevresindeki Dalmaçyalı hinterlanda,[1] Lika, Kordun ve Banovina'nın bazı bölgelerinde, ve doğu Hırvatistan’da Sırp nüfusun yoğun olduğu kısımlarında bir Sırp isyanı çıktı.[2] Bu bölgeler daha sonra Sırp Krajina Cumhuriyeti (RSK) olarak adlandırıldı. Sırbistan tarafından desteklenen RSK,[3] Sırbistan ile bütünleşme niyetini ilan etti ve Hırvatistan Hükûmeti tarafından bir isyan olarak kınandı.[4] Gerginlikler arttı ve Mart 1991'de Hırvatistan Bağımsızlık Savaşı başlamışdı.[5] Yugoslavya'nın dağılmasıyla birlikte, 1991 yılının Haziran ayında Hırvatistan üç aylık bir moratoryumun ardından 8 Ekim'te[6] resmi olan bağımsızlığını ilan etti.[7][8] RSK daha sonra Hırvat sivillere karşı etnik temizlik kampanyası başlattı ve Sırp vatandaşlarının çoğu 1993'un başlarında kovuldu.[9][10]
Yugoslav Halk Ordusu'nun (JNA) RSK'ye desteği artmasından ve Hırvat Polisin durumla başa çıkamamasından dolayı 1991 yılının Mayıs ayında kurulan Hırvat Ulusal Muhafızları (ZNG), daha sonra Kasım ayında Hırvat Ordusu (HV) olarak yeniden adlandırıldı.[11] Eylül ayında Birleşmiş Milletler tarafından başlatılan bir silah ambargosundan dolayı Hırvatistan ordusunun kurulması engellendi.[12] 1991 yılının son aylarında savaşın en şiddetli mücadeleleri yaşandı: Kışla Muharebesi,[13] Dubrovnik Kuşatması,[14] ve Vukovar Muharebesi .[15]
Ocak 1992'de Saraybosna Anlaşması Hırvatistan, JNA ve BM temsilcileri tarafından imzalandı ve ateşkes ilan edildi.[16] Bir dizi başarısız ateşkes ardından, anlaşmayı denetlemek ve sürdürmek için Birleşmiş Milletler Koruma Gücü (UNPROFOR) Hırvatistan'a gönderildi.[17] Çatışma büyük ölçüde yerleşik konumlara geçti ve JNA kısa süre sonra Hırvatistan'dan yeni bir çatışmanın öngörülduğu Bosna-Hersek'e çekildi.[16]
Kaynakça
- The New York Times 19 August 1990
- ICTY 12 June 2007
- Thompson 2012
- The New York Times 2 April 1991
- The New York Times 3 March 1991
- Narodne novine 8 October 1991
- The New York Times 26 June 1991
- The New York Times 29 June 1991
- Department of State 31 January 1994
- ECOSOC 17 November 1993
- EECIS 1999
- The Independent 10 October 1992
- The New York Times 24 September 1991
- Bjelajac & Žunec 2009
- The New York Times 18 November 1991
- The New York Times 3 January 1992
- Los Angeles Times 29 January 1992