Adrastea (uydu)
Adrastea veya Jüpiter XV, Jüpiter'in uzaklık bakımından ikinci, büyüklük bakımından dördüncü büyük uydusudur. Voyager 2 tarafından 1979 yılında fotoğraflanmıştır. Adını Yunan mitolojisi karakteri Adrastea'dan almıştır.
Galileo uzay aracı tarafından elde edilen Adrastea fotoğrafı. | |
Keşif | |
---|---|
Keşfeden |
|
Keşif tarihi | 8 Temmuz 1979 |
Adlandırmalar | |
Sıfatlar | Adrastean |
Yörünge özellikleri | |
Ortalama yarıçap | 000 km 129[1][2] |
Dış merkezlik | 0.0015[1][2] |
26 g 0.298 (7 s, 9,5 dk)[1][2] | |
Ortalama yörünge hızı | 31,378 km/sn |
Eğiklik |
0,03° (Jüpiter ekvatoru)[1][2] |
Doğal uydusu | Jüpiter |
Fiziksel özellikler | |
Boyutlar | 20 × 16 × 14 km[3] |
Ortalama yarıçap | ±2.0 km 8.2[3] |
Hacim | km3 ≈ 2345 |
Kütle | ×1015 kg ≈ 2 |
Ortalama yoğunluk | 0,86 g/cm³ (varsayılan) |
m/sn² ≈ 0.002 (0,0004 g) | |
≈ 0,008 km/sn | |
eşzamanlı | |
sıfır[3] | |
Albedo | ±0.045 0.10[3] |
Sıcaklık | ≈ 122 K |
|
Kaynakça
- Evans, M. W.; Porco, C. C.; Hamilton, D. P. (Eylül 2002). "The Orbits of Metis and Adrastea: The Origin and Significance of their Inclinations". Bulletin of the American Astronomical Society. Cilt 34. s. 883. Bibcode:2002DPS....34.2403E.
- Burns, Joseph A.; Simonelli, Damon P.; Showalter, Mark R.; Hamilton, Douglas P.; Porco, Carolyn C.; Throop, Henry; Esposito, Larry W. (2004). "Jupiter's Ring-Moon System" (PDF). Bagenal, Fran; Dowling, Timothy E.; McKinnon, William B. (Edl.). Jupiter: The Planet, Satellites and Magnetosphere. Cambridge University Press. ss. 241-262. Bibcode:2004jpsm.book..241B. ISBN 978-0-521-81808-7.
- DOI:10.1006/icar.1998.5976 10.1006/icar.1998.5976
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.