Afşin (Abbâsî komutanı)

Afşin Abbasi Devleti hükümdarı halife Mutasım’ın baş komutanı. Asıl adı Hayder bin Kâvus olup, Afşin de denir.

Kişiliği

Doğum tarihi meçhuldur. Kendisi Uşrusana beylerinden olduğu bilinmektedir ve Afşın kelimesi özel bir ismi değil de Uşrusana beylerin sıfattır.[1] Kendisi İrani asıllıdır.[2][3][4][5] Abbasi hükümdarı Memun zamanında kendi isteğiyle Kelime-i Şehadet getirerek müslüman olmuş ve ordusuyle birlikte Abbasi hükümdarı Memun'un ordusuna katılmıştır. Afşın'ın gulam ordusuna "Türk Birliği" dendi ve bu ordu ölene kadar halifeye hep sadık kaldı. Afşın'ın ölümünden sonra bu ordu dağıldı.

Yaşamı

Abbasi hükümdarı Mutasım’ın Mısır ve Suriye valiliği sırasında birlikte bulundu ve birliğiyle Mısır'da patlak veren ayaklanmaları bastırdı. Afşın'ın en önemli askeri başarısı uzun zaman Azerbaycan'da sorun çıkaran Bâbek Ayaklanması'nı bastırmasıdır. Üç yıllık kanlı mücadelelerden ve savaşlardan sonra 837 yılında Hurremi Babek'i tutsak ederek Abbasi ili Samarra’ya getirdi ve bu başarısı Müslüman dünyasında büyük sevince neden oldu. 838 yılında hükümdar Mutasım’ın da katıldığı Amorium seferinde kendi ordusu Türk birliğine komuta eden Afşın bu seferin başarıya ulaşmasında önemli rol oynadı. Bâbek Ayaklanması'nı desteklemek üzere doğuya ilerleyen Doğu Roma ordusu Ankara yakınlarında Afşın'ın ordusu tarafından yenilgiye uğratıldı ve Ankara Arap İmparatorluğu'nun eline geçti.

Korkusuz savaşçılar olan Türk birliğinin yaptığı cesurca saldırı düşmanın bozulup kaçmasına neden olmuştu. Bütün bu başarıları rakipleri tarafından kıskanıldı. Çeşitli iftiralar ile hükümdarın gözünden düşürüldü ve hapse atıldı. Yapılan mahkemede suçsuz yere suçlandı. Bazı asileri kışkırttığı ve kendisinin müslüman olmadığı ileri sürüldü. Mahküm edilen Afşın hapishanede aç bırakılarak 841 yılında öldürüldü.

Ayrıca bakınız

Kaynakça

Özel

Kramers, J.H. "Usrūshana." Encyclopaedia of Islam. Edited by: P. Bearman , Th. Bianquis , C.E. Bosworth , E. van Donzel and W.P. Heinrichs. Brill, 2007
D. Pipes. Turks in Early Muslim Service — JTS, 1978, 2, 85—96. excerpt:"Although two classical sources claim him a Turk, he came from Farghana, an Iranian cultural region and was not usually considered Turkish"
Lewis,Bernard. "The Political Language of Islam", Published by University of Chicago Press, 1991. Auszug von S. 482: "Babak's Iranianizing Rebellion in Azerbaijan gave occasion for sentiments at the capital to harden against men who were sympathetic to the more explicitly Iranian tradition. Victor (837) over Babak was al-Afshin, who was the hereditary Persian ruler of a district beyond the Oxus, but also a masterful general for the caliph.
Mottahedeh, Roy, "The Abbassid Caliphate in Iran", Cambridge History of Iran, IV, ed. R.N. Frye, 57-89
Edward G. Brown, A Literary History of Persia: From the Earliest Times Until Firdawsi", New York, Scribner's, 1902.

Genel

Bosworth, C.E., (Ed.) (1987). The History of al-Ṭabarī, Volume 32: The Reunification of the ʿAbbāsid Caliphate: The Caliphate of al-Maʾmūn, A.D. 813–33/A.H. 198–213. SUNY series in Near Eastern studies. (İngilizce). Albany, New York: State University of New York Press. ISBN 978-0-88706-058-8.
Bury, John Bagnell (1912). A History of the Eastern Roman Empire from the Fall of Irene to the Accession of Basil I (A.D. 802–867). Londra: Macmillan and Company.
Haldon, John (2001). The Byzantine Wars: Battles and Campaigns of the Byzantine Era. Stroud, Gloucestershire: Tempus. ISBN 0-7524-1795-9. 17 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2019.
Treadgold, Warren (1988). The Byzantine Revival, 780–842 (İngilizce). Stanford, Kaliforniya: Stanford University Press. ISBN 978-0-8047-1462-4.
Treadgold, Warren (1997). A History of the Byzantine State and Society (İngilizce). Stanford, Kaliforniya: Stanford University Press. ISBN 0-8047-2630-2.
Vasilyev, A. A. (1935). Byzance et les Arabes, Tome I: La Dynastie d'Amorium (820–867) (Fransızca). French ed.: Henri Grégoire, Marius Canard. Brüksel: Éditions de l'Institut de Philologie et d'Histoire Orientales.
Whittow, Mark (1996). The Making of Byzantium, 600–1025. Berkeley and Los Angeles: University of California Press. ISBN 0-520-20496-4. 18 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2019.
C. E. Bosworth,"Afshin", Encyclopedia Iranica
John Bagot Glubb, The Empire of the Arabs, Hodder and Stoughton, London, 1963
E. de la Vaissière, Samarcande et Samarra. Elites d'Asie centrale dans l'empire Abbasside, Peeters, 2007

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Kramers, J.H. "Usrūshana." Encyclopaedia of Islam. Edited by: P. Bearman , Th. Bianquis , C.E. Bosworth , E. van Donzel and W.P. Heinrichs. Brill, 2007

[2] D. Pipes. Turks in Early Muslim Service — JTS, 1978, 2, 85—96. excerpt:"Although two classical sources claim him a Turk, he came from Farghana, an Iranian cultural region and was not usually considered Turkish"

[3] Lewis,Bernard. "The Political Language of Islam", Published by University of Chicago Press, 1991. Auszug von S. 482: "Babak's Iranianizing Rebellion in Azerbaijan gave occasion for sentiments at the capital to harden against men who were sympathetic to the more explicitly Iranian tradition. Victor (837) over Babak was al-Afshin, who was the hereditary Persian ruler of a district beyond the Oxus, but also a masterful general for the caliph.

[4] Mottahedeh, Roy, "The Abbassid Caliphate in Iran", Cambridge History of Iran, IV, ed. R.N. Frye, 57-89

[5] Edward G. Brown, A Literary History of Persia: From the Earliest Times Until Firdawsi", New York, Scribner's, 1902.