Akhisar (torpido botu)

Aralık 1902'de sipariş edilen torpidobotun yapımına Ansaldo, Armstrong & Cie tarafından Cenova'da 1904'te başlandı. 25 Nisan 1904'te denize indirildi ve deniz denemeleri yapıldı. Haziran 1904'te İstanbul'da hizmete girdi. 11 Aralık 1915'te Silivri yakınlarında karaya oturdu ve İstanbul'a çekildi. 1916'da yeniden hizmete döndü. Ekim 1918'de hizmetten çıkartıldı, ancak Şubat 1919'da kaçakçılığa karşı kullanılmak üzere yeniden hizmete alındı. 1920'de yeniden hizmetten çıkartıldı. 1924-1925'te İstanbul Deniz Fabrikaları'nda yeniden donatıldı. 1925'te Türkiye Cumhuriyeti donanmasında yeniden hizmete alındı, 1935'te söküldü.

Akhisar inşa edilmesinin hemen ardından İstanbul'da
Tarihçe
Osmanlı İmparatorluğu
İsmi:	Akhisar
Adının geldiği yer veya kişi:	Akhisar
Sipariş:	Aralık 1902
İnşa eden:	Ansaldo, Armstrong & Cie, Sestri Ponente. Yarda numarası 131[1]
Kızağa konulması:	1904
Denize indirme:	25 Nisan 1904
Görevlendirme:	Haziran 1906, İstanbul
Hizmetten çıkışı:	Ekim 1918 (Şubat 1919-1920 arası kaçakçılıkla mücadele görevinde kullanılmak üzere tekrar hizmete alındı)
Tarihçe
Türkiye
İsmi:	Akhisar
Hizmet:	1925
Akıbet:	1935'te söküldü
Genel karakteristik
Sınıf ve tipi:	Akhisar sınıfı torpidobot
Deplasman:	165 t
Uzunluk:	51,0 m LoA
Genişlik:	5,7 m
Su çekimi:	1,4 m
İtme gücü:	2 adet 3 silindirli üçlü genleşmeli buhar motoru 2 lokomotif tipi kazan 2.400 indike beygir gücü
Hız:	24 deniz mili (denemeler) 14 deniz mili (1915)
Menzil:	60 ton kömür
Kişi kapasitesi:	4 subay, 26 denizci 1915: 39 Türk, 4 Alman
Silah donanımı:	1904: 2 x 37 mm seri ateşli Hotchkiss (250 mermi) 2 x 450 mm torpido tüpü (4 torpido) 1915: 1 x 47 mm seri ateşli Krupp (150 mermi) 2 x 37 mm seri ateşli WF (H) (250 mermi) 2 x 450 mm torpido tüpü (4 torpido)

Akhisar, Osmanlı Donanması'na ait torpido botu.

Kaynakça

Özel

1. Langensiepen & Güleryüz 1995, s. 155.

Genel

• Langensiepen, Bernd; Güleryüz, Ahmet (1995). The Ottoman Steam Navy 1828–1923 (İngilizce). Londra: Conway Maritime Press. ISBN 978-0-85177-610-1.