Alan desorpsiyonu

Alan desorpsiyonu (Field desorption-FD) bir tıraş bıçağı gibi keskin bir yüzeye sahip bir yayıcıya veya daha yaygın olarak bir filamana yüksek potansiyelli bir elektrik alanının uygulandığı kütle spektrometrisinde (MS) kullanılan bir iyon oluşturma yöntemidir.[1] Alan desorpsiyonu, analitin gaz halindeki moleküllerinin iyonlaşmasına neden olabilecek yüksek bir elektrik alanı ile sonuçlanır. FD tarafından üretilen kütle spektrumları çok az veya hiç parçalanmaya neden olmaz çünkü FD yumuşak bir iyonizasyon yöntemidir. Moleküler radikal katyonlar arasında genelde M+ ve daha az sıklıkla protonlanmış moleküller baskındır. Teknik ilk olarak 1969'da Beckey tarafından bildirildi.[2] Aynı zamanda uçucu olmayan ve termal olarak kararsız bileşikleri iyonize eden ilk iyonizasyon yöntemidir. FD' nin diğer iyonizasyon yöntemlerinden önemli bir farkı, bir numuneyi bombardıman etmek için birincil ışına ihtiyaç duymamasıdır.[3]

Solda emitör ve sağda kütle spektrometresi ile alan desorpsiyon iyonizasyonunun şeması

Kaynakça
  1. "Principles of Field Desorption Mass Spectrometry (Review)". Ion Formation from Organic Solids. Springer Series in Chemical Physics. 25. 1983. ss. 2-13. doi:10.1007/978-3-642-87148-1_1. ISBN 978-3-642-87150-4. ISSN 0172-6218.
  2. Beckey H.D. Field ionization mass spectrometry. Research/Development, 1969, 20(11), 26
  3. Fundamentals of Contemporary Mass Spectrometry - Dass - Wiley Online Library (İngilizce). 2007. doi:10.1002/0470118490. ISBN 9780470118498.

Konuyla ilgili yayınlar
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.