Arch Enemy

Arch Enemy, 1995 senesinde İsveç'in Halmstad kentinde kurulan melodik death metal grubudur.

Arch Enemy
Arch Enemy sahnede
Genel bilgiler
Başladığı yer İsveç
Tarzlar Melodik death metal, Thrash Metal
Etkin yıllar 1995 - günümüz
Resmî site Archenemy.net
Üyeler Alissa White-Gluz
Michael Amott
Jeff Loomis
Sharlee D'Angelo
Daniel Erlandsson
Eski üyeler Nick Cordle
Johan Liiva
Martin Bengtsson
Peter Wildoer
Michael San Pablo
Fredrik Åkesson
Christopher Amott
Angela Gossow

Hakkında

Carcass, Candlemass gibi metal dünyasını derinden etkilemiş iki grupta gitar çalmış olan Michael Amott, Carcass’ın dağılmasının ardından, 1995 yılında İsveç’in Halmstad şehrinde açtığı bir müzik marketi işletiyordu. Hatta o günlerde Soilwork’ün ilk albümünün çıkması için grubu müzik şirketleriyle tanıştırmışlığı ve bu sayede Soilwork’ün kariyerini başlatmışlığı dahi vardı. Bu sıralarda kendi adına bir grup kurmaya karar veren Mike, kısa sürede bir yıldızlar kadrosu oluşturdu ve ilk albüm hazırlıklarına başladı. İkinci gitarist olarak Armageddon gitaristi ve kardeşi olan Christopher Amott’u yanına alan Mike, bas gitarist olarak Witchery, Illwill ve Mercyful Fate’te de çalmış Sharlee d’Angelo’yu, davulcu olarak da Eucharist ve In Flames’te çalmış olan ve At The Gates davulcusu Adrian’ın da kardeşi olan Daniel Erlandsson’u gruba kattı. Vokalist eksikliğini ise o güne dek adı duyulmuş bir grupta yer almamış olan Johan Liiva ile doldurdu.

Bu yıldızlar kadrosuyla şirket bulmakta zorlanmayan Arch Enemy, Century Media Records ile anlaşarak 1996 yılında “Black Earth” albümünü piyasaya sürdü. Melodik ve bir o kadar da sert parçaların yer aldığı bu albüm, kısa sürede grubun adını duyurmasını sağladı. Albümde bir de Iron Maiden “Ides of March” cover’ı yer alıyordu. “Bury Me An Angel” parçasına çekilen klip ve uzak doğu turnesi ardından grup ikinci albümünün çalışmalarına başladı.

1998 yılında, ikinci albüm “Stigmata” piyasaya çıktı. Davulcu Daniel’in bazı sorunları dolayısıyla yer alamadığı bu albümde davullar, sonradan adını çok sağlam bir şekilde duyuracak olan Darkane’in davulcusu Peter Wildoer tarafından çalınıyordu. Aynı dönemlerde In Flames’in “Colony” albümünde davul teknisyenliği de yapan Wildoer, 2000'li yıllarda, kimi kesimlerce İsveç’in en iyi metal davulcusu olarak gösterilecekti.

“Stigmata” albümü, ilk albümün başarısını aşarak grubu özellikle Japonya’da çok sevilir hale getirdi. Grup, Avrupa dağıtımını yapan Century Media’nın ardından, Japonya dağıtımı için de Toy's Factory ile anlaştı. Grup “Stigmata” sonrası In Flames, Dark Tranquillity ve Children Of Bodom’un alt grubu olarak pek çok konser verdi. Albümün Japonya baskısında “Damnation’s Way” (Michael Amott’un en sevmediği Arch Enemy parçası) ve Chris Amott tarafından yazılan “Hydra” adlı kısa bir enstrumantal vardı.

Grup 1999 yılına gelindiğinde üretim hızını hiç kesmeden “Burning Bridges” albümünü yayınladı. Grup pek çok yıldızdan oluştuğundan ve promosyonu çok iyi yapıldığından, çıkardığı her albüm oldukça çok satıyordu. Bu nedenle de grup her sene bir albüm çıkarıyordu. “Burning Bridges”; ünlü Studio Fredman’da Fredrik Nordström ile kaydedildi. Albümde “Burning Bridges” parçasında konuk müzisyen olarak mellotron çalan ve yıllar sonra Opeth’in “Damnation” turnesinde de org çalarak gruba eşlik edecek olan Per Wiberg de vardı.

Bu albümde grup daha melodik, akılda kalıcı ve daha kolay anlaşılan parçalar yazmış, ancak her zamanki teknik öğeleri ve mükemmel sololarını da kullanmıştı. Japonya bonusu olarak da Europe cover’ı “Scream of Anger” yer alıyordu. Basında “müzisyenler grubu” olarak nitelenen grupta eleştirilen tek bir nokta vardı; o da vokalist Johan Liiva’ydı. Kimi eleştirmenler olayı “profesörlerin arasındaki bir stajyer” diye tanımlayıp, Liiva’nın vokal performansının grubun genel havasının çok altında olduğunu söylüyorlardı. Özellikle Stigmata albümünün kayıt dönemi sesi kısılan Liiva, bu albümde istediği performansı yansıtamamıştı. Tüm bu eleştiriler, Mike Amott’u da düşünmeye itti ve grup Johan Liiva ile yollarını ayırdı. Ayrılmanın ardından Johan Liiva: “Gruptan ayrıldığıma üzgünüm tabi ama hayatımda ilk kez böylesine büyük bir grupta yer almış olduğum için çok mutluyum. onlara başarılar dilerim.” diyordu.

Vokalist aramak için verilen arada grup “Burning Japan” adlı ilk konser albümünü piyasaya sürdü. 2000 yılında çıkan bu albümde grup, dünyada en çok sevildiği ülke olan Japonya’daki hayranlarına unutulmaz bir konser veriyordu. Grup, eline ulaşan vokalist adayı kayıtlarını dinleyerek bir süre yeni vokalistini bulmaya çalışırken, Almanya’dan gelen bir kaset, grubun tüm gündemini değiştiriyordu.

“Kaydı dinledikten sonra, şarkı söyleyen kişinin isminin Angela olduğunu gördüm. Kayıttaki vokalist bir kadındı, inanamadım. Bir kez daha dinledim ve ardından gruptaki diğer çocukları çağırıp onlara da dinlettim.” diyordu Mike Amott. Tüm grubu şok eden bu sesin sahibi, Alman bayan vokalist Angela Gossow’du. O sıralarda birkaç ufak grupta vokalistlik ve internetteki bazı metal sitelerinde editörlük yapan Angela, öylesine yolladığı kaydın ardından, hemen İsveç’e davet edildi ve birkaç prova sonrası grubun resmi üyesi oldu.

Grup yeni vokalistine kavuştuktan hemen sonra, 2002 yılında “Wages of Sin” albümüne imza attı. Aslında 2000 yılında tamamlanmış olan albüm, vokalist arayışı nedeniyle 2002’de piyasaya sürülebildi. Grup bu albümde de Studio Fredman’ı kullanırken, albümün miksajını dünyaca ünlü yapımcı Andy Sneap yapıyordu. Opeth ve Nevermore ile de pek çok başarılı albüm yaratan Sneap, “Wages of Sin” albümünü kusursuz bir ses kalitesine ve harika düzenlenmiş parçalarla dolu bir başyapıta dönüştürüyordu.

Grup Angela Gossow hamlesiyle adını büyük bir hızla duyurmaya başladı. Metal dünyasında sayılı olan kadın vokalistler, her daim metal basınının ilgisini çekmiştir. Aynı durum Angela’da da yaşandı ve Angela, birbiri ardına pek çok önemli müzik dergisinde kapak oldu ve bu sayede grup büyük bir reklam yaptı.

Albüm Japonya’da piyasaya çıktığı ilk hafta 22.000 satarak bir metal albümü için ulaşılması güç bir başarı elde etti. “Ravenous” parçasına klip de çekilen albümde özellikle Angela; pek çok müzik severin aklını başından alan vokaliyle, brutal vokal yapan binlerce erkeği gölgede bırakıyor, bir kadından çıkabileceğine inanılamayan harika bir performans sergiliyor, hatta pek çok Arch Enemy fanını da kendine aşık ediyordu.

Grup daha sonra cover ve bonus parçalarının yer aldığı “Rare & Unreleased” adlı CD’yi de katarak, çift CD'li bir “Wages of Sin” albümünü piyasaya sürdü. Bu ek CD içinde Judas Priest’ten “Starbreaker”, Iron Maiden’dan “Aces High”, Europe’dan “Scream Of Anger” coverlarının yanı sıra, “Lament of a Mortal Soul”, “Diva Satanica”, “Fields of Desolation’99”, “Damnation’s Way” ve “Hydra” gibi bonus parçaları ve “Ravenous” videosu da yer alıyordu. Bu sıralarda Japon Caparison firması, grubun gitaristlerinden Christopher’ın imzalı gitar serisini üretmeye başladı.

2003 yılına gelindiğinde, Amerika’yı, Uzak Doğu’yu ve Avrupa’yı defalarca turlayan grubun beşinci stüdyo albümü “Anthems of Rebellion” piyasaya çıkıyor ve çıktığı ilk hafta Century Media Records tarihinin en hızlı satan albümü haline geliyordu. Albümün kapak tasarımını, bir önceki albümde olduğu gibi Dark Tranquillity’den Niklas Sundin yapıyordu. Prodüktörlüğünü yine Andy Sneap’in yaptığı albümden “We Will Rise” parçasına da klip çekiliyordu. Digi-pack versiyonunda bonus bir DVD yer alıyor ve bu DVD’de, “Wages of Sin” turnesinde kaydedilen üç parçanın konser görüntüleri ve albümdeki üç parçanın da Dolby Digital 5.1 mix versiyonları yer alıyordu.

Tüm dünyada oldukça başarılı bir satış grafiği yakalayan grup bu albüm sonrası Amerika, Avrupa ve Japonya’da pek çok konser verdi. Amerika’da “Dance of Death” turnesindeki Iron Maiden’ın alt grubu olarak turlayan ve ardından Avrupa’da da “Enemies of Reality” albümünün turnesindeki Nevermore ve “Death Cult Armageddon” albümünü tanıtan Dimmu Borgir ile turlayan Arch Enemy, 2003’ün tümünü ve 2004’ün de büyük bir kısmını yollarda geçirdi. 2004'te "Dead Eyes See No Future", 2005'te "Doomsday Machine" albümlerine imza attı. Arch Enemy'nin yedinci albümü olan “Rise of the Tyrant” ise Eylül 2007'de yayınlandı. Grup bu albümüyle halen “saf metal” yapan ender teknik gruplar arasında bulunmaktadır. Albüm satış rakamları göz önünde bulundurulduğunda, Arch Enemy Japonya’da en çok satan metal grubudur ve grup her Japonya turnesinde adeta krallar gibi karşılanmakta ve aşırı bir ilgi görmektedir.

Kariyerinde neredeyse on yılı dolduracak olan Arch Enemy, şu an itibarıyla dünyanın en popüler ve en çok aranan metal grupları arasında yer alıyor. Özellikle kadın vokal avantajını çok iyi kullanarak geniş kitlelere ulaşan Arch Enemy; grup üyelerinin üstün müzisyenlikleri ve yılların deneyimi Amott kardeşlerin parça yazımındaki başarısı ile, daha uzun yıllar metal dünyasının en çok konuşulan ve dikkat çeken gruplarından olmaya devam edecek. Grup, 2009 yılı itibarıyla The Root Of All Evil isimli bir albüm hazırlığındadır, albüm 28 Eylül tarihinde Avrupa'da 6 Ekim'de Amerika'da piyasaya çıkacaktır. Albümde vokalist Angela Gossow katılmadan önce yapılmış şarkıların yeni düzenlemeleri yer alacaktır. 2012 yılında Christopher Amott gruptan ayrılmış ve yerine Nick Cordle geçmiştir. 2014 yılında yeni albüm hazırlığında olan Arch Enemy, Angela Gossow ile yollarını ayırmış ve yerine daha önce The Agonist'te solistlik yapmış olan Alissa White-Gluz gelmiştir. Kasım 2014'te Nick Cordle ile yollarını ayırmıştır. Yerine Nevermore'da lead gitaristlik yapmış olan ve Michael Amott ile daha önce çalışmış olan Jeff Loomis gelmiştir.

Grup üyeleri

Zaman çizelgesi

Albümleri
Stüdyo albümler
EP'ler
  • 2002: Burning Angel
  • 2004: Dead Eyes See No Future
  • 2007: Revolution Begins
Konser albümler
Toplama albümler
  • 2009: Manifesto of Arch Enemy
Konser videolar
  • 2006: Live Apocalypse
  • 2008: Tyrants of the Rising Sun

Dış bağlantılar
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.