Artah Muharebesi

Artah Muharebesi 1105 yılında Haçlılar ile Selçuklular arasında Antakya yakınlarında Artah'da gerçekleşen çatışmadır. Türklere Suriye Selçuklu meliki Rıdvan komuta ederken Haçlılara Antakya Prensliği naibi Tancred komuta ediyordu. Muharebe, Haçlıların zaferi ile sonuçlanmış ve Haçlıların Halep'i tehdit etmeye başlamışlardır.

Artah Muharebesi
Birinci Haçlı Seferi
Tarih20 Nisan 1105
Bölge
Artah, kuzey Suriye
(günümüzde Reyhanlı, Türkiye)
Sonuç Haçlıların zaferi
Taraflar
Antakya Prensliği Halep Selçukluları
Komutanlar ve liderler
Tancred Suriye Selçuklu meliki Rıdvan
General Sabawa
Güçler

10,000

1,000 süvari
9,000 piyade

7,000+

Bilinmeyen süvari
7,000 piyade
Kayıplar
Bilinmiyor Neredeyse tüm piyade gücü öldürüldü

Arka Plan

1104'te Harran Muharebesi'nde Haçlıların ağır yenilgisinden sonra, Orontes Nehri'nin doğusundaki Antakya'nın kaleleri terk edildi.[1] Ek Haçlı takviyeleri almak için I. Boemondo Avrupa'ya gitti ve Tancred'i Antakya'da naip olarak bıraktı. Yeni naip, kaybedilen kaleleri ve surla tahkim edilmiş kasabaları sabırla kurtarmaya başladı.

1105 yılınan baharının ortasında, Antakya'nın 40 kilometre (25 mi) doğu-kuzeydoğusunda yer alan Artah sakinleri Antakya'nın garnizonunu kaleden kovmuş ve Suriye Selçuklu meliki Rıdvan ile ittifak yapmış olabilirler veya kaleye yaklaşması üzerine ona teslim olmuş olabilirler.[2] Artah, Antakya'nın doğusunda son Haçlı kalesiydi ve kaybı Müslüman güçlerinin şehri doğrudan tehdit etmesine neden olabilirdi.[2] Bu noktadan sonra Rıdvan'ın Artah'a garnizon koyup koymadığı belli değildir.[2]

Muharebe

1,000 süvari ve 9,000 piyadeyle, Tancred Artah Kalesi'ni kuşattı.[3] Rıdvan topladığı 7.000 piyade ve bilinmeyen sayıda süvari ile operasyona müdahale etmeye çalıştı.[3] Müslüman piyadelerin 3.000'i cihat gönüllüsüdür.[3] Tancred muharebeye girdi ve Halep ordusunu yendi.[3] Latin prensin "sahayı ustaca kullanımı" ile kazandığı sanılmaktadır.[4] Franks, "sahte bir geri çekilme hilesi" kullanarak taktiksel bir avantaj elde etmiş olabilirler.[5] Müslüman piyade, Haçlı geri çekilmesinden sonra Haçlı kampına girdi ve daha sonra Haçlılar tarafından şaşırtılıp ve öldürüldüler, az sayıda kişi kaçabildi.[6]

Neticesi

Birçoğu Tancred'in kuvvetleri tarafından öldürülmesine rağmen, Tancred, yerel Müslümanların Cizr ve Loulon bölgelerine kaçışını hızlandırarak Prensliğin doğu sınır bölgelerindeki kontrolünü pekiştirmeye devam etti.[2] Zaferinden sonra Tancred, Orontes'in doğusundaki fetihlerini sadece zayıf bir direnişle genişletti. Kuzey Suriye'deki sonraki savaşlar 1111'de Şayzar Muharebesi ve 1115'de Sarmin Muharebesi'dir.

Kaynakça
Özel
  1. Smail, p 28
  2. Asbridge 2000, s. 57.
  3. Ali İbnü'l-Esîr 2010, s. 92.
  4. Smail, p 178
  5. Smail, p 78-79
  6. Ali İbnü'l-Esîr 2010, ss. 92-93.
Genel
  • Asbridge, Thomas S. (2000). The Creation of the Principality of Antioch, 1098-1130 (İngilizce). Woodbridge: The Boydell Press. ISBN 978-0-85115-661-3.
  • Ali İbnü'l-Esîr, Ibn (2010). The Chronicle of Ibn al-Athir for the Crusading Period from al-Kamil fi'l-Ta'rikh. Parts 1-3 (İngilizce). Richards, D.S. tarafından çevrildi. Farnham: Ashgate Publishing. ISBN 978-0754669395.
  • Smail, R. C. (1995) [1956], Crusading Warfare 1097-1193 (İngilizce), New York: Barnes & Noble Books, ISBN 1-56619-769-4

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.