Avusturya Hava Kuvvetleri
Avusturya Hava Kuvvetleri (Almanca:Österreichische Luftstreitkräfte) Avusturya Silahlı Kuvvetleri'nin (Bundesheer) bir parçasıdır.
Avusturya Hava Kuvvetleri | |
---|---|
Österreichische Luftstreitkräfte | |
Etkin | 1927–1938, 1955–günümüze |
Ülke | Avusturya |
Tipi | Hava kuvvetleri |
Büyüklük |
4.300 personel 138 uçak |
Parçası | Avusturya Silahlı Kuvvetleri |
Renkleri | Kırmızı,Beyaz |
Hava Araçları | |
Saldırı | Eurofighter Typhoon |
Eğitim | Saab 105Ö, Pilatus PC-7 |
Nakliye | C-130, Pilatus PC-6 |
Tarihçe
Bugünkü haliyle Avusturya Hava Kuvvetleri, işgalci Müttefik güçler tarafından Mayıs 1955'te Avusturya Devlet Anlaşması gereğince tarafsız kalması şartıyla kuruldu. Başta Sovyetler Birliği tarafından bağışlanan 8 eğitim uçağı pilot eğitimleri için kullanıldıysa da 1960'lı yıllara kadar ciddi bir satın alma yaşanmamıştır.
1960 yılına gelindiğinde Amerikan Askeri Yardım Programı kapsamında eğitim ve destek uçakları envantere katılmıştır. Fakat herhangi bir avcı/saldırı uçağı alınmamıştır. Bu açığı kapatmak için İsveç Hava Kuvvetleti'nden 30 adet ikinci el Saab 29 Tunnan alınmış ama bu uçaklar çoktan eskimiş platformlar olduğu için beklenen etkiyi yaratamamıştır.
1970 yılından itibaren eğitim, keşif, önleme ve kara saldırısı rolleri icra etmesi için toplamda 40 adet Saab 105 sipariş edilmiş ve teslim alınmıştır.
1980'lere gelindiğinde, ses hızından yavaş uçakların birçok yönden yetersiz olduğu anlaşılmıştır. Avusturya Hava Kuvvetleri, 1988'de ana önleyici olarak Saab 105'in yerini almak üzere 28 adet Saab 35 Draken savaş uçağı satın aldı. Bu uçaklar 2005 yılına dek eğitim ve gözetleme uçağı olarak hizmette kaldı. Kısa süre sonra bu uçaklar ilk büyük görevlerini 1991 Yugoslav Savaşları'nda icra etmiştir.
Avusturya Silahlı Kuvvetleri'nin, güdümlü füze sistemi kullanması 1955'te yasaklanmıştı. Soğuk Savaş sonrası ortamda Ocak 1993'te Avusturya Parlamentosu, devlet anlaşmasının bu bölümünü değiştirmeyi onayladı ve modern AIM-9 Sidewinder füzeleri İsveç'ten sipariş edildi.[1] Sidewinder'in daha yüksek performanslı bir modeli doğrudan Amerika Birleşik Devletleri'nden satın alındı ve teslimatlar 1995 yılında başladı. Hava saldırılarına karşı kara tabanlı koruma için Fransız Mistral SAM füzeleri satın alındı. İlk Mistraller 1993'te geldi ve son teslimatlar 1996'da tamamlandı.
Helikopter filosu, oldukça sınırlıdır ve yüksek dağ operasyonları da dahil olmak üzere arama ve kurtarma görevleri için kullanılır. 1999 Galtür Çığ faciasından sonra Avusturya Hava Kuvvetleri'nin helikopter filosunun yetersiz sayıda olduğu ve tasarım olarak çok sınırlı olduğu ortaya çıktı. Bu nedenle, afet sırasında nakliye için kullanılmak üzere ABD yapımı 9 adet UH-60 Blackhawk helikopteri satın alındı.
2003 yılında Avusturya Hava Kuvvetleri'nın nakliye kapasitesi Kraliyet Hava Kuvvetleri'nden satın alınan üç adet C-130 Hercules ile takviye edildi. Bu uçaklar, Avusturya'nın dahil olduğu BM barış görevlerinde kullanılmıştır.
2005 yılında, Saab Draken filosu emekliye ayrıldı (ilk uçuştan 50 yıl sonra) ve yerini Eurofighter Typhoon aldı. Typhoonların ilk teslimatından önce, geçici olarak İsviçre'den 12 adet F-5 Tiger II kiralandı. Eurofighter satın alımı Avusturya'da tartışmalara konu oldu ancak 15. ve son uçak 24 Eylül 2009'da teslim edildi.[2] 2017 itibariyle, Eurofighter tedarikini içeren olası yolsuzluk meseleleri Avusturya parlamentosu tarafından soruşturulmaktadır.
Air Base
Air Base
Air Base
Uçak | Ülke | Rol | Servis |
---|---|---|---|
Savaş Uçağı | |||
Eurofighter | AB | multirole | 15[3] |
Nakliye | |||
Pilatus PC-6 | İsviçre | utility / transport | 8[3] |
C-130 Hercules | ABD | transport | 3[3] |
Helikopter | |||
Bell 212 | ABD | utility | 23[3] |
Bell OH-58 | ABD | scout | 10[3] |
Sikorsky S-70 | ABD | utility | 8[3] |
Aérospatiale Alouette III | Fransa | liaison / utility | 21[3] |
Eğitim Uçağı | |||
Saab 105 | İsveç | jet trainer | 19[3] |
Pilatus PC-7 | İsviçre | trainer | 13[3] |
Kaynakça
- Simperl, Gerald A. (Kasım 2005). "Austria Retires Its Saab 350E Drakens". Flug Revue (İngilizce). 3 Şubat 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Aralık 2014.
- Goldstein, Harry (Eylül 2014). "A ride on the not-so-wayback machine [Spectral Lines]". IEEE Spectrum. 51 (9): 8-10. doi:10.1109/mspec.2014.6882968. ISSN 0018-9235.
- "World Air Forces 2020". Flightglobal Insight. 2020. 23 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019.