Bayan Major Griffin-Gracy

Bayan Major Griffin-Gracy veya Bayan Major (25 Ekim 1940, Chicago, ABD), trans kadın hakları ve transseksüel hakları aktivisti ve topluluk lideri. Major, cezaevi-sanayi kompleksi bünyesinde orantısız bir şekilde hapsedilen transseksüel bireylere yardımcı olmayı amaçlayan Transeksüel, Toplumsal Cinsiyet Değiştirme ve İntersekslere Adalet Projesi'nin (TGIJP) icra direktörü olarak görev yapmaktadır.[1][2] Griffin-Gracy, 1969 yılındaki New York'taki Stonewall ayaklanmaları da dahil olmak üzere birçok eylemde aktivistlik yaptı.

Bayan Major Griffin-Gracy
Miss Major, San Francisco Onur Yürüyüşü'nde (2014)
Doğum 25 Ekim 1940 (1940-10-25)
Chicago, ABD
İkamet Little Rock, Arkansas, ABD
Diğer isim(ler)i Bayan Major
Vatandaşlık  ABD
Meslek LGBTİ+ aktivisti
Organizasyon Transeksüel, Toplumsal Cinsiyet Değiştirme ve
İntersekslere Adalet Projesi (TGIJP)

Hayatı

Griffin-Gracy, 25 Ekim 1940'ta Chicago'da,[3] biyolojik erkek olarak dünyaya geldi.[4] Griffin-Gracy gençliğinde bir süre Drag queen'lik yapmıştır.[5] Griffin-Gracy, cinsel kimliği nedeniyle iki farklı kolejden atıldı ve daha sonra New York'a yerleşti[6]

Geçiş süreci

Trans geçiş döneminde Griffin-Gracy, hormonlarını karaborsadan almak durumundaydı. Bu sebeple yirmi yıldan fazla bir süredir evsiz kaldı ve seks işçiliği yapmak durumunda kaldı.[4] Ekonomik açıdan zor günler geçiren Major, geçimini sağlayabilmek için hırsızlık da dahil olmak üzere birçok yasadışı işler yaptı.[7]

Ailesi

Griffin-Gracy'nin biri biyolojik olmak üzere dört çocuğu vardır. Biyolojik oğlu Christopher, 1978'de doğdu.[7]

Aktivizm çalışmaları

New York

Griffin-Gracy, cinsel kimliği nedeniyle iki farklı kolejden atıldı ve daha sonra Chicago'dan New York'a taşındı.[6] Şehrin gey barları da dahil olmak üzere birçok kurum ve kuruluşa trans kadınların girmesi yasaktı.[8][9] Sadece, Greenwich Village'deki bir bar olan Stonewall Inn trans kadınları kabul etmekteydi. Griffin-Gracy de kendine ancak burada yer bulabildi.[8]

27 Haziran 1969'da Griffin-Gracy, bir kız arkadaşıyla birlikte Stonewall Inn'deydi.[8] Stonewall ayaklanmalarını başlatanlar arasındaydı[10] ancak kafasına aldığı bir darbe sonucu bir polis memuru tarafından gözaltına alındı. Ardından hapishaneye gönderildi ve bir gardiyan tarafından çenesi kırıldı.[11]

Dannemora'daki Clinton Cezaevi'ne gönderilen Griffin-Gracy, burada 1971 yılında Attica Cezaevi ayaklanmasına katılan Frank "Big Black" Smith ile tanıştı ve ikisi, orada geçirdikleri süre boyunca düzenli olarak görüştüler.[12] Cinsel kimliğine rağmen Smith, Griffin-Gracy'ye büyük saygı duyuyordu.[6] Smith, Griffin-Gracy'yi görüştükleri süre boyunca sürekli cesaretlendirdi ve aktivizm konusunda eğitti. Griffin-Gracy 1974 yılında Clinton Cezaevi'nden serbest bırakıldı.[12]

Kaliforniya

Griffin-Gracy, 1978'de San Diego'ya taşındı ve burada aktivist etkinlikler organize etmeye başladı. Major ilk önce bir yerel gıda bankasında çalışmaya başladı daha sonra tutsak, bağımlı ve evsiz trans kadınlar için çalışmaya başladı.[8] Griffin-Gracy, San Diego'dayken Amerika Birleşik Devletleri'nde AIDS salgını başladı ve Major bu süreçte, özellikle AIDS'li trans kadınlar için her hafta ilave sağlık hizmeti sağlamaya çalıştı ve ölen bireylerin de cenaze törenlerini düzenledi.[8] Griffin-Gracy, 1990'ların ortasında San Francisco Körfez Bölgesi'ne taşınarak, Tenderloin AIDS Kaynak Merkezi de dahil olmak üzere birçok HIV/AIDS organizasyonunda görevler yaptı.[13][14]

Griffin-Gracy 2003'te, Alex Lee tarafından kurulan "Transeksüel, Toplumsal Cinsiyet Değiştirme ve İntersekslere Adalet Projesi"'nde (TGIJP) çalışmaya başladı.[1][not 1][15] Major, TGIJP'nin icra direktörü olarak görev yapmış[16] ve cezaevindeki travesti kadınları, özellikle de Siyahi trans kadınları desteklemek için çalışmalar yürütmüştür.[17] Özellikle de siyahi trans kadınlar için cezaevi koşullarının iyileştirilmesi ve polis, gardiyan şiddetinin engellenmesi için çabalamıştır.[6][8]

Feministliği

Griffin-Gracy kendini feminist olarak tanımlamaktadır.[18] Bu kararı, insanların onu "anne" olarak görmeye başlamasından sonra almıştır.[18] Ona göre feminizm, kadını hem güçlü hem de gururlu yapmaktadır.[18]

Notlar
  1. Kimi kaynaklara göre de kurucusu olduğu belirtilmekte.

Kaynakça
  1. Donahue, Jayden (2011). "Making it Happen, Mama: A Conversation with Miss Major". Stanley, Eric A.; Smith, Nat (Edl.). Captive genders : trans embodiment and the prison industrial complex. Oakland, CA: AK Press. s. 269. ISBN 1849350701.
  2. "TGI Justice documentary about the Prison Industrial Complex". TGI Justice. 4 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.
  3. Donahue 2011, s. 267.
  4. Stern, Jessica. "This is What Pride Looks Like: Miss Major and the Violence, Poverty, and Incarceration of Low-Income Transgender Women". The Scholar & Feminist Online. Fall 2011/Spring 2012 (10.1–10.2). Barnard Center for Research on Women. 4 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.
  5. Stryker, Susan (2008). Transgender history. Berkeley, CA: Seal Press. s. 56. ISBN 0786741368. 24 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Haziran 2017.
  6. "MAJOR! celebrates trans 'mama' Miss Major Griffin-Gracy". CBC Radio. 20 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Aralık 2016.
  7. Wong, Julia Carrie. "Miss Major: The Bay Area's Trans Formative Matriarch". SF Weekly. 20 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Aralık 2016.
  8. Owen, Elliot. "Life of activism shaped trans woman's compassion". The Bay Area Reporter. BAR, Inc. 20 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.
  9. Hines, Sally (2013). Gender diversity, recognition and citizenship : towards a politics of difference. Basingstoke: Palgrave Macmillan. s. 33. ISBN 1137318872. Erişim tarihi: 9 Eylül 2014.
  10. Brydum, Sunnivie (24 Ekim 2013). "Does the Stonewall Commemorative Plaque Erase Trans People's Role in Riots?". Advocate.com. Here Media Inc. 11 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Eylül 2014.
  11. Richie, Andrea J. (2012). "LIVING THE LEGACY OF RHONDA COPELON" (PDF). CUNY Law Review. Cilt 15. s. 258. 23 Ekim 2013 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Eylül 2014.
  12. Wong, Julia Carrie (22 Temmuz 2015). "Miss Major: The Bay Area's Trans Formative Matriarch". SF Weekly (İngilizce). sfweekly.com. 14 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Haziran 2017.
  13. Califia-Rice, Patrick (2001). Speaking sex to power: the politics of pleasure and perversity (1st bas.). San Francisco, Calif.: Cleis. s. 142. ISBN 1573441325.
  14. Delley, James W., (Ed.) (1997). "Clearinghouse: Transgender Issues". Focus: A Guide to AIDS Research. Cilt 13. University of California, San Francisco. s. 5.
  15. Donahue 2011, s. 268.
  16. "TGI Justice Staff and Leadership". TGI Justice. 27 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.
  17. Lydon, Jason (2012). Daring, C.B.; Rogue, J.; Shannon, Deric; Volcano, Abbey (Edl.). Queering anarchism addressing and undressing power and desire. Edinburgh: AK Press. s. 192. ISBN 184935121X.
  18. "#31Days of Feminism: Miss Major Griffin-Gracy". NBC. NBC News. 10 Mart 2016. 6 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ekim 2016.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.