Belçika direniş hareketi

[[Dosya:Belgian res.jpg|küçükresim|250px|sağ|Scheldt Savaşı sırasında bir Kanadalı asker ile Belçikalı direnişçi arasındaki konuşma{{efn|Both resistance members (left) wear the white overalls and armband adopted by the Fransızca: Armée Secrète in 1944 as an official uniform of the movement.]] Belçika direniş hareketi II. Dünya Savaşı sırasında Almanlar tarafından gerçekleşen Belçika'nın işgali'ni sona erdirmek amaçlı oluşturulmuş direniş hareketidir.

Sabotaj ve suikast eylemleri

Sabotaj ve suikast eylemleri Komünist Partizan Ordusu tarafından gerçekleştiriliyordu. Belçika'nın konumu stratejik bir öneme sahipti. Önemli bir tedarik merkeziydi. Çünkü Alman ordusu'nun, Kuzey Avrupa ve özellikle Kuzey Fransa'daki geçişin temeli buradan sağlanıyordu. Direnişin temeli sabotajtı. İşgalin ilk günden beri sabotaj eylemi gerçekleşsede bu eylemlerin en fazla Müttefik Devletleri'nin Normandiya çıkarması sırasında gerçekleşti. Belçika Komünist Partisi'nin emri ile Alman hatlarına sabotaja girişildi ve bu eylemler sonucunda Haziran ve Eylül ayları arasında 95 demiryolu köprüsü, 285 lokomotif, 1.365 vagon ve 17 tünel havaya uçuruldu. Sadece bunlar değil aynı zamanda Telgraf hatları, yol köprüleri ve kanallar da havaya uçurulmuştu.

Suikast, Alman ordusu ve onlarla işbirliği içerisinde olanlara karşı yapıldı. Belçikalı faşistler, muhbirler ve ajanlar da hedef alındı. Bu saldırıların bilançosu 1000'den fazla hainin öldürüldüğü doğrultusundadır.

Gazete basımı

İşgalden sonra işbirlikçi gazetelere alternatif ve direnişi örgütleyebilmek için Belçikalılar yeraltında gazete basmaya başladı. Yeraltında 8 çeşit gazete basılıyordu. Basılan gazeteler Fransızca ve Felemenkçe basılıyordu. Yeraltında basılan en önemli gazeteler Le soir (önceden basılırken işgalden sonra yeraltına inmiştir), Le Drapeau Rouge (Komünistler'in gazetesi) ve La Libre Belgique'dir. Gazeteler kayank BBC'den alıyordu. Le Drapeau Rouge günde 30.000 gazete basarken[1], La Libre Belgique Ocak 1942'de 40.000 daha sonra günde 70.000 gazete bastı. Gazete basımında 40.000 kişi çalıştı.

İstihbarat toplama

Belçika'daki direnişin en önemli versiyonu istihbarat toplama oldu. Avrupa'daki direniş hareketlerinin sağlamış olduğu istihbaratın %80'ini Belçikalılar sağladı. Londra'ya özel istihbarat sağlamak için özel birim dahi kurulmuştu. En önemlisi Walthère Dewé tarafından kurulan "Clarence" idi. Birim 1.000 kişiden oluşuyordu. Sadece "Clarence" değil "Luc" (1942 yılında" Marc "olarak değiştirildi) ve Zero vardı. Toplam 43 istihbarat ağı vardı. İstihbarat için çalışan toplam 14.000 kişi vardı.

Holokost'ta karşı direniş

Nisan 1943'te partizan grubu üyeleri, Polonya'da bulunan Auschwitz toplama kampına gönderilen 1500 Yahudi'yi kurtardı. Almanlar tarafından trenle gönderilirken partizanlar bu trene saldırarak Yahudiler'i kurtardı. Ayrıca partizanlar işgal sırasında 20.000 Yahudi'yi saklayarak onların haytını kurtardı.

Sadece partizanlar değil aynı zamanda Brüksel Belediye Meclisi, Almanlar tarafından zorunlu olarak taktırılan Davut Yıldızı rozetlerini taktırmayı redetti.

Almanlar'ın tepkisi

Alman gizli devlet polisi olarak bilinen Gestapo, Belçika direniş gruplarını hedef almadan sorumluydu. Ele geçirilen direnişçiler, sorgulandı, işkenceye mağruz bırakıldı, infaz edildi ya da toplama kampına gönderildi. Gestapo, direnişçileri yakalamak için tüm yerel direniş ağıların içine muhbir yerleştirerek veya kendi gözlemleri sonucunda etkili olmuştur. Yalnız yeraltı basınında yer alan 2.000 direnişçi tutuklandı. Toplam olarak 30.000 direnişçi yakalandı 16.000 idam ya da tutsaken öldü.

Müttefikler'in Belçika'ya gelişi

Komünist Partizan Ordusu, bu sırada kendisine resmi ordusu statüsü kazandırmak için beyaz tulum ve kol bandı taktı. Kurtuluş esnasında 50.000 kişilik Belçikalı direnişçi grubu ayaklandı. Ayaklanma sonucunda 20.000 Alman askerini esir alırken[2] (bunların ikisi general) , Alman ordusu ise 4.000 militan öldürdü[3]. Eisenhower daha sonra Belçika partizanların öneminden bahsedecektir.

Ayrıca bakınız

Kaynakça
  1. Stone, Harry (1996). Writing in the Shadow: Resistance Publications in Occupied Europe (1st bas.). Londra [u.a.]: Cass. ss. 39; 59. ISBN 0-7146-3424-7.
  2. De Vidts, Kim (2004). "Belgium: A Small but Significant Resistance Force during World War II" (PDF). MA Thesis. Hawaii Pacific University. ss. 94-5. 21 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Haziran 2015.
  3. Moore, Bob (ed.) (2000). Resistance in Western Europe (1st bas.). Oxford: Berg. s. 38. ISBN 1-85973-274-7.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.