Dokurcun, Akyazı
Dokurcun, Sakarya ilinin Akyazı ilçesine bağlı bir mahalledir. Çiğdem Yaylası, Sülüklü Göl ve Sarıgöl gibi doğal güzellikleri özellikle İstanbul'dan günübirlik gelen ziyaretçilerin uğrak yerlerindendir.
Coğrafi konum
Akyazı ilçesine 30 km Sakarya il merkezine uzaklığı 60 km'dir. Mahalle konum itibarıyla Sakarya ilinin doğusun yer alıp 40°34'24" Kuzey 30°52'4" Batı koordinatlarındadır. Dokurcun, Sakarya ili ve Bolu ili arasında Sınır Köprüsü vazifesi görmektedir. Bu nedenle daha önceden Bolu sınırı içinde olan Avdullar mahallesi Yürse mahallesi ve Tavşansuyu mahallesi genel ihtiyaçlarını mahalleden sağladıkları için Akyazı ilçe sınırı içine bağlanma kararı almışlardır.
Dokurcun mahallesi, kuzeyinde Keremali Dağı güneyinde Kapıdağı ormanı sıra dağları arasında Mudurnu çayının vadisinde kurulmuştur.
Tarihçe
Mahallenin geçmişi çok eskilere dayalı olup, mahalle çevresinde eski Rum köylerinden bazı kalıntılar bulunması bunu kanıtlamaktadır. Diğer yandan tarihi İpek Yoluna yakınlığından dolayı Türk tarihi konusunda oldukça önemli bir yer tutmaktadır. Dokurcun adının kökeni ile ilgili çeşitli görüşler vardır: Bazı kaynaklara göre ot, saman, mısır talaşı gibi ürünlerin üst üste yığılarak oluşturulan ters koni şeklindeki yığın öbeklerinde denir. Bir başka kaynağa göre özellikle İç Anadolu bölgesinde kullanılan çizgili bir kumaş türüdür. Bu kumaş daha çok eskiden bayanların giydikleri bir elbise türünde kullanılmaktadır. Son zamanlarda bir başka görüş olarak da Dokurcun adının bölgede eskiden yaşayan Rumların koyduğu eski Rumca bir kelime olan Tokurcun adından da geldiği savunulmaktadır.
Nüfusu
Mahalle, özellikle genç nüfus olarak aşırı derecede göç vermektedir. Mahallede sanayi atılımları çok az olduğundan dolayı dış ülkeler başta olmak üzere İstanbul, Ankara, İzmit, Adapazarı merkez, vs gibiyerlerde yaşamakta ve sadece tatillerini geçirmek için mahalleye gelmektedir. Yapılan en son sayımlara göre Dokurcun Mahallesi merkez nüfusu sadece yaklaşık 2910 kişidir.
Ekonomisi
Toplumun genişlemesiyle beraber tarım arazileri yerleşim yeri haline dönüştürülmektedir. Mahallenin eskiden tarıma dayalı bir ekonomisi var iken bu yıllarda tarım yavaş yavaş önemini yitirmektedir. Diğer yandan mahallede hayvancılık neredeyse yok denecek kadar önemini yitirmiştir. Halk geçimini fındık üreticiliğiyle sağlamakta olup, son yıllarda fındık değerini çok kaybettiği için halk göç yolunu tercih etmektedir. Mahalleye gelen sanayiciler pek fazla kalmayıp mahalleyi terk etmişlerdir.