Dream pop

Dream pop, 1980'lerin ortasında Birleşik Krallık'ta ortaya çıkan bir alternatif rock alt türüdür. İlk olarak 1980'lerde Alex Ayuli tarafından grubu A.R. Kane'in müziğini tasvir etmek için kullanılan terim,[1] New York kökenli müzik gazetecisi Simon Reynolds'ın terimi Britanyalı shoegazing gruplarını tanımlamak için kullanması ile ün kazanmış, Reynolds da bu terimi kullanan ilk profesyonel gazeteci olmuştur. 1990'larda ise "shoegazing" ve "dream pop" terimleri bölgelere göre birbirinin yerine kullanılmıştır.[2][3]

Dream pop
Müzikal kökenleri Alternatif rock, space rock, psychedelic pop, post-punk, ethereal
Kültürel kökenleri 1980'lerin ortası, Birleşik Krallık
Önemli çalgılar Gitar, vokaller, bas gitar, bateri, synthesizer
Türevler Shoegazing, nu gaze

Müzik gazetecisi John Bergstrom'a göre George Harrison'ın 1970 yılına ait All Things Must Pass isimli solo albümü prodüksiyon stili ile dream pop tarzının öncüsü olmuştur.[4]

Özellikleri
Dream pop grubu The Radio Dept., 2006

The Allmusic Guide to Electronica tarzı "alternatif rock'un melodi kadar ses desenine de dayalı bir alttürü" olarak tanımlamıştır.[5] Türün temel özellikleri arasında soluklu vokaller ve çoğunlukla bir "ses duvarı" yaratan gitar efektleri bulunmaktadır.[5][6] Bu terim, özellikle Amerika'da, shoegazing gruplarını tanımlamak için kullanılmaktadır.[6][7][8] Simon Reynolds ise dream pop'un mistik bir imajının olduğunu ifade etmiş, terimi "mutluluk verici ve transandantal deneyimlerle" bağdaşlaştırmıştır.[6] Dream pop, rock müzikteki tipik gitar riffleri yerine ses yapısı ve dokularına eğilmektedir.[9] Vokaller ise genelde soluklu veya fısıltılıdır; şarkı sözleri genellikle varoluşçu temalar içerir.[9] 4AD, Creation, Vernon Yard ve Slumberland gibi birçok plak şirketi bu türde önemli albümler yayımlamıştır.

Alternatif müzik üzerine etkisi

Shoegazing
Ana madde: Shoegazing

Dream pop'un daha gürültülü ve agresif bir versiyonu olan shoegazing, Birleşik Krallık'ta 1990'lı yıllarda popülaritesine ulaştı. Slowdive, My Bloody Valentine, Lush, Starflyer 59, Chapterhouse, Catherine Wheel, Ride, Medicine and Levitation gibi bu tarzın öncü grupları dream pop'un atmosferik özelliklerini korumuş olsa da Sonic Youth ve The Jesus and Mary Chain gibi post-punk ve noise rock kökenli gruplardan da ilham aldı. Bu tarzı icra eden gruplar her ne kadar dream pop'un ses yapısını benimsemiş olsa da genel olarak türün pasif eğilimlerini reddetti.[10]

Diğer türler

1990'ların sonunda ve 2000'lerin başında, Sigur Rós, M83, Asobi Seksu, ve The Radio Dept. gibi birçok grup dream pop olarak tanımlandı. Aynı zamanda bu terimle sınıflandırılan birçok indie rock grubu "nu-gaze" olarak da isimlendirildi.

Dream pop'un, çoğu müzik türünün aksine ses yapısı ve atmosfer üzerine eğilimi trip hop, slowcore ve post-rock gibi birçok müzik türüne zemin hazırladı.[11]

Öncü dream pop grupları

Kaynakça
  1. 4AD: "The studio-based outfit comprised East London duo Alex Ayuli and Rudi Tambala, who described their music as "dreampop"." A.R. Kane short info 31 Temmuz 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  2. Wice, Nathaniel ve Steven Daly: "The dream pop bands were lionized by the capricious British music press, which later took to dismissing them as "shoegazers" for their affectless stage presence.", Alt. Culture: An A-To-Z Guide to the '90s-Underground, Online, and Over-The-Counter, s.73, HarperCollins Publishers 1995, ISBN 0-0627-3383-4
  3. Pete Prown / Harvey P. Newquist: "One faction came to be known as dream-pop or "shoegazers" (for their habit of looking at the ground while playing the guitars on stage). They were musicians who played trancelike, ethereal music that was composed of numerous guitars playing heavy droning chords wrapped in echo effects and phase shifters.", Hal Leonard 1997, ISBN 0-7935-4042-9
  4. Bergstrom, John. "George Harrison: All Things Must Pass 30 Ocak 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.", PopMatters, 14 Ocak 2011, (erişim tarihi 1 Nisan 2012)
  5. Bogdanov, Vladimir (2001) The Allmusic Guide to Electronica, Backbeat UK, ISBN 978-0-87930-628-1, p. ix
  6. Reynolds, Simon (1991) "POP VIEW; 'Dream-Pop' Bands Define the Times in Britain 9 Mart 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.", The New York Times, 1 Aralık 1991. Erişim tarihi: 5 Eylül 2013
  7. Goddard, Michael et al (2013) Resonances: Noise and Contemporary Music, Bloomsbury Academic, ISBN 978-1-4411-5937-3
  8. Mendoza, Manuel (1992) "Dream pop takes to the road: Swervedriver puts a modern twist on a classic rock image", The Dallas Morning News, 23 April 1992
  9. Bogdanov, Vladimir (2001). All Music Guide to Electronica: The Definitive Guide to Electronic Music (4th bas.). Backbeat Books. ss. ix. ISBN 978-0-87930-628-1.
  10. Reynolds, Simon (1 Aralık 1991), "Pop View; 'Dream-Pop' Bands Define the Times in Britain", The New York Times (İngilizce), The New York Times Company, 3 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 7 Mart 2010
  11. "Genre Profile - Post-Rock". About.com Alternative Music. 7 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2012.

Dış bağlantılar
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.