Eugene Lindsay Opie

Eugene Lindsay Opie (5 Temmuz 1873, Staunton, Virginia - 12 Mart 1971, Bryn Mawr, Pennsylvania), tüberkülozun nedenleri, bulaşması ve teşhisi ve hastalığa karşı aşılama üzerine araştırmalar yapan Amerikalı doktor ve patologdur. ABD'de çeşitli tıp okullarında patoloji profesörü olarak ve Washington Üniversitesi Tıp Fakültesi'nde (St. Louis, Missouri) Dekan olarak görev yaptı.

Eugene Lindsay Opie
Eugene Lindsay Opie, 1903
Doğum 5 Temmuz 1873(1873-07-05)
Staunton, Virginia
Ölüm 12 Mart 1971 (97 yaşında)
Bryn Mawr, Pennsylvania
Milliyet Amerikalı
Vatandaşlık ABD
Eğitim Johns Hopkins University
Tanınma nedeni Diabetes mellitus ve tüberküloz üzerine araştırmaları
Kariyeri
Dalı Tıp, patoloji
Çalıştığı kurumlar Johns Hopkins Üniversitesi, Rockefeller Enstitüsü, Washington Üniversitesi, Cornell Üniversitesi Tıp Fakültesi, Pennsylvania Üniversitesi
Doktora
danışmanı		 William H. Welch

Erken dönemi

Opie, 5 Temmuz 1873'te Staunton, Virginia'da doğdu. Babası Thomas, bir doğum uzmanı - jinekolog ve Baltimore'daki Maryland Üniversitesi Tıp Fakültesi'nin kurucuları ve dekanlarından biriydi.[1] Eugene, Johns Hopkins Üniversitesi'nde lisans eğitimi aldı. 1893'te AB derecesi aldı ve Johns Hopkins Tıp Fakültesi'nin ilk mezun sınıfındaydı ve 1897'de MD derecesi aldı.[2]

Johns Hopkins Üniversitesi'nin ilk tıp fakültesi mezun sınıfı, 1897. Opie, arka sırada soldan ikinci.

Patolog William H. Welch'in vesayeti altında Opie, doku patolojisine özel bir afinite geliştirdi. Bir tıp öğrencisi olarak, diabetes mellitus hastalarında Langerhans'ın pankreas adacıklarında tutarlı morfolojik değişiklikler gözlemledi.[3] Opie tıp fakültesini bitirdikten sonra Welch'ten patoloji konusunda ek eğitim almak için Johns Hopkins'te kaldı. Ampulla Vater obstrüksiyonu (örn., Safra kesesi taşları ile) ile akut pankreatit gelişimi arasındaki ilişkiyi kurarak pankreas hastalıkları üzerine çalışmalarına devam etti.[4]

1904'te Opie, lökositlerin enzimatik bileşenleri ve iltihaplı durumlardaki rollerine odaklanarak Rockefeller Enstitüsü'nde çalışmak üzere New York'a taşındı.[5] Aynı zamanda Columbia-Presbyterian Hastanesinde "misafir" patolog olarak görev yaptı ve Journal of Experimental Medicine ve Proceedings of the Society for Experimental Biology dergisinin editörü oldu.[6]

Washington Üniversitesi (St. Louis)

1910'da Opie, St. Louis'deki Washington Üniversitesi Tıp Fakültesi'nde (WUSM) Patoloji Başkanı olarak atandı. Fiziksel tesislerinin, bilimsel misyonunun ve müfredatının önemli derecede genişlemesine etki ederek 1912'den 1915'e kadar okulun Dekanlığını yaptı.[7]

Askeri hizmet

Amerika Birleşik Devletleri I. Dünya Savaşı'na girdiğinde Opie, ABD Ordusuna girmek için WUSM'den izin aldı. Tıbbi Birlik'te albay (O6) olarak Fransa'da görev yaptığı sırada müttefik askerler arasında bulaşıcı hastalıklar ve bunların önlenmesi üzerine özel çalışmalar yaptı. Bu süre zarfında grip, tüberküloz ve " siper ateşi " (bartonelloz) ile ilgili önemli yeni veriler toplandı. Sivil hayata döndükten sonra Opie, 1923 yılına kadar WUSM'deki görevlerine devam etti.

Tüberküloz araştırması

Opie, bulaşıcı hastalıklara olan ilgisini, 20. yüzyılın başlarında uluslararası bir bela olan tüberküloza yoğunlaştırdı. 1923'te Philadelphia'daki Pennsylvania Üniversitesi'nde Phipps Tüberküloz Çalışması ve Tedavisi Enstitüsünün Direktörü oldu. Ayrıca kendisine Patoloji Profesörü olarak bir randevu verildi. Opie'nin sonraki on yıldaki çalışmaları sayesinde, çocuklarda ve yetişkinlerde tüberküloz enfeksiyonunun modları ve bu hastalıkla ilgili bağışıklık, aşırı duyarlılık ve hücresel savunmalar hakkında çok şey öğrenildi.[8] Opie, araştırmasına devam etmek için 1932'de New York'taki Cornell Üniversitesi Tıp Merkezi'ne taşındı. Orada, Patoloji bölümünün başkanı olarak, daha sonra konularında tanınmış araştırmacılar olacak olan Robert A. Moore, D. Murray Angevine, Jules Freund ve diğerleri dahil olmak üzere birkaç genç patolog işe aldı.[2] Opie gibi Moore da 1940'larda ve 1950'lerde Washington Üniversitesi'nde patoloji başkanı ve tıp fakültesi dekanı olarak görev yaptı.

Emeklilik

Opie, bilimsel çabalarının sonu olmasa da, 1941'de patoloji alanındaki tam zamanlı profesyonel çalışmasından emekli oldu. Sonraki 28 yıl boyunca yine Rockefeller Enstitüsü'nde "konuk araştırmacı" olarak çalıştı. Hakemli el yazmaları 1970 yılına kadar yazar olarak adını taşıyordu.[9][10] Opie, enfeksiyonlara ek olarak, hepatik karsinogenez, çeşitli hastalık durumlarında nükleik asit içeriğindeki değişiklikler[11] ve doku sıvı akışı üzerinde çalıştı.

Başarıları

Opie, Amerikan Patologlar ve Bakteriyologlar Derneği, Amerikan Deneysel Patoloji Derneği, Ulusal Tüberküloz Derneği; Amerikan İmmünologlar Derneği ve Harvey Society derneklerinin başkanı olarak görev yaptı. Yale Üniversitesi, Rockefeller Üniversitesi ve Washington Üniversitesi'nden fahri doktora unvanı aldı. Diğer ödüller arasında Weber-Parks Madalyası, ABD Ulusal Bilimler Akademisi'nden 1959 Jessie Stevenson Kovalenko Madalyası, New York Tıp Akademisi'nden Biyomedikal Bilimde Üstün Katkılar için 1960 Akademi Madalyası[12] ve T. Duckett Jones Ödülü yer alıyor.[2]

Kişisel hayatı

Opie ilk olarak 6 Ağustos 1902'de Gertrude Lovat Simpson ile evlendi ve ondan dört çocuğu oldu: Thomas Lindsay, Anne Lovat, Helen Lovat ve Gertrude Eugenie. 16 Eylül 1916'da, eşinin 1909'daki ölümünden yedi yıl sonra, Gertrude'nin kız kardeşi Margaret Lovat Simpson ile evlendi.[13][14]

Ölümü

Opie, 12 Mart 1971'de Pennsylvania Bryn Mawr'daki Bryn Mawr Hastanesinde 97 yaşında öldü.[15]

Kaynakça
  1. "Eugene Lindsay Opie experimental pathologist". JAMA. 199 (6): 420-1. February 1967. doi:10.1001/jama.1967.03120060118026. PMID 5334599.
  2. Kidd (December 1971). "Eugene Lindsay Opie, MD, 1873–1971". The American Journal of Pathology. 65 (3): 483-92. PMC 2047596 $2. PMID 4941067.
  3. Opie EL (1900). "On the histology of the islands of Langerhans of the pancreas". Bulletin of the Johns Hopkins Hospital. 11: 205-209.
  4. Opie EL (1901). "The etiology of acute hemorrhagic pancreatitis". Bulletin of the Johns Hopkins Hospital. 12: 182-188.
  5. Opie (1910). "Inflammation". Archives of Internal Medicine. V (6): 541-568. doi:10.1001/archinte.1910.00050280003001.
  6. Op cit. Ref. 2
  7. Angevine (January 1963). "Comments on the life of Eugene Lindsay Opie". Laboratory Investigation. 12: 3-7. PMID 14013173.
  8. Long (1974). "Eugene Lindsay Opie". Biographical Memoirs of the National Academy of Sciences. 47: 293-320. PMID 11615627.
  9. Opie (Bahar 1970). "Adoption of standards of the best medical schools of Western Europe by those of the United States". Perspectives in Biology and Medicine. 13 (3): 309-42. doi:10.1353/pbm.1970.0051. PMID 5427103.
  10. Opie (April 1970). "Sclerosis of the mesenteric arteries of rats. Its relation to longevity and inheritance". Archives of Pathology. 89 (4): 306-13. PMID 5461632.
  11. Opie (June 1946). "LOCALIZATION OF RIBONUCLEIC ACID IN THE CYTOPLASM OF LIVER CELLS". Journal of Experimental Medicine. 84 (1): 107-12. doi:10.1084/jem.84.1.107. PMC 2135636 $2. PMID 19871549.
  12. "The Academy Medal for Distinguished Contributions in Biomedical Science". New York Academy of Medicine. 19 Şubat 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Şubat 2011.
  13. "Chapter 8 – Eugene Lindsay Opie". Biographical Memoirs. 47. National Academy of Sciences. 1975. ss. 292-321. ISBN 978-0-309-02245-3. Erişim tarihi: 24 Mart 2011.
  14. "Eugene Opie Papers". American Philosophical Society. 11 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2011.
  15. "Dr. Eugene Opie, Researcher, Dies. Pathologist, 97, Died. Early Studies on Diabetes". The New York Times. 13 Mart 1971. Erişim tarihi: 22 Mart 2010.

Ayrıca bakınız
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.