Ferruhsiyer

Ferruhsiyer tam adıyla Ebül-Muzaffer Muhammed Muinüddin (Farsça: فرّخ سير; d. 11 Eylül 1683, Evrengabad - ö. 27-28 Nisan 1719, Delhi), Babür İmparatorluğu'nun dokuzuncu şahı.

Ferruhsiyer
9. Babür İmparatoru
Hüküm süresi	12 Şubat 1713 - 28 Şubat 1719
Önce gelen	Cihandar Şah
Sonra gelen	Refiüdderecât
Eş(leri)	Fahrünnisa Begüm İndira Kenvar Bip Devi
Çocukları	Badşah Begüm
Tam ismi Ebül-Muzaffer Muhammed Muinüddin
Hanedan	Timurlu Hanedanı
Babası	Muhammed Azimüşşan
Doğum	11 Eylül 1683 Evrengabad, Babür İmparatorluğu
Ölüm	27-28 Nisan 1719 Delhi, Babür İmparatorluğu
Defin	Hümayun Türbesi, Delhi, Hindistan
Dini	İslam

Saltanatı

I. Bahadır Şah'ın oğlu Muhammed Azimüşşan'ın oğludur. 1712 yılında amcası Cihandar Şah'ın tahta çıktıktan sonra ülkeyi iyi idare edememesi üzerine tahtta hak iddia ederek isyan etti. Bengal'den Patna'ya gelerek hükümdarlığını ilan etti. Amcasının üzerine gönderdiği orduyu mağlup etti. Bunun üzerine Cihandar Şah Agra'ya hareket etti. 11 Eylül 1713'de yapılan savaşta Ferruhsiyer galip geldi ve amcası kaçarak Esed Han'a sığındı ve burada hapsedildi. Ferruhsiyer amcasını idam ederek tahtın tek sahibi oldu.

Kararsız, endişeli tavrından ötürü devletin idaresi vezirliğe atadığı Abdullah Han ile ordu başkumandanlığına atadığı Hüseyin Ali kardeşlerin eline geçti. Acizliğinden ötürü farklı gruplar arasında devlete itaatsizlik baş gösterdi ve Seyyid kardeşler giderek güçlendi ve sonunda kendisini Maratalar'ın da yardımını alarak 28 Şubat 1719'da tahttan indirdiler. Gözlerine mil çekildikten sonra 27-28 Nisan gecesi öldürüldü. İyi bir eğitim gören Ferruhsiyer Kur'an hafızı idi ve şiir yazdığı biliniyordu.[1]

Kaynakça

1. K. A. Nizami, TDV İslam Ansiklopedisi, cilt: 12, sayfa: 411